cerkiew parafialna | |||||||||||||
![]() Widok ogólny | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia |
Świętych Konstantyna i Michała w Wilnie | ||||||||||||
Wezwanie |
Świętych Konstantyna i Michała | ||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
21 maja/3 czerwca; | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Wilna ![]() | |||||||||||||
Położenie na mapie Litwy ![]() | |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
Strona internetowa |

Cerkiew Świętych Konstantyna i Michała, pełna nazwa: Cerkiew Świętego Równego Apostołom Cara Konstantyna i św. Michała Maleina, zwana potocznie Cerkwią Romanowską – cerkiew prawosławna z 1913 w Wilnie przy ulicy Jono Basanavičiaus, na Górze Bouffałowej, jednym z wyższych punktów Wilna. Siedziba parafii.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew została wzniesiona w 1913 z okazji uroczystości trzystu lat panowania Romanowów na tronie carskiej Rosji. Fundatorem obiektu był urzędnik carski i znany dobroczyńca prawosławia, Iwan Kolesnikow. Obiekt został oddany do użytku 13 maja 1913, w obecności wielkiej księżnej Elżbiety Fiodorowny. Budowa cerkwi miała stanowić potwierdzenie rosyjskości miasta. W czasie niemieckiej okupacji Wilna podczas I wojny światowej cerkiew przejęła niemiecka policja, zamieniając ją na tymczasowy areszt dla osób, które naruszyły godzinę policyjną. W latach 1921–1926 miał miejsce generalny remont cerkwi[1].
Cerkiew była czynna przez cały okres przynależności Wilna do ZSRR jako świątynia parafialna.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Inspiracją dla budowniczych cerkwi był styl podobnych obiektów w Suzdalu i Rostowie, natomiast wnętrze obiektu utrzymanie jest w stylu staroruskim. Obiekt jest bogato zdobiony zewnątrz, przeważa tu motyw zgrupowanych po trzy kolumn przechodzących ponad półkolistymi oknami w archiwolty, wejście do cerkwi wiedzie przez utrzymany w podobnym stylu portal. Poniżej każdej z pięciu malowanych na zielono kopuł umieszczono dekorację stiukową. Świątynia wzniesiona jest z żółtej cegły na planie krzyża greckiego.
W cerkwi znajduje się 13 dzwonów przysłanych na potrzeby jej budowy z Moskwy.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krzysztof Wałejko (z zespołem red. ks. Marek Borysiak, Anna Franko, Irena Jutkiewicz i Katarzyna Jutkiewicz: Praktyczny przewodnik po Wilnie. Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Krzysztof Wałejko”, Suwałki 2003, s. 99. ISBN 83-918978-2-6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Szlewis G., Православные храмы Литвы, Свято-Духов Монастыр, Vilnius 2006, ISBN 9986-559-62-6, ss. 77–85
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Archiwalne widoki cerkwi w bibliotece Polona