Andrzej Szyszko-Bohusz

Data i miejsce urodzenia	25 września 1934 Gdynia
Data i miejsce śmierci	24 listopada 2021 Kraków
Obywatelstwo	Polska

Andrzej Szyszko-Bohusz (ur. 25 września 1934 w Gdyni, zm. 24 listopada 2021 w Krakowie) – polski pedagog, profesor zwyczajny doktor habilitowany pedagogiki, specjalność teoria wychowania, tytuł profesora nauk humanistycznych otrzymał w 1999 roku, z zamiłowania szachista.

Członek Komitetu Badań Pedagogicznych PAN. W swojej działalności naukowej zajmował się pedagogiką, teorią wychowania, psychologią, filozofią i genetyką. Był twórcą pedagogiki holistycznej i teorii nieśmiertelności genetycznej.

Polski Związek Szachowy w 2002 nadał mu tytuł Honorowego Mistrza PZSzach. Odnosił liczne sukcesy: m.in. wicemistrzostwo Krakowa z 1951, mistrzostwo Krakowa z 1959, złoty medal drużynowych mistrzostw Polski z zespołem „Ogniwa” Kraków w 1954.

Twierdził, że wiele odkryć naukowych zawdzięcza logice szachów i fascynacji królewską grą.

Zmarł w wieku 87 lat w dniu 24 listopada 2021 w Krakowie^[1].

• Relaks – prawdziwy odpoczynek. PWN, Warszawa – Kraków 1975;
• Funkcja ćwiczeń odprężających w nowoczesnym procesie kształcenia. Ossolineum, Wrocław 1979;
• Uniwersalny stan świadomości. Poznań 1982
• Pedagogika Holistyczna. Wrocław 1989;
• Andrzej Szyszko-Bohusz: Hinduizm, buddyzm, islam. Wyd. 1. Wrocław: Ossolineum, 1990. ISBN 83-04-03162-0. Brak numerów stron w książce
• Nieśmiertelność genetyczna. Czy dziedziczymy świadomość? Wyd. Barbara. Kraków 1996

• Andrzej Filipowicz Dzieje Polskiego Związku Szachowego, Wydawnictwo „O-K”, Warszawa 2007
• profesor Andrzej Szyszko-Bohusz. sszach.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-29)].

• Prof. zw. dr hab. Andrzej Szyszko-Bohusz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-09-30] .
• Andrzej Szyszko-Bohusz – profil na stronie FIDE (ang.)