Enea Elektrownia Połaniec

Enea Elektrownia Połaniec

Elektrownia Połaniec, Enea Połaniec

Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Status	Aktywna
Właściciel	Enea S.A.
Liczba bloków energetycznych	8
Roczna prod. elektr.	8,4 TWh
Źródła energii
Źródła energii:
- główne	węgiel kamienny
- drugorzędne	biomasa
Kluczowe daty
Włączenie do sieci	21 listopada 1979 (uruchomiony został pierwszy blok energetyczny) 25 października 1983 (uruchomiony został ostatni – ósmy blok energetyczny)
Strona internetowa

Enea Elektrownia Połaniec Spółka Akcyjna

Elektrownia Połaniec
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Siedziba	Zawada
Adres	28-230 Połaniec Zawada 26
Data założenia	1979
Forma prawna	spółka akcyjna
Prezes	Piotr Andrusiewicz[1]
Przewodniczący rady nadzorczej	Luiza Jelewska[2]
Nr KRS	0000053769
Dane finansowe
Kapitał zakładowy	713 500 000 PLN
Położenie na mapie gminy Połaniec Enea Elektrownia Połaniec Spółka Akcyjna
Położenie na mapie Polski Enea Elektrownia Połaniec Spółka Akcyjna
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Enea Elektrownia Połaniec Spółka Akcyjna
Położenie na mapie powiatu staszowskiego Enea Elektrownia Połaniec Spółka Akcyjna
50°26′06,4″N 21°20′00,7″E/50,435111 21,333528
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Enea Elektrownia Połaniec, nazwa skrócona: Enea Połaniec^[3] – elektrownia węglowa w Polsce, położona we wsi Zawada koło Połańca. Elektrownia o mocy 1882 MW brutto, składa się z siedmiu bloków energetycznych o mocy od 225 do 240 MW opalanych węglem przy współspalaniu biomasy oraz „Zielonego Bloku” o mocy 225 MW, opalanego w 100% biomasą. Produkuje rocznie około 8,4 TWh energii elektrycznej, co plasuje ją w ścisłej czołówce w Polsce pod względem ilości wytwarzanej energii (prawie 6% krajowej produkcji)^[4][5].

Kierownikiem budowy elektrowni był inż. Józef Zieliński^[6].

Podczas budowy elektrowni doszło do wielu nieprawidłowości i zaniedbań, które były m.in. przedmiotem dochodzeń milicji i prokuratury. Nieprawidłowości dotyczyły głównie wyładunku, magazynowania i składowania urządzeń. Na budowie stwierdzano nieporządek i marnotrawstwo. Pospiech i uszczuplanie potencjału budowlanego (zabieranego na inne budowy) owocował bagatelizowaniem i ignorowaniem zaleceń pokontrolnych. Stwierdzono np. zniszczenie odłącznika napowietrzania, rozbicie szafy dwupolowej przy rozładunku, zniszczenie źle magazynowanych płyt gipsowych, rur do kondensatorów, pocięcie palnikami i wywiezienie na złom prowadnic prób, przemarznięcie farb podkładowych, skorodowanie wirników, czy zagubienie spychacza (odnalezionego potem w stanie całkowitego zniszczenia). Zdaniem NIK-u na płace i nagrody wypłacone po uruchomieniu pierwszego bloku przeznaczono pieniądze z funduszu mobilizacyjnego przeznaczonego na wszystkie planowane osiem bloków. Wynikiem nieprzestrzegania zaleceń był wybuch pożaru na budowie w dniu 21 lutego 1980, który przyniósł straty w wysokości 44 milionów złotych^[7].

Pierwszy blok o mocy 200 MW został uruchomiony w 1979 roku. 25 października 1983 uruchomiono ostatni, ósmy blok energetyczny i elektrownia osiągnęła łączną moc zainstalowaną 1600 MW^[5]. 16 stycznia 1989 elektrownia została przekształcona w przedsiębiorstwo państwowe Elektrownia im. Tadeusza Kościuszki. Po modernizacji turbin w latach 1992–1995 moc zainstalowana wynosiła 1800 MW^[8].

W 1997 roku podczas powodzi tysiąclecia elektrowni groziło podtopienie w związku z wystąpieniem z brzegów rzeki Wisły, płynącej w bezpośrednim sąsiedztwie. W związku z tym, iż sytuacja była bardzo poważna, zarząd elektrowni wpadł na pomysł wysadzenia wałów po drugiej stronie Wisły – mieszkańcom zaproponowano odszkodowania i duże zniżki na prąd przez kilka lat, ale odrzucili oni tę propozycję. Ostatecznie woda nie spowodowała strat w majątku należącym do elektrowni, a po ustąpieniu powodzi wały zostały solidnie wzmocnione w kilku miejscach.

Sytuacja powtórzyła się w 2010 roku: 18 maja setki ludzi pracowały przy obwałowaniu terenu elektrowni, podwyższając wał przeciwpowodziowy przy pomocy worków z piaskiem. Poziom Wisły w Połańcu wzrastał wówczas około 20 centymetrów na godzinę^[9]. 19 maja, około godziny 18.00, woda zaczęła powoli opadać. Po raz kolejny elektrownia wyszła z powodzi obronną ręką^[10].

30 kwietnia 1996 elektrownia przekształcona została w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa. 6 kwietnia 2000 podpisano umowę prywatyzacyjną, w wyniku której strategicznym inwestorem zostało przedsiębiorstwo Electrabel International Holdings B.V. z siedzibą w Moerdijk w Holandii (nabyło za 87,5 mln EUR 25% + 1 akcję). 21 lutego 2003 Electrabel zakupił od Skarbu Państwa kolejne 60% akcji (za 160 mln EUR), a do końca tego roku wykupił pozostałe akcje, należące do pracowników elektrowni, uzyskując 100% głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy. W 2003 roku podjęto decyzję o zmianie nazwy przedsiębiorstwa z Elektrownia im. Tadeusza Kościuszki w Połańcu na Elektrownia Połaniec S.A. – Grupa Electrabel (w skrócie Electrabel Połaniec S.A.)^[8].

Począwszy od 1 stycznia 2007^[8] Electrabel prowadził działalność w Polsce jako jedna firma z siedzibą w Zawadzie (gmina Połaniec). Od 2009 roku Electrabel wszedł w skład grupy GDF SUEZ (od 2015 r. Engie). Do 2016 r. elektrownia funkcjonowała jako ENGIE Energia Polska S.A.,oraz ENGIE Bioenergia Sp. z o.o.^[11]

12 lipca 2007 spółka budowlana Polimex-Mostostal podpisała umowę w przedmiocie generalnego wykonawstwa w Elektrowni Połaniec instalacji podłączenia bloków od 1 do 8 do istniejącej instalacji odsiarczania spalin (kwota umowy opiewała na 102,8 mln zł netto)^[12]. Umowa przewidywała również odprowadzenie spalin do nowego komina o wysokości 150 m, wraz z jego budową. Podwykonawcą w zakresie ostatnich wymienionych inwestycji było przedsiębiorstwo Uniserv S.A. z siedzibą w Katowicach^[13].

W marcu 2010 roku ENGIE Energia Polska i przedsiębiorstwo Foster Wheeler^[a] zawarły umowę w przedmiocie budowy Zielonego Bloku – bloku energetycznego opalanego wyłącznie biomasą^[5]. 5 czerwca 2013 odbyło się uroczyste, oficjalne (blok oddano do użytku już w grudniu 2012) otwarcie Zielonego Bloku w Elektrowni Połaniec. Zastosowana w nim jednostka, o mocy 205 MW, stanowiła największy na świecie blok energetyczny opalany w 100% biomasą, pochodzącą ze zrębków drzewnych (80%) i odpadów rolniczych (20%). Koszt inwestycji szacowany był na około 1 mld zł. Blok był w stanie wyprodukować energię, która wystarczyłaby na zasilenie 600 tys. gospodarstw domowych i odpowiadał za około 25% krajowej produkcji prądu z paliwa biomasowego^[14][15][16]. Inwestycja umożliwiła obniżenie emisji dwutlenku węgla o ponad 1,2 mln ton rocznie^[4].

W maju 2012 roku ENGIE Energia Polska podpisała z Alstom Power Sp. z o.o. umowę w sprawie modernizacji sześciu oraz kapitalnego remontu jednego bloku elektrowni. Elementy konstrukcyjno-mechaniczne zostaną wykonane przez elbląski oddział Alstom Power, specjalizujący się w wykonywaniu turbin. Zakończenie prac przewidziano na grudzień 2014 roku. Zrealizowanie umowy umożliwi wydłużenie czasu funkcjonowania elektrowni o kolejne 20 lat. Ponadto, dzięki wprowadzonej modernizacji, wzrośnie średnia moc każdego z sześciu bloków – z 225 do 240 MW. Modernizację stojana generatora i wirnika generatora wykonał TurboCare S.A Lubliniec (obecnie EthosEnergy S.A Lubliniec)^[17].

23 grudnia 2016 r. ENGIE International Holdings B.V. i Enea S.A. podpisały warunkową umowę sprzedaży 100% akcji ENGIE Energia Polska – spółki, do której należała wówczas Elektrownia Połaniec^[18]. Wartość transakcji to 1,26 mld PLN^[19]. Od kwietnia 2017 r. spółki zarządzające elektrownią noszą nazwy: Enea Elektrownia Połaniec Spółka Akcyjna (Enea Połaniec S.A.) oraz Enea Bioenergia Sp. z o.o.^[20]

Kompleks podstawowych urządzeń wytwórczych elektrowni składa się z:

• 8 kotłów energetycznych typu EP 650-137^[5],
• 8 turbin parowych typu 13K-215 (ze zmodernizowanym układem przepływowym i regulacyjnym)^[5],
• 8 generatorów typu TWW-200-2 oraz TWW-215-2^[5],
• 8 transformatorów blokowych, w tym 1 transformator 110 kV, 3 transformatory 220 kV, 4 transformatory 400 kV^[5].