 DJ Scratch (2005) | |
| Imię i nazwisko |
George Spivey |
|---|---|
| Pseudonim |
DJ Scratch |
| Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1968 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1994 |
| Wydawnictwo |
Flipmode Entertainment, Beat Street Recordings |
| Powiązania | |
| Strona internetowa | |
DJ Scratch, właśc. George Spivey (ur. 21 czerwca 1968 w Brooklynie[1]) – amerykański DJ i producent muzyczny, aktywny od II połowy lat 80.
Jako producent współpracował między innymi z: EPMD, LL Cool J, 50 Centem, Talibem Kwelim, Bustą Rhymesem i DMXem[2].
Życiorys i kariera muzyczna
[edytuj | edytuj kod]Dorastał słuchając kaset Grandmaster Flasha, dzięki któremu postanowił zostać DJ-em[3]. Wkrótce po wygraniu New Music Seminar Battle for World Supremacy DJ Championship w 1988 roku Scratch dołączył do trasy koncertowej zespołu Run-D.M.C. Zaprzyjaźnił się z jednym z jego członków, Jam Master Jayem, który stał się jego muzycznym mentorem[4] rozwijając jego umiejętności w zakresie obsługi gramofonów, dostosowania występów w poszczególnych miejscach poprzez wymyślanie tricków służących budowaniu oryginalnego wizerunku scenicznego, często z wykorzystaniem postaci z horrorów (jak wizerunek Jasona Voorheesa z serii Piątek, trzynastego)[2]. Po zakończeniu trasy Jay polecił Scratcha zespołowi EPMD, który akurat poszukiwał zdolnego DJ-a. Po sprawdzeniu umiejętności Scratcha podczas pierwszego koncertu zespół zaangażował go[4].
Zrealizował scratch na albumie EPMD, Unfinished Business, wydanym w 1989 roku[5] oraz na pięciu kolejnych albumach zespołu z wyjątkiem utworu „Brothers On My Jock” na Business As Usual[3].
W latach 90. dał się poznać jako producent muzyczny produkując, przeważnie we współpracy z innymi, szereg albumów, EP-ek i singli, w tym[6]:
- EPMD – Head Banger (1992)
- PMD – I Saw It Cummin’ (1994)
- Busta Rhymes – „Do My Thing” / „Abandon Ship” (1996)
- Busta Rhymes – „Woo Hah!! Got You All In Check” (1996)
- PMD – Bu$ine$$ I$ Bu$ine$$ (1996)
- Busta Rhymes – The Coming (1996)
- Busta Rhymes – Live To Regret (1996)
- Busta Rhymes – When Disaster Strikes... (1997)
- Ill Al Skratch – Keep It Movin’ (1997)
- Flipmode Squad – Cha Cha Cha (1998)
Był DJ-em-rezydentem w trzech ogólnokrajowych programach telewizyjnych: Hip Hop Hold Em, Uptown Comedy Club i Rap City, The Basement. W 1997 roku wystąpił w filmie dokumentalnym Rhyme & Reason[4].
W 2009 roku wydał, wspólnie z Bustą Rhymesem album I Bullshit You Not[7].
Około 2015 roku po nieporozumieniach opuścił EPMD, po czym na Instagramie publicznie wyraził swoje zarzuty wobec zespołu[8].
W 2016 roku uaktualnił i ponownie uruchomił swoją aplikację ScratchVision.com, po czym wyruszył w światową trasę koncertową. Później był artystą otwierającym trasę Beyoncé[9].
4 marca 2022 roku ukazał się wspólny album Scratcha i RZA, zatytułowany Saturday Afternoon Kung Fu Theater[10]. Komentując okoliczności, które skłoniły go do tej współpracy, Scratch stwierdził:
Jako fan Wu-Tang, chcę usłyszeć brzmienie Wu-Tang. Chcę usłyszeć skity kung fu, dialog kung fu, to brzmienie, które sprawiło, że zakochaliśmy się w Wu-Tang. Więc chciałem to brzmienie przywrócić podczas produkcji tego albumu i oczywiście dodać również moje charakterystyczne brzmienie.
15 kwietnia 2022 roku ukazała się EP-ka 420 Hits: Method Man & Redman duetu Method Man & Redman, której współproducentem (razem z Robertem Diggsem i Erickiem Sermonem) był Scratch[12].
Nagrody i nominacje
[edytuj | edytuj kod]- 1988 – zdobył tytuł New Music Seminar Battle For World Supremacy DJ champion[13]
- 2000 – piosenka „Gimme Some More” Busty Rhymesa, wyprodukowana przez Scratcha została nominowana do nagrody Grammy w kategorii: Best Rap Solo Performance[14]
- 2010 – w grudniu zdobył światowy tytuł DJ-a, biorąc udział i wygrywając Season One pierwszego w historii konkursu DJ Reality Show „Master Of The Mix” na antenie BET/VH-1[15].
- 2012 – został pierwszym laureatem nagrody Global Spin Awards „Turntablist Of The Year Award”. (Nagroda Grammy dla DJ-ów). Następnie zdobył tę nagrodę w kolejnych dwóch latach[15].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ DJ Scratch. RYM. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ a b Alex Shtaerman: DJ Scratch Interview: Cuttin’ Up The Game. RiotSound.com. [dostęp 2023-02-16]. (ang.).
- ↑ a b Hong Kong Hustle: Interview w DJ Scratch of EPMD performing at PLAY – Saturday!. www.hongkonghustle.com. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ a b c Biography. www.djscratch.com. [dostęp 2023-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-06)]. (ang.).
- ↑ EPMD – Unfinished Business. Discogs. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ Production. Discogs. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ Busta Rhymes, DJ Scratch – I Bullshit You Not. Discogs. [dostęp 2023-02-16]. (ang.).
- ↑ Kyle Eustice: EPMD’s Parish Smith Talks „Yo! MTV Raps” Reunion & DJ Scratch Fallout. HipHopDX. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ Trent Clark: DJ Scratch Clarifies Why He Aired Out EPMD On Instagram. HipHopDX. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ Saturday Afternoon Kung Fu Theater – RZA / DJ Scratch. AllMusic. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
- ↑ Stephanie Simon: Legendary music maker DJ Scratch has new SiriusXM radio show, album and more. www.ny1.com. [dostęp 2023-02-16]. (ang.).
- ↑ Andy Kellman: 420 Hits: Method Man & Redman – Method Man & Redman. AllMusic. [dostęp 2023-02-16]. (ang.).
- ↑ Sacha Jenkins, Elliott Wilson, Jeff Mao, Gabe Alvarez, Brent Rollins: Ego Trip’s Book of Rap Lists. New York: St. Martin’s Publishing Group, 2014. ISBN 0-312-24298-0. (ang.).
- ↑ The Recording Academy: Trevor Smith, Jr. | Artist | GRAMMY.com. www.grammy.com. [dostęp 2023-02-16]. (ang.).
- ↑ a b DJ Scratch. www.reloop.com. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- DJ Scratch w bazie Discogs.com (ang.)
- DJ Scratch w bazie IMDb (ang.)
