| Calidris virgata[1] | |||
| (J.F. Gmelin, 1789) | |||
 Brzegowiec wysiadujący jaja | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Parvordo | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
brzegowiec | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 w sezonie lęgowym zimowiska | |||
Brzegowiec[5] (Calidris virgata) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bekasowatych (Scolopacidae). Nie wyróżnia się podgatunków[2][6].
- Wygląd
- W szacie godowej czarne kreski i plamki na wierzchu ciała; barkówki kasztanowatoczarne; na białym spodzie ciała widać czarne plamki i kreski; brzuch biały; dziób krótki tak jak u siewek, ciemny, żółty u nasady żuchwy. Nogi i stopy żółte, tęczówka ciemnobrązowa[7]. W szacie zimowej oraz młodocianej głowa, plecy, pierś brązowoszare; wzdłuż boków widoczne ciemne plamki, brzuch biały. W locie widać białe paski na skrzydłach i biały ogon.
- Rozmiary
- Długość ciała 23–26 cm; masa ciała 133–251 g; rozpiętość skrzydeł 55 cm[2].
- Zasięg, środowisko
- Gniazda zakłada w górskiej tundrze północno-zachodniej części Ameryki Północnej (Alaska i zachodni Jukon). Zimuje na amerykańskich wybrzeżach Pacyfiku, od południowo-wschodniej Alaski na południe aż po Cieśninę Magellana[2][7].
- Rozród
- Gnieździ się na ziemi, w naturalnym zagłębieniu skalistej powierzchni otoczonym niską roślinnością. Gniazdo wyłożone jest kawałkami martwych liści, porostów i mchów. Składanie jaj ma miejsce od połowy maja do początku czerwca. W zniesieniu zwykle 4 płowożółte jaja z ciemnym plamkowaniem. Oboje rodzice zajmują się inkubacją przez 22–24 dni. Pisklęta są pokryte puchem i opuszczają gniazdo zaraz po wykluciu; opiekują się nimi oboje rodzice, ale młode są w stanie same zdobywać pożywienie. Stają się w pełni opierzone prawdopodobnie miesiąc po wykluciu[7].
- Pożywienie
- Latem w tundrze ptak ten żywi się głównie owadami, pająkami i ślimakami, a czasami nasionami. Na wybrzeżu jego dieta obejmuje małże, ślimaki, worecznice i skorupiaki[7].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje brzegowca za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2023 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność populacji na około 70 tysięcy dorosłych osobników. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za spadkowy[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Calidris virgata, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2025-02-02] (ang.).
- ↑ a b c d Van Gils, J., Wiersma, P. & Kirwan, G.M.: Surfbird (Calidris virgata). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-01-30].
- ↑ a b c D. Lepage, Surfbird Calidris virgata, [w:] Avibase [online] [dostęp 2025-02-02] (ang.).
- ↑ a b Calidris virgata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Arenariinae Stejneger, 1885 - biegusy (Wersja: 2023-09-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-02].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-08-24]. (ang.).
- ↑ a b c d N. Bouglouan: Surfbird. [w:] oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-08-24]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
