Alan Wilder

Imię i nazwisko	Alan Charles Wilder
Pseudonim	Slik, Mr Emulator, The Boss, El Papi
Data i miejsce urodzenia	1 czerwca 1959 Londyn
Instrumenty	syntezator, fortepian, pianino elektryczne, flet prosty, perkusja, obój, sampler, gitara basowa
Gatunki	new romantic synth pop pop rock alternatywny rock muzyka elektroniczna dark wave nowa fala alternative dance rock industrialny rock elektroniczny dance rock house avant-garde downtempo trip hop electronica
Zawód	piosenkarz, muzyk, kompozytor, autor tekstów, producent muzyczny, aranżer
Aktywność	od 1975
Wydawnictwo	Mute Records Reprise/Warner Bros. Records
Powiązania	Depeche Mode, Recoil, Anton Corbijn, Moby, Maggie Estep, Curve, Nitzer Ebb, Toni Halliday, Douglas McCarthy, Siobhan Lynch, Hildia Campbell, Diamanda Galás, Golden Gate Jubilee Quartet, Nicole Blackman, Samantha Coerbell, Joe Richardson, Hepzibah Sessa, Paul Kendall, Carla Trevaskis, Thomas A. Dorsey
Zespoły
Depeche Mode (1982–1995) Recoil (od 1986)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Alan Charles Wilder (ur. 1 czerwca 1959 w Londynie) – angielski muzyk, w latach 1982–1995 członek zespołu Depeche Mode, od 1986 realizuje własny projekt muzyczny Recoil.

Przez 13 lat współpracował i był członkiem Depeche Mode. Stworzył z nią 6 albumów, a niektóre piosenki, które wydane zostały w postaci singli, pojawiły się na albumach kompilacyjnych (składankach): The Singles 81→85 oraz na The Singles (86–98). Na albumie The Singles 81→85 są wszystkie single, które nagrał z zespołem (poza singlami z albumu Speak & Spell, które nagrał z zespołem Vince Clarke), a na The Singles (86-98) – tylko większość („Stripped”, „A Question of Lust”, „A Question of Time”, „But Not Tonight”, „Strangelove”, „Never Let Me Down Again”, „Behind the Wheel”, „Little 15”, „Everything Counts (Live)”, „Personal Jesus”, „Enjoy the Silence”, „Policy of Truth”, „World in My Eyes”, „I Feel You”, „Walking in My Shoes”, „Condemnation” i „In Your Room”).

Jest autorem remiksu piosenki „In Chains”, który znalazł się na albumie Remixes 2: 81–11.

W Depeche Mode zastąpił Vince’a Clarke'a, z zespołu odszedł na skutek wewnętrznych nieporozumień. Był jednym z autorów tekstów i muzyki, multiinstrumentalistą (instrumenty klawiszowe, perkusja). 17 lutego 2010 zagrał na pianinie do piosenki „Somebody” podczas charytatywnego koncertu Depeche Mode w Royal Albert Hall w Londynie. Był to pierwszy jego występ na scenie razem z Depeche Mode po 15 latach od odejścia z zespołu^[1].

Dwukrotnie żonaty, z Jeri Young (sierpień 1991–1994) i Hepzibah Sessa (1995–2010), ma troje dzieci – dwie córki: Paris (ur. 1996) i Clarę Lake (ur. 2011) oraz syna Stanleya Duke’a (ur. 2001).

• The Dragons
• Dafne And The Tenderspots (jako: Alan Normal)
• Real To Real
• The Hitmen
• Depeche Mode
• Recoil

• Moby
• Douglas McCarthy – Nitzer Ebb
• Diamanda Galás
• Toni Halliday - The Curve
• Maggie Estep
• Siobhan Lynch
• Nicole Blackman
• Hepzibah Sessa
• Thomas A. Dorsey

• Construction Time Again (1983)
• Some Great Reward (1984)
• Black Celebration (1986)
• Music for the Masses (1987)
• Violator (1990)
• Songs of Faith and Devotion (1993)

• 1 + 2 EP (1986)
• Hydrology (1988)
• Hydrology plus 1 + 2 (1988).

• Bloodline (1992)
• Faith healer EP (1992)
• Unsound Methods (1997)
• Liquid (2000)
• subHuman (2007)
• Selected (2010)