Eustacjusz z Sebasty
biskup Sebasty
Eustacjusz z Sebasty (ur. ok. 300, zm. ok. 377) – biskup Sebasty wyświęcony około 356 roku, syn Eulaliusza, biskupa Sebasty; organizator monastycyzmu w Kapadocji. Potępiony za błędne pojmowanie relacji Chrystusa i Ducha Świętego (równość), z czego zrodziła się sekta duchoburców, prześladowany przez zwolenników Ariusza. Ceniony i podziwiany przez Bazylego Wielkiego.
| Data urodzenia |
ok. 300 |
|---|---|
| Data śmierci |
377 |
| biskup Sebasty | |
| Okres sprawowania |
ok. 356 – ok. 377 |
| Wyznanie |
chrześcijaństwo |
| Sakra biskupia |
ok. 356 |
Bibliografia
edytuj- Emil Stanula, Eustacjusz z Sebasty [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I-VII w. Mały słownik, wyd. Verbinum, Warszawa 2001.
