HMS C35

Historia
Stocznia	Vickers, Barrow-in-Furness
Położenie stępki	3 marca 1909
Wodowanie	2 listopada 1909
Royal Navy
Wejście do służby	21 lutego 1910
Wycofanie ze służby	4 kwietnia 1918
Los okrętu	samozatopienie
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	295 ton (wynurzony), 320 ton (zanurzony)
Długość	43,64 metra
Zanurzenie	4,11 metra
Napęd
jeden spalinowy silnik benzynowy 450 KM, jeden silnik elektryczny 150 KM
Prędkość	13 węzłów na powierzchni 8 węzłów zanurzony
Zasięg	3700 km przy 7 węzłach
Uzbrojenie
dwie wyrzutnie torpedowe 450 mm
Załoga	16

HMS C35 – brytyjski okręt podwodny typu C. Zbudowany w latach 1908–1909 w Zakładach Vickers w Barrow-in-Furness. Okręt został wodowany 2 listopada 1909 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy 21 lutego 1910.

W 1914 roku C35 stacjonował w Dover przydzielony do Czwartej Flotylli Okrętów Podwodnych (4th Submarine Flotilla) pod dowództwem Lt. Alfred Gordon-Hinea^[1]. Po włączeniu się Wielkiej Brytanii do I wojny światowej, jednostka patrolowała akweny Morza Bałtyckiego. Po podpisaniu układu pokojowego pomiędzy Rosją a Cesarstwem Niemieckim, w czasie wojny domowej w Finlandii, siły niemieckie - Ostsee-Division wylądowały w Hanko i w błyskawicznym tempie dotarły do Helsinek. Aby nie oddać okrętu w ręce wroga załoga zatopiła C35 około 1,5 kilometra od latarni morskiej Grohara, u wejścia do portu w Helsinkach^[2].

W sierpniu 1953 roku wrak okrętu został wydobyty i zezłomowany w Finlandii.

• Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001, s. 36. ISBN 978-0-00-710558-8. (ang.).

• Okręty podwodne typu C. battleships-cruisers.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. na stronie internetowej Battlecruisers.co.uk
• Martime Quest - HMS C-35
• HMS C-35 (+1918)