Ed Lewis

Ed Lewis (1947)
Imię i nazwisko	Robert Herman Julius Friedrich
Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1891 Nekoosa
Data i miejsce śmierci	8 sierpnia 1966 Muskogee
Współmałżonek	Elaine Tomaso Friedrich[1]
Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy ringowe	Ed Lewis
Wzrost	178 cm[2]
Masa ciała	120 kg[2]
Zapowiadany z	Nekoosa, Wisconsin[3]
Debiut	10 czerwca 1913
Emerytura	1937-1941, od 21 stycznia 1948
Multimedia w Wikimedia Commons

Robert Herman Julius Friedrich (ur. 30 czerwca 1891 w Nekoosie, zm. 8 sierpnia 1966 w Muskogee) – amerykański wrestler, czterokrotny posiadacz oryginalnego mistrzostwa świata i jeden z trzech najbardziej wpływowych organizatorów walk wrestlerskich w latach 20. XX wieku, którzy współpracowali ze sobą tworząc grupę o nazwie Gold Dust Trio.

Robert Herman Julius Friedrich urodził się 30 czerwca 1891 w Nekoosie w stanie Wisconsin^[4]

Twierdził, że uprawia zapasy od 14 roku życia, ale jego pierwsza udokumentowana walka miała miejsce 10 czerwca 1913 w Galesburg w stanie Illinois. Występował wtedy pod swoim prawdziwym imieniem, Bob Friedrich. Wkrótce przyjął Pseudonim ringowy Ed Lewis ku czci zmarłemu w 1899 wrestlerowi Evanowi Lewisowi. Przyjął też pseudonim Strangler, czyli z angielskiego Dusiciel, którym również posługiwał się Evan Lewis^[4]. Jego finisherem był headlock^[5], w jego wersji zwany Strangle Hold^[3]. Lewis mówił dziennikarzom, że często praktykuje ten chwyt na drewnianej głowie, wewnątrz której znajdują się mocne stalowe sprężyny, i teoretycznie mógłby rozłupać przeciwnikowi czaszkę^[5].

18 września 1913 pokonał Dr. B.F. Rollera w walce typu Two-out-of-three falls match o mistrzostwo American Heavyweight, a 13 grudnia 1920 w Nowym Jorku pokonał panującego wówczas mistrza świata Joe Stechera w walce o World Heavyweight Wrestling Championship^[4]. U schyłku swojej kariery był łącznie czterokrotnym posiadaczem tego tytułu^[6]. Jego menedżerem był Billy Sandow. W latach 20 XX wieku Lewis, Sandow i Toots Mondt współpracowali ze sobą i stali się najbardziej wpływowymi organizatorami walk wrestlerskich w Stanach Zjednoczonych. Nazywano ich Gold Dust Trio. 20 września 1934 Lewis stoczył walkę o oryginalne mistrzostwo świata przeciwko Jimowi Londosowi na stadionie Wrigley Field w Chicago, przed widownią liczącą około 35 tysięcy osób. W tamtych czasach była to jedna z najliczniejszych widowni na wydarzeniu związanym z wrestlingiem. Z czasem Lewis zaczął ślepnąć z powodu jaglicy, co było bezpośrednią przyczyną podjęcia przez niego decyzji o przejściu na emeryturę w 1937. Mimo prawnie stwierdzonej niepełnosprawności wzrokowej, powrócił do zawodu w 1941, w wieku pięćdziesięciu lat. Stoczył co najmniej 47 walk w 1942 i ponad 100 w 1943. Jego ostatnia walka miała miejsce 21 stycznia 1948 w Honolulu w stanie Hawaje. Po zakończeniu kariery wrestlera został ambasadorem dobrej woli National Wrestling Alliance i odgrywał rolę menedżera w wrestlingu. W końcu całkowicie stracił wzrok^[4].

Zmarł 8 sierpnia 1966 w Muskogee w stanie Oklahoma. Został pochowany na Cmentarzu Narodowym w Arlington^[1].

• American Wrestling Association (Boston)
  • AWA World Heavyweight Championship (2 razy)
• Championship Wrestling from Florida
  • NWA Florida Heavyweight Championship (1 raz)
• Midwest Wrestling Association (Kansas)
  • MWA World Heavyweight Championship (Kansas) (1 raz)
• Midwest Wrestling Association (Ohio)
  • MWA World Heavyweight Championship (Ohio) (1 raz)
• New York State Athletic Commission
  • NYSAC World Heavyweight Championship (1 raz)
• World Wrestling Entertainment
  • WWE Hall of Fame (2016)
• Inne mistrzostwa
  • American Heavyweight Championship (1 raz)
  • World Heavyweight Championship (AWA) (2 razy)
  • World Heavyweight Wrestling Championship (4 razy)^[2]
• Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
  • Wprowadzony w 2002^[7]
• Wrestling Observer Newsletter
  • Wrestling Observer Newsletter Hall Of Fame (1996)^[2]

• Profil Eda Lewisa na WWE.com
• Profile Eda Lewisa na Cagematch.net, Wrestlingdata.com, Online World of Wrestling i Internet Wrestling Database