Sula (lud)

Sula – ludność austronezyjska zamieszkująca Wyspy Sula w indonezyjskiej prowincji Moluki Północne, dzieląca się na szereg grup i podgrup etnicznych (w tym Sula-Sanana i Taliabu). Ich całkowita populacja wynosi 85 tys. osób, z czego 50 tys. to Sula-Sanana^[1].

Posługują się językami sanana (sula) i taliabu; w użyciu jest też regionalny język ternate^[1]. W roli miejscowej lingua franca przyjął się malajski amboński; z kolei ternate to dawny język administracji^[2]. Lokalny malajski stanowi dominujący środek komunikacji na obszarach miejskich^[3]. Znany jest też język indonezyjski^[1]. W większości wyznają islam w odmianie sunnickiej, niektórzy to protestanci; częściowo zachowują rodzime wierzenia animistyczne^[1].

Archipelag Sula bywa wymieniany wśród najsłabiej poznanych zakątków Indonezji^[4]. W okresie od XV do XX w. wyspy wchodziły w skład Sułtanatu Ternate; wtedy też ludność Sula znalazła się w sferze kulturowej północnych Moluków^[1].

Podstawowe zajęcia ludności Sula to ręczna uprawa roli (rośliny okopowe, banany, różne owoce, ryż suchy i kukurydza), rybołówstwo i eksploatacja lasów. Na wyspie Taliabu dłużej zachował się łowiecko-zbieracki tryb życia. Pożywienie w dużej mierze roślinne, na bazie batatów, manioku, bananów; sago (kleik papeda); w święta – ryż, mięso drobiowe lub kozie^[1].

Rozwinął się folklor muzyczno-taneczny; instrumenty ludowe to gong i bęben. Znaczną rolę odgrywają elementy wierzeń tradycyjnych (szamanizm, wróżenie, zaklęcia, stosowanie amuletów)^[1].