Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1886 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 września 1949 | ||||||||||||
Wzrost |
170 cm | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Edward Owen (ur. 6 listopada 1886 w Manchesterze, zm. 24 września 1949 w Woolwich[1]) – brytyjski lekkoatleta długodystansowiec, dwukrotny medalista olimpijski.
Startował głównie w biegach długodystansowych, choć odnosił sukcesy również na krótszych dystansach. Na igrzyskach olimpijskich w 1908 w Londynie zajął 2. miejsce w biegu na 5 mil, przegrywając jedynie ze swym rodakiem Emilem Voigtem[1]. Na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie był członkiem reprezentacji brytyjskiej w biegu drużynowym na 3000 metrów. W każdej drużynie startowało 5 zawodników, ale tylko miejsca 3 najlepszych z nich były wliczane go klasyfikacji. Owen w biegu finałowym zajął 12. miejsce jako czwarty z Brytyjczyków, jego wynik nie liczył się więc, ale i tak wraz z pozostałymi kolegami został sklasyfikowany na 3. miejscu. Na tych igrzyskach startował również w biegu na 1500 metrów, ale nie ukończył biegu eliminacyjnego[1].
Owen był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na milę w 1909 i 1912[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Eddie Owen [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-01] (ang.).
- ↑ British Athletic Championships 1876-1914 [online], GBRAthletics.com [dostęp 2010-05-21] (ang.).