Chen Jiakang
| Nazwisko chińskie | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
Chen Jiakang (chiń. 陈家康, pinyin Chén Jiākāng, ur. 1913, zm. 7 lipca 1970[1]) – chiński polityk komunistyczny i dyplomata.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z powiatu Guangji w prowincji Hubei[2]. Od 1935 członek Komunistycznej Partii Chin[1]. W czasie wojny chińsko-japońskiej (1937–1945) był sekretarzem Zhou Enlaia i odpowiadał za kontakty z zagranicznymi dziennikarzami[3].
Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 został pracownikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W 1955 wchodził w skład chińskiej delegacji na konferencji w Bandungu[3]. Od lipca 1956 do grudnia 1965 pełnił funkcję ambasadora ChRL w Egipcie[4], w latach 1958-1963 z jednoczesną akredytacją jako ambasador w Jemenie[5]. W latach 1966–1970 pełnił urząd wiceministra spraw zagranicznych[2]. Po rozpoczęciu w 1967 rewolucji kulturalnej nie wykonywał swoich obowiązków, oskarżono go bowiem o działalność kontrrewolucyjną i poddano szykanom, które ostatecznie doprowadziły do śmiertelnego ataku serca. 28 czerwca 1980 został pośmiertnie zrehabilitowany[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Curriculum Vitae of Mr. Chen Jiakang. fmprc.gov.cn. [dostęp 2012-04-05]. (ang.).
- ↑ a b Chen Jiakang. fmprc.gov.cn. [dostęp 2012-04-05]. (ang.).
- ↑ a b c 缅怀我国外交战士陈家康. people.com.cn. [dostęp 2012-04-05]. (chiń.).
- ↑ Chinese Ambassadors to Egypt. fmprc.gov.cn. [dostęp 2012-04-05]. (ang.).
- ↑ Chinese Ambassadors to Yemen. fmprc.gov.cn. [dostęp 2012-04-05]. (ang.).
