Bandera | |
---|---|
Armator |
Vistula |
Dane podstawowe | |
Typ | |
Historia | |
Data wodowania | |
Data zatonięcia | |
Dane techniczne | |
Liczba pasażerów |
1000 |
Długość całkowita (L) |
61 m |
Szerokość (B) |
5,8 m |
Napęd mechaniczny | |
Silnik |
parowy |
Prędkość maks. |
12 w. |
Bajka – parowy, pasażerski statek wiślany o napędzie bocznokołowym[1][2].
Statek mieścił około tysiąca pasażerów i został zwodowany w 1927. Stał się flagową jednostką przedsiębiorstwa Polska Żegluga Rzeczna Vistula, które trudniło się żeglugą na dolnej Wiśle do roku 1939 (Warszawa - Toruń - Gdańsk[2])[1]. Był szóstym co do wielkości statkiem operującym na Wiśle. Miał kajuty z łóżkami (2 i 4-osobowe), bar, salę balową, radio, stoliki brydżowe i salony restauracyjne na górnym pokładzie. Reklamowany był jako statek salonowy. Był miejscem imprez warszawskich elit, ponieważ okresowo cumował i pełnił funkcję ekskluzywnej restauracji. Na Bajce bywali m.in. Eugeniusz Bodo i generał Bolesław Wieniawa-Długoszowski[2].
Po napaści Niemiec i ZSRR na Polskę statek kontynuował służbę pod niemieckim nadzorem do 1943, a potem przeszedł na własność jednego z wcześniejszych udziałowców, Juliusza Dunin-Holeckiego (Weichsel Reederei Julius Dunin Holecki, G.m.b.H).
W trakcie powstania warszawskiego został wraz ze statkiem Faust zajęty przez oddziały Armii Krajowej (zorganizowano na nim szpital polowy[3]). W ostatnich dniach powstania został zatopiony przez załogę[4] albo zniszczony przez Niemców (mogło to nastąpić 23 września 1944 lub 2 października 1944, ale daty te nie są pewne[5]). Wrak był terenem zaciętych walk powstańców z oddziału AK Szczupak z niemiecką piechotą wspieraną przez kuter Pionier (wydobyty przez Niemców, samozatopiony we wrześniu 1939 polski CKU Nieuchwytny, należący do Oddziału Wydzielonego Rzeki Wisły)[2].
Podobnymi do Bajki statkami były Halka i Francja, które użytkowano po zakończeniu II wojny światowej jako, odpowiednio, Dzierżyński i Waryński[1].
Długość jednostki wynosiła 61 metrów, a szerokość 5,8 metra[1]. Poruszała się z prędkością 12 węzłów[2].
Po wojnie wrak (m.in. tambor z nazwą) bywał przy niskich stanach wód częściowo widoczny. W 2015 znaleziono metalowe elementy statku wystające z wody na wysokości ulicy Wilanowskiej przy bulwarze Flotylli Wiślanej[2]. Kapitan Waldemar Danielewicz podaje natomiast, że pomiędzy 1947 a 1953 pozostałości Bajki zostały wyciągnięte z wody, pocięte na części i zezłomowane. Według innej jego hipotezy część statku została zamurowana pod warszawskimi bulwarami wiślanymi[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Jan Piwowoński, Historia statków i okrętów, KAW, s. 10, ISBN 83-03-00316-X
- ↑ a b c d e f Statek "Bajka" - jedna z legend Powstania Warszawskiego [online], menway.interia.pl [dostęp 2021-01-12] (pol.).
- ↑ Wieczór RDC: wojenne dzieje statku Bajka [online], Warszawa i Mazowsze - najnowsze wiadomości w RDC [dostęp 2021-01-12] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A , 27.08.2019 | Parowiec Bajka [online], halopolonia.tvp.pl [dostęp 2021-01-12] (pol.).
- ↑ a b Rafał Laszuk , Legendarny parowiec [online], idziemy.pl [dostęp 2021-01-12] (pol.).