Zdzisław Tadeusz Morawski, ps. ZDM (ur. 11 stycznia 1927 w Małej Wsi koło Grójca, zm. 7 czerwca 2005 w Warszawie) – polski dziennikarz.

Syn Tadeusza z rodu Morawskich herbu własnego i Julii z książąt Lubomirskich herbu Drużyna^[1], brat Kazimierza^[2].

Podczas wojny, jako nastolatek był żołnierzem AK. W 1949 ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1948 pracował w PAP, początkowo jako reporter, a następnie jako korespondent zagraniczny 1966–1968 w Algierii, 1968–1974, 1979–1981 i 1986–1990 przy Watykanie). Od 1960 należał do PZPR^[3]. Od 1981 do 1986 był redaktorem naczelnym „Życia Warszawy”. W 1990 przeszedł na emeryturę. W latach 1984–1986 był prezesem Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Włoskiej.

Ożenił się w 1953 z Janiną Romaną z Kurcewskich primo voto Domaszewską. Ma z nią córki Ewę (zamężną Karpińską) i Annę (zamężną Macke).

Został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W czasach PRL był odznaczony m.in.: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem 10-lecia Polski Ludowej i Medalem 30-lecia Polski Ludowej^[3].

• Watykan z daleka i bliska (Warszawa 1978)
• Watykan bez tajemnic (Warszawa 1987)
• Gdzie ten dom, gdzie ten świat (Warszawa 1993)