Zbigniew Bernolak

Zbigniew Bernolak (ur. 21 grudnia 1939 w Kiwercach, zm. 17 października 2021 w Chicago^[1][2]) – polski muzyk, gitarzysta basowy w zespołach Niebiesko-Czarni, Polanie, Quorum i ABC.

W 1958 ukończył Technikum Wychowania Fizycznego w Gdańsku. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej pracował jako kierowca wywrotki, jednocześnie grając amatorsko na kontrabasie, m.in. w gdańskich klubach Rudy Kot i Żak. W 1962 otrzymał propozycję występów w zespole Karmazyn (u boku m.in. Danuty Rinn i Bogdana Czyżewskiego). Kilka miesięcy później otrzymał propozycję gry na gitarze basowej w składzie zespołu Niebiesko-Czarni. W 1965 związał się z grupą Polanie. Po rozwiązaniu w 1968 Polan, w następnych latach grał w zespole akompaniującym Reginie Pisarek, z którą w 1969 zawarł związek małżeński. W 1969 był jeszcze basistą w grupach ABC i Quorum.

W 1972 wyjechał z Reginą Pisarek do USA; rozstali się w 1975. Założył nową rodzinę, grywał w Chicago i pracował w fabryce. W 1978 wrócił do Polski. Po wprowadzeniu stanu wojennego został w Gdańsku taksówkarzem. W 1988 razem z dziećmi wyjechał do RFN, a następnie ponownie do USA, gdzie podjął ponownie pracę w tej samej fabryce. Grywał również w zespołach polonijnych i współpracował z kabaretem Bocian, dla którego tworzył piosenki i teksty.

Akompaniował Czesławowi Niemenowi na płycie Sen o Warszawie. 1 maja 2007 wystąpił w Szczecinie w zespole Czerwono-Czarni z okazji 45-lecia zespołu.

W 2011 otrzymał Medal za Zasługi dla Miasta Sopotu i Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy artystycznej na rzecz Polski i Gdańska oraz z okazji jubileuszu 50-lecia sceny muzycznej Non Stop.

• gedanopedia.pl. [dostęp 2018-08-24].