James Chadwick

James Chadwick

Państwo działania	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	20 października 1891 Cheshire
Data i miejsce śmierci	24 lipca 1974 Cambridge
profesor
Specjalność: fizyka
Alma Mater	University of Manchester, University of Cambridge
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki Medal Copleya
Multimedia w Wikimedia Commons

James Chadwick (ur. 20 października 1891 w Cheshire, zm. 24 lipca 1974 w Cambridge^[1]) – angielski fizyk, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1935 za odkrycie neutronu^[2]. W 1966 odznaczony Pour le Mérite za Naukę i Sztukę (1842)^[3].

Ukończył uniwersytety w Manchesterze i Cambridge, w 1914 udał się do Niemiec, aby studiować u boku Hansa Geigera, w czasie I wojny światowej został internowany jako obcokrajowiec.

James Chadwick został studentem fizyki przez pomyłkę, której nie był śmiały sprostować. Otóż chciał zdawać egzamin wstępny na matematykę, ale pomylił się i usiadł wśród kandydatów na fizykę. Po pomyślnym egzaminie oznajmiono mu, ku jego zdumieniu, że dostał się na fizykę, a że był bardzo nieśmiały, nie sprostował pomyłki^[4].

Po wojnie powrócił do Cambridge, gdzie rozpoczął współpracę z Ernestem Rutherfordem, badając emisję promieni gamma z materiałów radioaktywnych. W 1932 dokonał fundamentalnego odkrycia w dziedzinie fizyki nuklearnej, na podstawie eksperymentów odkrył i opisał nową cząstkę w jądrze atomu, która została nazwana neutronem. Za swoje epokowe odkrycie otrzymał w tym samym roku Medal Hughesa od Królewskiego Towarzystwa Naukowego, a w 1935 Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.

W późniejszym czasie Chadwick dowiedział się, że w tym samym czasie identycznego odkrycia dokonał niemiecki uczony Hans Falkenhagen, który jednak obawiał się opublikowania tego odkrycia. Chadwick pragnął podzielić się z niemieckim naukowcem Nagrodą Nobla (zarówno samą nagrodą, jak i gratyfikacją pieniężną z nią związaną), skromny Falkenhagen odmówił.

W czasie II wojny światowej wziął udział w projekcie Manhattan przy budowie pierwszych bomb atomowych. W 1945 z rąk króla Anglii otrzymał tytuł szlachecki sir. Od 1946 był członkiem zagranicznym Królewskiej Holenderskiej Akademii Sztuk i Nauk^[5]. Laureat Medalu Copleya.

• Andrzej Kajetan Wróblewski: Historia fizyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14635-1.