 Zbigniew i Janina Porczyńscy oraz Jan Paweł II (13 czerwca 1987) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Małżeństwo | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Zbigniew Karol Porczyński, także Charles Zbigniew Carroll-Porczynski[1] (ur. 7 kwietnia 1919 w Warszawie, zm. 16 lipca 1998 tamże) – polski wynalazca; wspólnie z żoną Janiną zasłynął jako autor mistyfikacji tzw. Kolekcji Porczyńskich.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodzony jako Zbigniew Porczyński. W 1936 ukończył technikum kolejowe w Warszawie, a następnie Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 1 w Ostrowi-Komorowie. Walcząc w kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli, z której uciekł. Potem, według podawanego przez siebie życiorysu (w kilku wersjach), został żołnierzem Armii Krajowej, a w 1942 był osadzony w obozach Oświęcimiu i Buchenwaldzie. Po wyzwoleniu, już po zakończeniu działań wojennych wstąpił do Armii Polskiej we Włoszech i z 2 Korpusem znalazł się w Anglii. Podobno studiował chemię w latach 1946–1950 na politechnikach w Leicester i Huddersfield. W 1953 miał otrzymać doktorat, choć nie wiadomo na jakiej uczelni i z jakiej dziedziny. W 1957 założył przedsiębiorstwo zajmujące się ochroną przed działaniem ognia. Prowadził badania, opublikował książkę pt. „Materiały przyszłości”. Opatentował swoje wynalazki[2], co przyniosło mu stały dochód, pozwalający na kolekcjonowanie malarstwa.
Otrzymał godność Honorowego Obywatela m.st. Warszawy i tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej[3].
Wraz z małżonką Janiną byli też fundatorami Pomnika Henryka Sienkiewicza w Parku Łazienkowskim w Warszawie oraz popiersia Ignacego Jana Paderewskiego w Warszawie w Parku Skaryszewskim.
W wyborach parlamentarnych 1993 kandydował do Senatu RP III kadencji w województwie warszawskim, zgłoszony przez Komitet Wyborczy Stowarzyszenia Przyjaciół Muzeum im. Jana Pawła II[4].
Zmarł 16 lipca 1998[5]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera L-6-9)[5].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”[6]
- Złoty Medal Prymasowski za zasługi dla Kościoła i Narodu[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (nadany przez Prezydenta RP na uchodźstwie; 20 stycznia 1988, w dowód uznania zasług na polu naukowym oraz wybitnej ofiarności na rzecz Narodu Polskiego)[7][8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ "The London Gazette" z 6 lipca 1956.
- ↑ "Index of Patents Issued from the United States Patent Office" z 1961.
- ↑ Doktorzy honoris causa PW. pw.edu.pl. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 stycznia 2012)].
- ↑ M.P. z 1993 r. nr 50, poz. 471.
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: WACŁAW WESOŁOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-06-27].
- ↑ a b Maria Bokszczanin, Włodzimierz Odojewski: Henryk Sienkiewicz i jego twórczość w naszej pamięci. Oficyna Graficzno-Wydawnicza Typografika, 2000, s. 248.
- ↑ "Dekret Prezydenta Rzeczypospolitej" z dnia 1 stycznia 1988 roku o żołnierzach Narodowych Sił Zbrojnych, „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, nr 2, Londyn, 22 lutego 1988, s. 13 [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20].
- ↑ Komunikat o "nadaniu Orderu Odrodzenia Polski", „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, nr 5, Londyn, 18 grudnia 1988, s. 56 [zarchiwizowane z adresu 2022-02-03].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Miesięcznik Chemik nr 4/2009 str. 173
- Kolekcja imienia Jana Pawła II fundacji Janiny i Zbigniewa Karola Porczyńskich, Fundacja Arteks, Warszawa 1990
- Janusz Miliszkiewicz, Mieczysław Morka: Kolekcja Porczyńskich – genialne oszustwo?, Polska Oficyna Wydawnicza "BGW", Warszawa 1993, ISBN 83-7066-548-9
