| Kardynał diakon | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1739 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 marca 1811 |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
22 stycznia 1804 |
| Kreacja kardynalska |
23 lutego 1802 |
| Kościół tytularny |
Santa Maria in Portico (Campitelli) |
Charles Erskine (ur. 13 lutego 1739 w Rzymie, zm. 20 marca 1811 w Paryżu) – włoski kardynał, szkockiego pochodzenia.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 13 lutego 1739 roku w Rzymie, jako syn Colina Erskine i Agaty Gigli[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat z prawa, a następnie został sędzią Trybunału Obojga Sygnatur[1]. W 1793 roku udał się do Anglii by negocjować ewentualną koalicję antyfrancuską[1]. 23 lutego 1802 roku został kreowany kardynałem in pectore[2]. Jego nominacja na kardynała diakona została ogłoszona na konsystorzu 17 stycznia 1803 roku i nadano mu diakonię Santa Maria in Portico (Campitelli)[2]. 22 stycznia 1804 roku przyjął święcenia diakonatu[2]. Uczestniczył w cywilnym ślubie Napoleona z Marią Ludwiką, jednak nie wziął udziału w uroczystości religijnej, ze względu na zły stan zdrowia[1]. Zmarł 20 marca 1811 roku w Paryżu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Charles Erskine. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-07-01]. (ang.).
- ↑ a b c Charles Erskine. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-07-01]. (ang.).
