| Pełne imię i nazwisko |
Tāǧ al-Dīn ʿAlī ibn Anǧab Ibn al-Sāʿī |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość |
Tāǧ al-Dīn ʿAlī ibn Anǧab Ibn al-Sāʿī (arab. تاج الدين ابن السَّاعي البغدادي)[1], znany bardziej jako Ibn al-Sa‘i (arab. ابن الساعي, ur. 1197, zm. 1276) – irakijski historyk i pisarz, który zamieszkiwał Bagdad w końcowej fazie Kalifatu Abbasydów.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ibn al-Sa‘i urodził się w 1197 roku[1]. Został on nazwany na cześć wuja ze strony matki[1]. Ojciec Ibn al-Sa‘ia był zegarmistrzem i wykonał zegarki przy bramie Mustansiriya Madrasah, szkole wyższej nazwanej na cześć kalifa Al-Mustansira I[1].
Ibn al-Sa‘i pracował jako bibliotekarz w dwóch szkołach: Niẓāmiyyah i Mustansiriya Madrasah[2].
Na przełomie lat 1256/1257 napisał książkę pt. Kobiety kalifów (arab. نساء الخلفاء, osobisty leksykon wymieniający 39 kobiet, które żyły jako żony i konkubiny na dworze kalifów Abbasydów[3].
Ibn al-Sa‘i przeżył podboje Mongołów i bitwę nad Bagdadem w 1258 roku. Potem żył bez przeszkód pod rządami mongolskich Ilchanidów[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d ابن الساعي. Shamela. [dostęp 2024-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-12)]. (arab.).
- ↑ Toorawa 2017 ↓, s. 27.
- ↑ Toorawa 2017 ↓, s. 74.
- ↑ Toorawa 2017 ↓, s. 28.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Shawkat M. Toorawa: Ibn al-Sa'i – Consorts of Caliphs. Nowy Jork: New York University Press, 2017, s. 74. ISBN 978-1-4798-5098-3. (ang.).
