| Państwo | |
|---|---|
| Rok założenia |
1973 |
| Kierownictwo | |
| Przewodniczący | |
| Wiceprzewodniczący |
Najdat Anzour |
| Struktura | |
| |
| Liczba członków |
250 |
| Stowarzyszenia polityczne |
Narodowy Front Postępu (177) |
| Ostatnie wybory |
19 lipca 2020 |
| Siedziba | |
| Budynek parlamentarny, Damaszek, Syria | |
| Strona internetowa | |
Zgromadzenie Ludowe[1] (oryg. arab. مجلس الشعب, Madżlis asz-Szab) – konstytucyjny, jednoizbowy organ władzy ustawodawczej w Syrii.
Deputowani do Zgromadzenia Ludowego wybierani są w powszechnych, tajnych, równych i bezpośrednich wyborach. W pierwszych latach po uchwaleniu syryjskiej konstytucji w 1973 Zgromadzenie Ludowe liczyło 195 deputowanych. W 1990 zwiększono tę liczbę do 250. Konstytucja zastrzega, że przynajmniej połowa deputowanych musi legitymować się pochodzeniem chłopskim lub robotniczym, zaś prywatni przedsiębiorcy mogą zasiadać w Zgromadzeniu od 1990, jednak wyłącznie jako deputowani niezrzeszeni[1]. Zgromadzenie Ludowe pracuje w trybie sesyjnym, na trzech sesjach zwykłych rocznie[1].
Zgodnie z konstytucją Syrii do kompetencji Zgromadzenia Ludowego należy uchwalanie budżetu, uchwalanie ustaw, prowadzenie dyskusji o polityce rządu, zgłaszanie wotum nieufności wobec rządu lub poszczególnych ministrów. Zgromadzenie Ludowe wybiera również prezydenta spośród kandydatów przedstawionych przez Przywództwo Regionalne syryjskiej partii Baas[1]. Kadencja Zgromadzenia Ludowego trwa cztery lata[1]. W praktyce parlament nie odgrywa w systemie politycznym Syrii większej roli, toczone w nim dyskusje nie dotyczą zagadnień związanych z obronnością, bezpieczeństwem wewnętrznym czy polityką zagraniczną, koncentrując się wokół bieżących problemów społecznych i ekonomicznych. Parlament legitymizuje politykę autorytarnych władz w pierwszej z wymienionych grup obszarów, w drugiej służy im jako ciało konsultacyjne[1]. Jak pisze Łukasz Fyderek
Parlament stanowi przestrzeń dla kontrolowanej gry interesów wybranych grup syryjskiego społeczeństwa; z punktu widzenia poszczególnych deputowanych jest to miejsce służące do budowania i podtrzymywania koneksji, a zarazem płaszczyzna, na której dochodzi do mediacji między patronami posiadającymi dostęp do ośrodków decyzyjnych w rządzie i partii a ich klientelą polityczną[1]
