Ten artykuł od 2014-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Charles Marie de La Condamine

Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1701 Paryż
Data i miejsce śmierci	4 lutego 1774 Paryż
Zawód, zajęcie	przyrodnik, matematyk, podróżnik
Multimedia w Wikimedia Commons

Charles Marie de La Condamine (ur. 28 stycznia 1701 w Paryżu, zm. 4 lutego 1774 tamże^[1]) – francuski przyrodnik, matematyk i podróżnik.

Kształcił się w kolegium Louis-le-Grand. Po zakończeniu edukacji w 1718 roku wstąpił na krótko do wojska, po czym skupił się na pracy naukowej. Na początku lat trzydziestych odbył swoją pierwszą podróż po wybrzeżu Morza Śródziemnego, podczas której prowadził dziennik.

W roku 1735 dołączył do ekspedycji pod wodzą astronoma Louis Godina, której celem było dotarcie do równika w Ameryce Południowej. Po dotarciu do Manty część naukowców popłynęła do Quito statkiem, jednak La Condamine zdecydował się na podróż pieszą, podczas której zbierał rośliny, a także obserwował i opisywał napotykane zwierzęta. Po dotarciu do celu wraz z pozostałymi osobami z grupy, dokonywał pomiarów triangulacyjnych.

Po zakończeniu ekspedycji w 1743 roku La Condamine nie powrócił do Francji wraz z pozostałymi naukowcami, lecz postanowił jeszcze przepłynąć Amazonkę – najdłuższą rzekę Ameryki Południowej. Po wielotygodniowej wędrówce przez góry dotarł z Quito do Jaén, skąd rozpoczął spływ. W czasie podróży robił notatki, zbierał eksponaty i próbki oraz poznawał rdzennych mieszkańców przemierzanych ziem. Do celu podróży, Belém, dotarł po czterech miesiącach. Stamtąd wybrał się w podróż małą łódką z wiosłami wzdłuż wybrzeży Atlantyku, aby po dwóch miesiącach dopłynąć do Kajenny.

Do Paryża powrócił po blisko dziesięciu latach nieobecności – w listopadzie 1744 roku. Przywiózł ze sobą dzienniki oraz ponad 200 przyrodniczych eksponatów m.in.: kauczuk – wydzielinę kauczukowca brazylijskiego. Zainteresowanie wzbudziły zebrane przez niego informacje o kurarze, używanej przez tubylców do polowania na zwierzęta. Wyniki badań La Condamine'a zdobyły uznanie członków Akademii Francuskiej, do której został przyjęty w 1760 roku.

Wydany przez niego opis podróży zdobył wielką popularność, a sam autor został członkiem licznych akademii naukowych.

Jean Fabre wspomina o sporządzonym przez La Condamine’a w 1760 roku planie pacyfikacji lub rozbioru Polski (dla Fryderyka Wielkiego)^[2].

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Charles Marie de La Condamine w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)