 Wielka Buczynowa Turnia, na lewo od niej niewielka Budzowa Igła, pomiędzy nimi Budzowa Przełączka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 2125 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′39,4″N 20°02′18,0″E/49,227611 20,038333
| |
Budzowa Przełączka (niem. Buchentalkerbe, słow. Budzova štrbina, węg. Budz-rés[1]) – położona na wysokości około 2125 m przełączka w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich, pomiędzy Wielką Buczynową Turnią (2184 m) a turnią nazywaną Budzową Igłą (ok. 2130 m). Na północny zachód, a potem na północ opada z niej duże żlebisko do Zadnich Usypów w Pańszczycy, zaś na południe, do żlebu z Przełęczy Nowickiego (do Dolinki Buczynowej) system rynien i zacięć[2].
Przez Budzową Przełączkę nie prowadzi żaden szlak turystyczny, ale nieco poniżej niej, po stronie południowej prowadzi czerwono znakowany szlak Orlej Perci. Przechodzi on inną nienazwaną przełączką ubezpieczoną łańcuchami, a następnie południowymi stokami Wielkiej Buczynowej Turni, w której znajduje się jeszcze kilka innych turni[3].
W rejonie Budzowej Przełączki dopuszczalna jest wspinaczka skalna, ale tylko od strony Dolinki Buczynowej[4]. Prowadzi na nią kilka dróg wspinaczkowych[2]”
- Z Przełęczy Nowickiego granią przez Budzową Igłę; II stopień trudności w skali tatrzańskiej, czas przejścia 20 min,
- Z Przełęczy Nowickiego z ominięciem grani po północnej stronie; I, 20 min,
- Z Pańszczycy północnym żlebem; I, 45 min,
- Od południa, z Orlej Perci; 0[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Granaty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2013, ISBN 978-83-7104-046-7.
- ↑ Dariusz Dyląg, Orla Perć, Pruszków: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2012, ISBN 978-83-62460-23-6.
- ↑ Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [online] [dostęp 2019-01-04].
