Bitwa pod Borysowem (1618) – bitwa stoczona w dniu 7 lipca 1618 roku, w końcowej fazie wojny polsko-rosyjskiej (1609–1618).

Bitwa pod Borysowem

wojna polsko-rosyjska 1609–1618, część wyprawy królewicza Władysława na Moskwę (1617–1618) i Kampanii Możajskiej
Czas	7 lipca 1618
Miejsce	Borysów, 11 km na południe od Możajska
Terytorium	Carstwo Rosyjskie
Przyczyna	Próba zmuszenia garnizonu możajskiego do przyjścia z odsieczą, i tym samym wciągnięcia go w bitwę
Wynik	Obronne zwycięstwo Rosji w trakcie szturmu na miasto, udane rozbicie odsieczy rosyjskiej idącej z Możajska przez siły polskie, strategicznie nierozstrzygnięte
Strony konfliktu
Carstwo Rosyjskie Rzeczpospolita Obojga Narodów
Dowódcy
Konstantin Iwaszkin Władysław Waza
Siły
około 1200 osób i nieznana liczba artylerii w Borysowie, oraz 12 chorągwi w odsieczy co najmniej 3 oddziały piechoty, czyli około 1200 osób i nieznana liczba artylerii, oraz nieznana liczba wojsk w odparciu odsieczy
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie obwodu moskiewskiego miejsce bitwy
Położenie na mapie Rosji miejsce bitwy
55°25′18,0″N 36°03′20,7″E/55,421667 36,055750

Polska miała w tej bitwie dwa główne cele. Pierwszy z nich, czyli zdobycie Borysowa, zakończył się niepowodzeniem. Natomiast drugi, którym było wydanie stacjonującym w Możajsku wojskom rosyjskim walnej bitwy i ich rozgromienie, zakończył się częściowym sukcesem. Udało się wciągnąć część garnizonu możajskiego, który przyszedł z odsieczą, w bitwę, która zakończyła się polskim zwycięstwem. Jednak nie osłabiono możajskiego garnizonu na tyle, by udało się zdobyć Możajsk, który był głównym celem Polski podczas letniej kampanii 1618 roku, jako że był ostatnim znaczącym miastem stojącym na drodze do Moskwy^[1].