 Zdjęcie ukazujące wyraźną otoczkę gazowo-pyłową wokół (596) Scheila | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
21 lutego 1906 |
| Numer kolejny |
596 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1906 UC |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,9261 au |
| Mimośród |
0,1658 |
| Peryhelium |
2,4409 au |
| Aphelium |
3,4113 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 3 dni 7 godzin |
| Średnia prędkość |
17,41 km/s |
| Inklinacja |
14,66° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
159,726 km |
| Okres obrotu |
(15 h 50 min 53 s) h |
| Albedo |
0,040 |
| Jasność absolutna |
8,9m |
| Typ spektralny |
PCD |
(596) Scheila – planetoida pasa głównego, okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 3 dni w średniej odległości 2,93 au.
Obiekt został odkryty 21 lutego 1906 roku w obserwatorium Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Augusta Kopffa. Nazwa planetoidy pochodzi od imienia angielskiej studentki Uniwersytetu w Heidelbergu, przyjaciółki odkrywcy[1]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (598) 1906 UC.
Kolizja z inną planetoidą
[edytuj | edytuj kod]W grudniu 2010 zaobserwowano nagłe zwiększenie jasności obiektu z 14,5m na 13,4m oraz równocześnie pojawienie się komy wokół obiektu i ciągnącego się za nim warkocza kometarnego. Porównanie zdjęć obiektu z wcześniejszymi obserwacjami sugeruje, że widzialne zmiany rozpoczęły się ok. 3 grudnia i obiekt uważany wcześniej za planetoidę, jest być może kometą[2].
Obserwacja ta przyczyniła się do przypuszczeń, że (596) Scheila może należeć do grupy komet pasa planetoid (ang. Main-belt comets), które posiadają cechy zarówno planetoid, jak i komet – podobnie, jak komety posiadają komę i warkocz, ale ich parametry orbitalne nie odbiegają od parametrów zwykłych planetoid. Jednak dodatkowe obserwacje przeprowadzone przy użyciu teleskopów Hubble’a i SWIFT wskazują, że powodem nagłego zwiększenia jasności obiektu i pojawienia się jego warkocza była kolizja z inną, znacznie mniejszą planetoidą[3][4]. Zderzenie miało najprawdopodobniej miejsce pomiędzy 2 a 3 grudnia, średnica drugiego obiektu wynosiła pomiędzy 20 a 50 metrów[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 61. ISBN 3-540-00238-3.
- ↑ Asteroid Sheila Sprouts a Tail and Coma. 2010-12-12. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
- ↑ David Jewitt, Harold Weaver, Max Mutchler, Stephen Larson, Jessica Agarwal: Hubble Space Telescope Observations of Main Belt Comet (596) Scheila. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
- ↑ David Jewitt, Harold Weaver, Max Mutchler, Stephen Larson, Jessica Agarwal: Collisional Excavation of Asteroid (596) Scheila. [dostęp 2011-07-23]. (ang.).
- ↑ Researchers explain the formation of the asteroid Scheila's unusual triple dust tails. astronomy.com, 2011-10-26. [dostęp 2011-10-26]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (596) Scheila w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (596) Scheila w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (596) Scheila w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
