Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
8 sierpnia 1923 | ||
Data i miejsce śmierci |
28 lutego 1988 | ||
Miejsce pochówku | ?↗ | ||
Arcybiskup Buenos Aires | |||
Okres sprawowania |
1990–1998 | ||
Prymas | |||
Okres sprawowania |
20 listopada 1990–28 lutego 1998 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
22 grudnia 1945 | ||
Nominacja biskupia |
3 lutego 1962 | ||
Sakra biskupia |
8 kwietnia 1962 | ||
Kreacja kardynalska |
28 czerwca 1991 | ||
Kościół tytularny |
S. Maria della Salute a Primavalle |
Data konsekracji |
8 kwietnia 1962 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Antonio Quarracino (ur. 8 sierpnia 1923 w Pollica, diecezja Vallo della Lucania, Włochy, zm. 28 lutego 1998 w Buenos Aires) – argentyński duchowny katolicki pochodzenia włoskiego, arcybiskup Buenos Aires i przewodniczący Konferencji Episkopatu Argentyny, kardynał, prymas Argentyny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jako małe dziecko emigrował z rodziną z Włoch do Argentyny. Studiował w seminarium Św. Józefa w La Plata. Przyjął święcenia kapłańskie 22 grudnia 1945 w Lujan i został inkardynowany do diecezji Mercedes. Pracował jako wykładowca seminarium w Mercedes, sekretarz kurii diecezjalnej, asesor kościelny Młodzieżowej Akcji Katolickiej i radca diecezjalny; wykładał także na Pontyfikalnym Uniwersytecie Katolickim Santa Maria de los Buenos Aires.
3 lutego 1962 został mianowany biskupem Nueve de Julio, przyjął sakrę biskupią 8 kwietnia 1962 w Mercedes z rąk Anunciado Serafiniego (biskupa Mercedes). Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II (1962–1965). 3 sierpnia 1968 został przeniesiony na stolicę biskupią Avellaneda. W latach 1979–1982 był sekretarzem generalnym, a 1982–1987 przewodniczącym Rady Episkopatów Latynoamerykańskich CELAM. Brał udział w obradach sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie (1980, 1983, 1985).
18 grudnia 1985 został promowany na arcybiskupa La Plata, a 20 listopada 1990 mianowany arcybiskupem Buenos Aires (zastąpił kardynała Juana Carlosa Aramburu). Został jednocześnie ordynariuszem dla wiernych rytów orientalnych w Argentynie (pozbawionych własnego ordynariusza); w latach 1990–1996 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny.
28 czerwca 1991 został wyniesiony przez papieża Jana Pawła II do godności kardynalskiej, otrzymał tytuł prezbitera S. Maria della Salute a Primavalle. Od grudnia 1993 był członkiem Rady Kardynalskiej ds. Problemów Organizacyjnych i Ekonomicznych Stolicy Świętej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- sylwetka kardynała Quarracino w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-05)].
- Antonio Quarracino [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-24] (ang.).