Zatoka małżowiny dogrzbietowej (łac. sinus conchae dorsalis) – jedna z zatok przynosowych[1].
Zatoka ta leży w obrębie małżowiny dogrzbietowej, zajmując niekiedy właściwie prawie całą kość[1].
U konia zatoka małżowiny dogrzbietowej leży jedynie w tylnej części tej małżowiny. U tego ssaka łączy się ona z zatoką czołową, leżącą doogonowo od niej. W efekcie można mówić o jednej zatoce, zwanej mianem zatoki małżowinowo-czołowej[1].
W przypadku drapieżnych takiej zatoki w ogóle nie obserwuje się[1]. U człowieka w ogóle nie wyróżnia się małżowiny dogrzbietowej jako odrębnej kości, małżowina nosowa górna stanowi u niego część kości sitowej, której puste przestrzenie określa się mianem komórek sitowych[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1: Aparat ruchowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 130. ISBN 978-83-01-16755-4.
- ↑ Michał Reicher, Wiesław Łasiński: Adam Bochenek, Michał Reicher, Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo: Anatomia człowieka. T. I: Anatomia ogólna. Kości. Stawy i więzadła. Mięśnie. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 357–360. ISBN 978-83-200-3682-4.