biskup | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1010 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Kanonizacja | |
Wspomnienie | |
Atrybuty |
ryba, klucz |
Patron |
Miśni, Monachium i Bawarii; orędownik chorych, rybaków i zwierząt domowych |
Szczególne miejsca kultu |
Monachium |
Benon z Miśni, niem. Benno von Meißen (ur. ok. 1010 w Hildesheim, zm. 16 czerwca 1106 w Miśni) – niemiecki benedyktyn i opat, biskup diecezji miśnieńskiej, święty Kościoła katolickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Benon urodził się w arystokratycznej rodzinie saskiej. Wykształcenie zdobywał u benedyktynów i w szkole katedralnej, po ukończeniu studiów wstąpił do benedyktynów. Święcenia kapłańskie przyjął w 1040 i wkrótce został wybrany opatem. Za sugestią cesarza Henryka IV, metropolita Magdeburga ustanowił go biskupem miśnieńskim.
W 1071 r. cesarz przekazał Benonowi, z rąk banity Ozera, osiem "łanów królewskich" w "Villa Goreliz" (Gorelic, dzisiejszy Zgorzelec i Görlitz)[1].
Kiedy pomiędzy cesarzem a papieżem św. Grzegorzem VII wybuchła walka o inwestyturę, biskup opowiedział się po stronie papieża, za co został aresztowany. Legenda głosi, że w momencie aresztowania, wyrzucił klucze katedry do Łaby. Odzyskał je kilka lat później z żołądka ryby, kiedy został uwolniony z niewoli (św. Benon często jest przedstawiany podczas tego wydarzenia).
Po śmierci Grzegorza VII, w 1085 roku podczas synodu w Quedlinburgu, Benon poparł anatemę wobec antypapieża Klemensa III, za co synod moguncki (popierający cesarza) zdjął go z urzędu. W 1088 roku ponownie objął swą diecezję, przywrócił w niej karność kościelną i uzdrowił administrację.
Ponieważ rozwinął działalność misyjną pośród plemion zamieszkujących na wschód od Łaby przyjęło się by nazwać Świętego Benona apostołem Wendów.
Zmarł w 1106 roku. Jego grób został zniszczony w czasie, gdy Saksonia przeszła na protestantyzm.
Kult
[edytuj | edytuj kod]Relikwie Benona zostały przeniesione do Monachium, gdzie znajdują się do dzisiejszego dnia.
Benon z Miśni został kanonizowany 13 maja 1523[2] przez papieża Hadriana VI[3]. Fakt ten skłonił Martina Lutra do napisania pamfletu przeciw kultowi świętych.
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w Kościele katolickim 16 czerwca[4].
Święty Benon jest patronem Miśni, Monachium i Bawarii. W Polsce również otoczony jest kultem, szczególnie w archidiecezji poznańskiej. Jest patronem m.in. Kościoła Rektoralnego w Warszawie.
Jest orędownikiem chorych, rybaków i zwierząt domowych.
W ikonografii przedstawiany jest w szatach biskupich. Jego atrybutami są ryba i klucz.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Codex diplomaticus Lusatiae superioris, Bd.1
- ↑ Benno von Meißen. Ökumenisches Heiligenlexikon. [dostęp 2013-10-18]. (niem.).
- ↑ poczet papieży
- ↑ Antonio Borrelli: San Bennone (Benno) di Meissen. [dostęp 2009-07-07].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michał Gryczyński: Św. Benon z Miśni. opoka.org.pl. [dostęp 2013-10-18].