![]() Jeden ze świątynnych pawilonów | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Wyznanie | |
Rodzaj |
klasztor męski |
Historia | |
Data budowy | |
Położenie na mapie Chin ![]() | |
![]() |
Świątynia Qixia (chiń. upr. 栖霞寺; chiń. trad. 棲霞寺; pinyin Qīxiá sì) – świątynia buddyjska z kompleksem klasztornym, znajdująca się na przedmieściach Nankinu, na wzgórzu Qixia.
Wzniesiona została w 489 roku, za panowania południowej dynastii Qi i rozbudowana w okresie Tang[1]. W świątynnych pawilonach znajdują się liczne rzeźby, a jej pagodę ozdobiono płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny z życia Buddy Siakjamuniego[2].
Qixia si był ulubionym klasztorem cesarza Qianlonga z Qingów, który przebywał w nim pięciokrotnie, chociaż uważał za swoją misję stopniowe ograniczanie ilości mnichów i klasztorów buddyjskich, aż do ich zlikwidowania[3].
Świątynia doznała poważnych zniszczeń w trakcie powstania tajpingów i większość drewnianych struktur to rekonstrukcje dokonane za panowania cesarza Guangxu[4].
W 1919 r. Zongyang Yinleng opuścił klasztor Dinghui na górze Jin w prowincji Zhejiang i przybył do zrujnowanego Qixia si. W 1920 r. rozpoczęto rekonstrukcję klasztoru, którą zakończono po dwudziestu latach. Oprócz odbudowania klasztoru Yinleng przeniósł linię przekazu klasztoru Dinghui[5]. Do pomocy Yinlengowi przyszedł Ruoshun Weide, późniejszy opat tego klasztoru. W klasztorze mieszkało wtedy ponad stu cieśli. Aby ich obsłużyć zatrudniono trzech fryzjerów i czterech krawców. [6]. Qixia należał do kilku klasztorów, w których wszyscy uczniowie otrzymywali grzecznościowy tytuł "przeora". Starszy przeor (chiń. zheng jianyuan) mógł pracować jako szef klasztornego urzędu finansów[7].
Chociaż w klasztorze każdej wiosny przyjmowało ordynację mnisią do 200 chętnych, w kompleksie nie było budynku medytacyjnego. Kodeks reguł nie był przestrzegany zbyt surowo, a na pewno był traktowany luźniej niż w Jinshan[8]
W 1933 r. do klasztoru przybyła grupa 12 Europejczyków (8 kobiet i 4 mężczyzn), którzy w ciągu 40-dniowej ceremonii przyjęli ordynacje mnisią. Ceremonia prowadzona była przez emerytowanego opata klasztoru - Qingquana. Ordynacje przyjęło wtedy również 140 Chińczyków. Uroczystość była obserwowana przez tysiące ludzi[9].
Qixia aby się utrzymać nie polegał zbyt na wsparciu od świeckich wyznawców, lecz dochód czerpał głównie z własności ziemskiej. Np. w 1937 r. dochód wyniósł 20,000 dolarów[10]. Klasztor również pożyczał ludziom pieniądze na kredyt hipoteczny i jako procent dostawał ziarno, które sprzedawał[11]
Opat klasztoru Ruoshun wybudował filię klasztoru w Hongkongu, do której udał się, aby spędzić tam ostatnie lata życia[12].
Podczas masakry nankińskiej w 1937 roku na jej terytorium ukrywało się tysiące Chińczyków szukających schronienia przed japońskimi żołnierzami. Klasztor przez cztery miesiące ochraniał i karmił 30000 ludzi. Tym, którzy nie zmieścili się w budynkach kompleksu rozdano namioty. Oprócz tego klasztor ukrywał także oficerów armii chińskiej, którzy przebrani byli za mnichów[13]. W 2005 roku na podstawie tych wydarzeń nakręcono film[14].
Obecnie świątynia jest siedzibą prowincjonalnego oddziału Chińskiego Stowarzyszenia Buddyjskiego, posiadającego bibliotekę z ponad 7000 tekstów religijnych[15]. Działa w niej również wegetariańska restauracja[16].
Obok świątyni znajduje się kompleks ponad 500 niewielkich jaskiń, w których umieszczono posągi buddów[17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Holmes Welch. The Practice of Chinese Buddhism 1900-1950. Harvard University Press. Cambridge. 1967. Str. 568.
- Holmes Welch. The Buddhist Revival in China. Harvard University Press. Cambridge. 1968. Str. 385.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Świątynna pagoda
-
Dziedziniec świątyni
-
Jaskinie z posągami buddów
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Qixia Temple - Chinese Buddhist Temple. history.cultural-china.com. [dostęp 2011-07-18]. (ang.).
- ↑ Qixia Temple, Nanjing, China. orientalarchitecture.com. [dostęp 2011-07-18]. (ang.).
- ↑ Holmes Welch. The Buddhist Revival in China. Str. 134
- ↑ Qixia Temple Dagoba. chinaculture.org. [dostęp 2017-01-15]. (ang.).
- ↑ Holmes Welch. The Practice of Chinese Buddhism 1900-1950 Str. 518
- ↑ Holmes Welch. The Practice of Chinese Buddhism 1900-1950 Str. 33
- ↑ Holmes Welch. The Practice of Chinese Buddhism 1900-1950 Str. 36
- ↑ Holmes Welch. The Practice of Chinese Buddhism 1900-1950 Str. 228
- ↑ Holmes Welch. The Buddhist Revival in China. Str. 188
- ↑ Holmes Welch. The Practice of Chinese Buddhism 1900-1950 Str. 232, 233
- ↑ Holmes Welch. The Practice of Chinese Buddhism 1900-1950 Str. 235
- ↑ Holmes Welch. The Practice of Chinese Buddhism 1900-1950 Str. 136
- ↑ Holmes Welch. The Buddhist Revival in China. Str. 128, 129
- ↑ The Bodhisattvas of ‘Qixia Temple 1937’. thedailyenlightenment.com. [dostęp 2011-07-18]. (ang.).
- ↑ Qixia Temple. www.china-tour.cn. [dostęp 2011-07-18]. (ang.).
- ↑ Qixia Mountain and Qixia Temple. nanjing.jiangsu.net. [dostęp 2011-07-18]. (ang.).
- ↑ Qixia Temple: Thousand Buddhas. travel-earth.com. [dostęp 2011-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-15)]. (ang.).