Ząbki (architektura) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lifestyle Khazanah Profil Baru Dram Lists Ensiklopedia

Technopedia Center

PMB University Brochure

Faculty of Engineering and Computer Science
S1 Informatics S1 Information Systems S1 Information Technology S1 Computer Engineering S1 Electrical Engineering S1 Civil Engineering

faculty of Economics and Business
S1 Management S1 Accountancy

Faculty of Letters and Educational Sciences
S1 English literature S1 English language education S1 Mathematics education S1 Sports Education

Ząbki (architektura) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ząbki (od wewnątrz gzymsu) i kroksztyny (od zewnątrz)

Motyw denticuli na kapitelu, pomiędzy gzymsem, a zdobionym tryglifami i metopami fryzie

Ząbki (architektura)

(denticuli) – motyw ornamentalny w kształcie pasa złożonego z wystających, prostopadłościennych elementów. Stosowany na spodzie gzymsu w porządku jońskim, korynckim, toskańskim. W ornamentyce nowożytnej przejęty od renesansu^[1]. Czasem występował poza belkowaniem. Wykonywany był w drewnie, kamieniu, stiuku, naśladowany też w malarstwie iluzjonistycznym^[2],

każdy motyw dekoracyjny w kształcie pasa złożonego z detali zbliżonych kształtem do zębów,
elementy grzebieni w attykach, blankach wieńczących budowlę.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

↑ Klemens Krajewski: Mała encyklopedia architektury i wnętrz. Wrocław: Ossolineum, 1974, s. 218.
↑ Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych. Warszawa: PWN SA, 2002, s. 450. ISBN 978-83-01-12365-9.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ząbki_(architektura)&oldid=71530922”