 podpułkownik piechoty
| |
| Data urodzenia |
10 czerwca 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 listopada 1939 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
oficer placu Stanisławów |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Bolesław Menderer (ur. 10 czerwca 1881, zm. 1 listopada 1939 w Warszawie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1900 był studentem wydziału prawniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego[1]. Oficer piechoty rezerwy cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c.i k. Pułk Piechoty Nr 57[2][3]. W jego szeregach walczył w czasie I wojny światowej[4][5][6]. W czasie służby w c. i k. Armii awansował na kolejne stopnie: kadteta (1 stycznia 1906)[7], porucznika (1 stycznia 1913)[8], nadporucznika (22 maja 1915)[9][10] i kapitana (1 listopada 1917)[11].
30 marca 1920 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana, powołany do służby czynnej na czas wojny i przydzielony do Baonu Zapasowego 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej[12]. Następnie został przeniesiony do Baonu Zapasowego 41 Pułku Piechoty. 15 lipca 1921 został przeniesiony do rezerwy[13]. W grudniu tego roku został ponownie powołany do służby czynnej[14]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 89. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był 41 pp w Suwałkach[15]. W lipcu tego roku został przeniesiony do 24 Pułku Piechoty w Łucku na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy pułku[16][17]. 31 marca 1924 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 44. lokatą w korpusie oficerów piechoty[18]. W grudniu tego roku został przeniesiony do 7 Pułku Piechoty Legionów w Chełmie na takie samo stanowisko[19][20]. W marcu 1926 został zatwierdzony na stanowisku oficera Przysposobienia Wojskowego 24 Dywizji Piechoty w Jarosławiu[21]. W listopadzie 1927 został przydzielony na stanowisko oficera placu Stanisławów[22]. W kwietniu 1928 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VI[23][24], a z dniem 31 października tego roku przeniesiony w stan spoczynku[25].
W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[26]. Mieszkał przy ul. Filtrowej 77 w Warszawie. We wrześniu 1939 został przydzielony do 41 pp.
Zmarł 1 listopada 1939 w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[27] (kwatera B10-1-13)[28].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W czasie służby w c. i k. Armii otrzymał:
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami,
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej dwukrotnie,
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Krzyż Wojskowy Karola[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Almanach Jubileuszowy Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków: Spółka Wydawnicza Polska, 1900, s. 85. [dostęp 2021-09-30].
- ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 539.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 493.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 380.
- ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 502.
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 642.
- ↑ Schematismus 1907 ↓, s. 415.
- ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 321.
- ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 134.
- ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 143.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 137.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 17 kwietnia 1920 roku, s. 281.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 30 lipca 1921 roku, s. 1252.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 6 grudnia 1921 roku, s. 1622.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 28.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 543.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 194, 400.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 134 z 24 grudnia 1924 roku, s. 755.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 138, 343.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 marca 1926 roku. Dodatek „Obsada personalna przysposobienia wojskowego”, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 301.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 128.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 116, 163.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 380.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 842.
- ↑ Głowacki 1985 ↓, s. 382.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2021-09-29].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Wyd. 5. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
