Artyleria polska na froncie wschodnim – jeden z podstawowych rodzajów wojsk ludowego Wojska Polskiego w latach 1943 - 1945.
Artyleria ludowego Wojska Polskiego powstawała wraz z 1 Dywizją Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Jej skład doskonalił się pod względem organizacyjnym i uzbrojenia do końca II wojny światowej. Składała się z moździerzy, artylerii lekkiej i ciężkiej, przeciwpancernej, pancernej, rakietowej i przeciwlotniczej. Pod względem organizacyjnym składała się z artylerii batalionowej, pułkowej, dywizyjnej, armijnej i Odwodu Naczelnego Dowództwa.
Artyleria naziemna
[edytuj | edytuj kod]Artyleria dywizji piechoty
[edytuj | edytuj kod]W batalionie znajdowała się:
- kompania 82 mm moździerzy — 9 moździerzy
- pluton 45 mm dział przeciwpancernych — 2 działa
W pułku piechoty:
- bateria 45 mm dział przeciwpancernych — 6 dział
- bateria 76 mm dział polowych — 4 armaty
- bateria 120 mm moździerzy — 8 moździerzy.
Na szczeblu dywizji:
- pułk artylerii lekkiej
- 3 x dywizjon artylerii
- 2 x baterie armat dywizyjnych 76,2 mm ZIS-3 po 4 działa
- 1 x bateria haubic 122 mm — 4 haubice
- 3 x dywizjon artylerii
- dywizjon dział pancernych SU-76 - 13 dział samobieżnych[2]
W sumie w dywizji piechoty:
- 81 moździerzy 82 mm
- 24 moździerze 120 mm
- 36 armat przeciwpancernych 45 mm
- 13 dział pancernych[2]
- 12 armat 76,2 mm pułkowych
- 24 armaty 76,2 mm ZIS-3
- 12 haubic 122 mm
Razem: 202 działa i moździerze
Artyleria 1 Armii WP
[edytuj | edytuj kod]- dwie brygady artylerii ciężkiej
- dwie brygady haubic
- brygada artylerii przeciwpancernej
- pułk artylerii pancernej
- dywizjon artylerii pancernej[2]
- pułk moździerzy
Artyleria 2 Armii WP
[edytuj | edytuj kod]- brygada artylerii przeciwpancernej
- pułk moździerzy
- pułk artylerii pancernej[2]
- dywizja artylerii przeciwlotniczej
Na okres wejścia do walki armii przydzielono:
- 2 Dywizję Artylerii
- 98 pułk artylerii rakietowej
Do 2 Armii został przydzielony również 1 Korpus Pancerny wraz ze swoimi trzema pułkami artylerii pancernej[2], pułkiem moździerzy i dywizjonem rakietowym.
Artyleria Odwodu Naczelnego Dowództwa
[edytuj | edytuj kod]- dywizja artylerii
- brygada artylerii ciężkiej
- brygada moździerzy
- brygada przeciwpancerna
Środki artyleryjskie
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z etatami artyleria ludowego Wojska Polskiego powinna posiadać:
- 1586 moździerzy
- 1080 dział do ognia pośredniego
- 1202 środki przeciwpancerne
- 8 wyrzutni rakietowych
Razem – 4222 (3876 dział i moździerzy).
Na dzień 1 maja 1945 stan artylerii wynosił 3569 dział i moździerzy.
Artyleria przeciwlotnicza
[edytuj | edytuj kod]Zalążkiem artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego był 1 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej sformowany w ZSRR 7 lipca 1943 w składzie 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.
Po powstaniu 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR 10 sierpnia 1943 dywizjon został włączony w skład 1 Brygady Artylerii im. gen. Józefa Bema.
18 marca 1944 1 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej przeformowano na korpuśny pułk artylerii przeciwlotniczej.
Na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 7 maja 1944 rozpoczęto formowanie jednostki w Sumach 1 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej. Jako zawiązki posłużyła kadra z paplot korpusu, a 1 daplot powrócił do dawnej formy organizacyjnej.
W związku z decyzją o formowaniu 2 Armii Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego nakazało zorganizowanie 3 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej i podporządkowanie jej dowództwu 2 AWP.
Dla potrzeb odwodu Naczelnego Dowództwa WP sformowano 4 Dywizję Artylerii Przeciwlotniczej.
Jednostki artylerii przeciwlotniczej na froncie wschodnim
[edytuj | edytuj kod]- 1 samodzielny dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 1 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej
- 3 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej
- 4 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej
Jednostką podległą bezpośrednio Naczelnemu Dowództwu WP był 32 pułk artylerii przeciwlotniczej
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Artyleria polska w 1939
- Artyleria w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie
- Pułki artylerii Wojska Polskiego
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pierwsze haubice M-30 trafiły do uzbrojenia 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki 9 maja 1943 roku. Używane były one w pułkach artylerii lekkiej oraz w armijnych brygadach artylerii haubic
- ↑ Na uzbrojeniu baterii artylerii w pułkach piechoty .
- ↑ Na uzbrojeniu 4 Brygady Artylerii Przeciwpancernej, oraz 9 Drezdeńskiej i 14 Sudeckiej Brygady Artylerii Przeciwpancernej .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.