 płk Jacek Rolak (2016) | |
 pułkownik
| |
| Data urodzenia |
1964 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1983 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
• 8 bWRE |
| Stanowiska |
• 8 bWRE więcej patrz tekst |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Jacek Rolak (ur. 1964)[1] – pułkownik Wojska Polskiego, dowódca Pułku Łączności NATO w Brunssum (2010–2013), dowódca Brygady Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego (2015–2021).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jacek Rolak urodził się w 1964.
Wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu (1987), studiów podyplomowych na wydziale strategiczno-obronnym w Akademii Obrony Narodowej w Warszawie oraz licznych kursów specjalistycznych w ośrodkach szkoleniowych NATO, m.in. w Latinie i Oberammergau[2].
Służba wojskowa
[edytuj | edytuj kod]We wrześniu 1983 podjął studia wojskowe jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności, które ukończył w 1987 uzyskując dyplom inżyniera – dowódcy. W sierpniu tego roku był promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. We wrześniu 1987 został skierowany na stanowisko dowódcy plutonu, następnie dowódcy kompanii oraz dowódcy grupy kierowania/szefa szkolenia 8 batalionu walki radioelektronicznej w Grudziądzu. W latach 1994–1995 pełnił służbę w PKW Libanie w składzie sił pokojowych UNIFIL jako oficer operacyjny, a następnie szef łączności[2]. W 1998 został oficerem grupy przygotowawczej Wielonarodowego Korpusu Północny Wschód (ang. Multinational Corps Northeast, MNC NE) w Szczecinie, gdzie później został starszym oficerem planowania łączności i dowodzenia. Od 2004 pełnił obowiązki szefa Wydziału – zastępcy szefa Oddziału G6 Dowództwa WKPW. W 2007 podczas udziału w misji PKW Afganistan był szefem projektów – zastępcą szefa CJ6 w Kwaterze Głównej ISAF[2]. Od października 2007 do lutego 2010 pełnił obowiązki zastępcy dowódcy – szefa sztabu w Brygadzie Wsparcia Dowodzenia WKPW[3].
Od 3 grudnia 2007 do 31 sierpnia 2008 czasowo pełnił obowiązki dowódcy Brygady Wsparcia Dowodzenia WKPW[5]. Od lutego do października 2009 ponownie uczestniczył w misji poza granicami kraju w ramach PKW Afganistan jako szef CJ6 w Kwaterze Głównej ISAF[2]. W 2010 został wyznaczony na stanowisko dowódcy Pułku Łączności NATO w Brunssum (Holandia). W 2013 piastuje obowiązki szefa J7 Grupy Łączności NATO w Mons (Belgia). Po powrocie do kraju objął stanowisko komendanta Centrum Bezpieczeństwa Cybernetycznego Sił Zbrojnych, a następnie komendanta Centrum Operacji Cybernetycznych[6]. W listopadzie 2015 obejmuje funkcję szefa Zarządu J4 w Dowództwie WKPW[2]. 5 lutego 2015 w obecności inspektora rodzajów wojsk w Dowództwie Generalnym RSZ gen. dyw. Michała Sikory objął obowiązki dowódcy Brygady Wsparcia Dowodzenia WKPW od płka Krzysztofa Króla[7]. 5 sierpnia 2021 w Wałczu płk Jacek Rolak w obecności szefa Zarządu Inżynierii Wojskowej Inspektoratu Rodzajów Wojsk DG RSZ gen. bryg. Marka Wawrzyniaka przekazał obowiązki dowódcy Brygady Wsparcia Dowodzenia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego swojemu dotychczasowemu zastępcy płk Zbigniewowi Labudzie[8][9].
Awanse
[edytuj | edytuj kod]
podporucznik – 1987
porucznik – 1990
kapitan – 1994
major – 1999
podpułkownik – 2004
pułkownik – 2007
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Gwiazda Afganistanu
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Medal W Służbie Pokoju UNIFIL
- Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych
- Odznaka pamiątkowa Brygady Wsparcia Dowodzenia WKPW – 2007, ex officio
- Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej I stopnia
i inne
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest żonaty i ma dwóch synów. Interesuje się sportem, ogrodnictwem, filmem oraz historią[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W "białych koszarach" mają nowego dowódcę. To pułkownik Jacek Rolak. stargard.naszemiasto.pl. [dostęp 2023-04-17].
- ↑ a b c d e Jasiński 2016 ↓, s. 27.
- ↑ BWD WPK. bwdwkp-w.wp.mil.pl. [dostęp 2023-04-17].
- ↑ Podczas wizyty w 2018 w 102 batalionie ochrony Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. dyw. Jarosława Miki.
- ↑ a b Dowódca Brygady. bwdwkp-w.wp.mil.pl. [dostęp 2023-04-17].
- ↑ Jasiński 2014 ↓, s. 262.
- ↑ Jasiński 2017 ↓, s. 27.
- ↑ Dąb-Kostrzewska (red.) 2022 ↓, s. 115.
- ↑ Zmiany personalne 2021. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-04-17].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Anna Dąb-Kostrzewska (red.), Kronika Wojska Polskiego 2021, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2022, s. 115, ISSN 1734-2317.
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2016, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 27, ISSN 1734-2317.
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2013, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2014, s. 262, ISSN 1734-2317.
