Inne nazwy |
Łunnik 14, E-6LS No. 113 |
---|---|
Zaangażowani | |
Indeks COSPAR |
1968-027A |
Indeks NORAD |
03178 |
Rakieta nośna | |
Miejsce startu | |
Cel misji | |
Orbita (docelowa, początkowa) | |
Perycentrum |
160 km[2] |
Apocentrum |
870 km[2] |
Okres obiegu |
160 min[2] |
Nachylenie | |
Czas trwania | |
Początek misji |
7 kwietnia 1968 (10:09:32[2] UTC) |
Koniec misji |
10 kwietnia 1968 |
Wymiary | |
Masa całkowita |
1700[2] kg |
Łuna 14 (ros. Луна-14 - Księżyc-14) – radziecka sonda kosmiczna przeznaczona do badań Księżyca. Czwarty radziecki sztuczny satelita Księżyca.
Przebieg misji
[edytuj | edytuj kod]Start sondy nastąpił 7 kwietnia 1968 roku z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Łuna 14 na orbicie wokółksiężycowej znalazła się 10 kwietnia 1968 roku. Początkowe parametry lotu: peryselenium – 160 km, aposelenium – 870 km, nachylenie orbity – 42° i okres obiegu 2 godziny 40 minut.
Zadaniem Łuny 14 jako satelity Księżyca było przeprowadzenie badań dotyczących pola grawitacyjnego oraz uściślenia jego masy, ponadto przeprowadzono eksperymenty z łącznością Ziemia – satelita Księżyca – Ziemia; inne zadania sondy to pomiary promieniowania kosmicznego i strumieni cząstek naładowanych nadchodzących ze Słońca oraz otrzymanie dodatkowych informacji dla utworzenia dokładnej teorii ruchu Księżyca. Misja zakończyła się 10 kwietnia 1968 roku[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mark Wade: Luna E-6LS. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2013-07-14]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Luna 14. [w:] NSSDCA Master Catalog [on-line]. NASA. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)]. (ang.).
- ↑ Kosmonautyka. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 154-155.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E. Staniewski, R. Pawlikowski, 15 lat podboju kosmosu 1957-1972, Wydawnictwo MON, Warszawa 1974