Ten artykuł dotyczy przewodniczącego Rady Państwa i Komitetu Ministrów Imperium Rosyjskiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Aleksiej Orłow

Алексей Федорович Орлов

Aleksiej Orłow
generał
Pełne imię i nazwisko	Aleksiej Fiodorowicz Orłow
Data i miejsce urodzenia	19 października 1786 Moskwa, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	21 maja 1861 Petersburg, Imperium Rosyjskie
Przebieg służby
Lata służby	1805–1861
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Jednostki	Gwardia Cesarska
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	wojny napoleońskie wojna rosyjsko-turecka (1828–1829)

Aleksiej Fiodorowicz Orłow ros. Алексей Федорович Орлов (ur. 8 października^?/19 października 1786 w Moskwie, zm. 9 maja^?/21 maja 1861 w Petersburgu) – rosyjski dyplomata i działacz państwowy. Od 1825 hrabia, od 1833 generał kawalerii, a od 1856 książę.

Urodził się 19 października 1786 w Moskwie^[1]. W latach 1805–1814 uczestnik wypraw armii rosyjskiej przeciwko Napoleonowi Bonaparte. Będąc dowódcą pułku konnicy Gwardii Cesarskiej uczestniczył w rozgromieniu powstania dekabrystów na Placu Senackim 14 grudnia 1825, za co otrzymał tytuł hrabiego. W 1828 wziął udział w wojnie rosyjsko-tureckiej jako dowódca 1 Dywizji Strzelców Konnych^[1]. W 1831 uczestniczył w rozbiciu tzw. „Buntu Cholery” w Petersburgu i walkach zbrojnych w garnizonach wojskowych. Od 1836 członek Rady Państwa.

W 1844, po śmierci Aleksandra von Benckendorffa, został szefem Samodzielnego Korpusu Żandarmów i szefem III Oddziału Kancelarii Osobistej Jego Cesarskiej Mości^[2]. Przewodniczył delegacjom rosyjskim w czasie zawarcia układów pokojowych: w Adrianopolu (1829), Paryżu (1856) i układu Unkier Iskielesinskiego (1833).

Od 1856 przewodniczący Rady Państwa i Komitetu Ministrów Imperium Rosyjskiego. Będąc od 1856 przewodniczącym Tajnego Komitetu (od 1858 Głównego Komitetu) rozpatrującego sprawy chłopskie, występował jako przeciwnik zniesienia poddaństwa. Zmarł 21 maja 1861 w Petersburgu^[1].

• Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 18 Moskwa 1974.
• Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. VI: Obrączki Kościuszkowskie - Przemysł II. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1937.