Feliks Horski

porucznik żandarmerii
Pełne imię i nazwisko	Feliks Maksymilian Horski
Data i miejsce urodzenia	17 maja 1895 Czechy
Data i miejsce śmierci	6 października 1934 koło Barczy
Przebieg służby
Lata służby	1914–1934
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	1 Dywizjon Żandarmerii
Stanowiska	dowódca plutonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Feliks Maksymilian Horski (ur. 17 maja 1895 w Czechach), zm. 6 października 1934 koło Barczy^[1]) – porucznik żandarmerii pilot Wojska Polskiego II RP, działacz niepodległościowy.

Urodził się 17 maja 1895 we wsi Czechy, w ówczesnym powiecie brodzkim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Leona i Pauliny z Bernackich^[2][3]. 1 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Walczył w szeregach 2 Pułku Ułanów. 4 kwietnia 1917 został mianowany na stopień wachmistrza żandarmerii polowej Legionów Polskich przy Stacji Zbornej w Przemyślu. 28 lipca 1919 w stopniu podchorążego pełnił służbę w 2 Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej na stanowisku dowódcy plutonu żandarmerii Siedlce. W tym czasie otrzymał pismo pochwalne z Ekspozytury Żandarmerii Polowej przy Dowództwie Wojska Polskiego na Galicję Wschodnią^[4]. Później został awansowany na chorążego. W 1925, jako ekstern, zdał maturę w Państwowym Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Dębicy. 22 czerwca 1926 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1925 i 5. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a minister spraw wojskowych wcielił do 2 Dywizjonu Żandarmerii w Lublinie^[5][6][7]. W styczniu 1927 został odkomenderowany do Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu. 15 lipca 1927 został awansowany na porucznika ze starszeństwem z 1 lipca 1927 i 5. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii^[8]. 4 października 1927 został przeniesiony służbowo do Dywizjonu Szkolnego Żandarmerii w Grudziądzu, w charakterze słuchacza Kursu Aplikacyjnego Oficerów Młodszych Żandarmerii z równoczesnym zwolnieniem z zajmowanego stanowiska na czas pobytu na kursie^[9]. 2 marca 1928, po ukończeniu kursu, objął obowiązki oficera ewidencyjnego, a później adiutanta dywizjonu^[10]. W lipcu 1929 został przeniesiony do 1 Dywizjonu Żandarmerii w Warszawie^[11][12]. Ostatnio na stanowisku dowódcy 3. plutonu żandarmerii^[13]. Zgłosił się na kurs pilotażu w 1 Pułku Lotniczym. Po uzyskaniu uprawnień pilota latał ochotniczo w sztabowej eskadrze treningowej tego pułku.

Zginął śmiercią lotnika 6 października 1934 w wypadku w Górach Świętokrzyskich. Dokładne miejsce upadku samolotu Lublin R.XIII nr SP-56X (w wyniku awarii silnika) nie jest obecnie znane^[14] [15]. Ciało pilota (mechanik został jedynie lekko ranny) sprowadzone zostało do Jarosławia, gdzie spoczęło na miejscowym cmentarzu^[13].

27 czerwca 1935 został pośmiertnie awansowany na kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 w korpusie oficerów żandarmerii^[16].

• Krzyż Niepodległości – 4 lutego 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[17][3]
• Krzyż Walecznych – 1923 „za czyny orężne w bojach Legionów Polskich”^[18][19]
• Brązowy Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[13]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[13]

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Horski Maksymilian Feliks – kapitan pilot. W: Adam Popiel: Pamięci poległych lotników 1933–1939. T. 32. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1987, s. 49–50, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. ISBN 83-206-0613-6.
• Bartosz Kozak. Katastrofa lotnicza sprzed lat. „Gazeta Zagnańska – miesięcznik samorządowy gminy Zagnańsk”. 2/191, s. 10, luty 2012. ISSN 1427-6038. [dostęp 2014-12-26]. 
• Jan Suliński: 2 Dywizjon Żandarmerii Wojskowej Lublin (1918-1939). Mińsk Mazowiecki: Centrum Szkolenia Żandarmerii Wojskowej, 2012.