Zdzisław Podkański

Zdzisław Podkański

Data i miejsce urodzenia	18 października 1949 Guzówka
Data i miejsce śmierci	18 lutego 2022 Lublin
Minister kultury i sztuki
Okres	od 7 lutego 1996 do 31 października 1997
Przynależność polityczna	Polskie Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Kazimierz Dejmek
Następca	Joanna Wnuk-Nazarowa
Przewodniczący Stronnictwa „Piast”
Okres	od 8 kwietnia 2006[1] do 8 września 2018
Przynależność polityczna	Stronnictwo „Piast”
Następca	Romuald Zgrzywa
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Zdzisław Zbigniew Podkański (ur. 18 października 1949 w Guzówce, zm. 18 lutego 2022^[2] w Lublinie^[3]) – polski polityk i urzędnik, w latach 1994–1996 wiceminister, następnie do 1997 minister kultury i sztuki, poseł na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II, III i IV kadencji, od 2004 do 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji, wiceprzewodniczący sejmiku lubelskiego VI kadencji.

Syn Henryka i Joanny^[3]. W 1972 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Od 1972 do 1973 pracował jako instruktor w zarządzie wojewódzkim Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, a w latach 1973–1975 i 1980–1984 w komitecie wojewódzkim Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1975 do 1980 był kierownikiem wydziału w zarządzie wojewódzkim Związku Socjalistycznej Młodzieży Wiejskiej. Od 1984 do 1992 pełnił funkcję dyrektora biura zarządu głównego Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Następnie do 1994 pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki jako pełnomocnik ministra.

W 1993 objął funkcję wiceprezesa zarządu głównego Społecznego Ruchu Spółdzielców. W 1998 został marszałkiem Sejmiku Chłopów Polskich Był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego^[4] oraz działaczem Międzynarodowej Rady Organizacji Festiwali Folklorystycznych i Sztuki Ludowej (CIOFF).

W 1970 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W 1991 został prezesem zarządu wojewódzkiego Polskiego Stronnictwa Ludowego w Lublinie. Zasiadał w radzie naczelnej partii. W marcu 2004 został wiceprezesem PSL^[5].

Bezskutecznie kandydował do Sejmu w 1989^[6] i 1991^[7]. W latach 1993–2004 sprawował mandat posła II, III i IV kadencji. Od 1994 do 1996 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki. W rządzie Włodzimierza Cimoszewicza (1996–1997) pełnił funkcję ministra kultury i sztuki. W 2004 został wybrany do Parlamentu Europejskiego^[8] w okręgu obejmującym województwo lubelskie.

W lutym 2006 za złamanie statutu (przejście do frakcji UEN bez zgody władz partii) został wykluczony z PSL. Stanął na czele nowego ugrupowania pod nazwą Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast”^[9], które po uchyleniu rejestracji przez Sąd Apelacyjny w 2007 przyjęło nazwę Stronnictwo „Piast”. W 2009 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy KW Libertas w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu wyborczym Lublin (otrzymał 9016 głosów^[10]). W lutym 2010 zadeklarował zamiar startu w wyborach prezydenckich w tym samym roku, jednak nie zebrał 100 tys. podpisów wymaganych do rejestracji swojej kandydatury, popierając Jarosława Kaczyńskiego.

W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia kandydował na radnego sejmiku lubelskiego^[11] oraz na urząd prezydenta Lublina (otrzymał 0,77% głosów)^[12]. W wyborach parlamentarnych w 2011 był, jako przedstawiciel Stronnictwa „Piast”, kandydatem do Sejmu z 17. pozycji listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu lubelskim^[13], nie uzyskał mandatu. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 ponownie był kandydatem PiS, startując z 8. miejsca jako przedstawiciel Stronnictwa „Piast” z listy tej partii i nie uzyskując mandatu deputowanego^[14]. W tym samym roku uzyskał natomiast mandat radnego sejmiku lubelskiego V kadencji (ponownie startując z listy PiS; zasiadł w klubie radnych tej partii)^[15]. W 2015 ponownie bezskutecznie z listy PiS kandydował do Sejmu.

9 września 2018 zakończył pełnienie funkcji przewodniczącego Stronnictwa „Piast”, zostając przewodniczącym rady politycznej tej partii^[16]. W następnym miesiącu został wybrany z listy PiS na radnego województwa kolejnej kadencji^[17], zostając wiceprzewodniczącym sejmiku^[18]. W czerwcu 2019 odmówił objęcia mandatu posła VIII kadencji w miejsce wybranej do Parlamentu Europejskiego Elżbiety Kruk^[19].

Został pochowany na cmentarzu w Krężnicy Jarej^[20].

W 2022 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[21][20].

• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. IV kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2002, s. 172.
• Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 2015-08-24].