Jan Józef Borysewicz, ps. Jan Bo (ur. 17 kwietnia 1955 we Wrocławiu[1]) – polski wokalista, multiinstrumentalista, kompozytor, wirtuoz gitary, autor tekstów piosenek.
Lider i współzałożyciel zespołu Lady Pank[2]. Autor solowego projektu Jan Bo. Grał także z innymi wykonawcami, m.in. z Grzegorzem Ciechowskim, Jackiem Skubikowskim, Urszulą i Ewą Bem. Twórca warsztatów muzycznych Fundacja Akademia Jana Borysewicza[3][4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dzieciństwo
[edytuj | edytuj kod]Urodził się we Wrocławiu, a dorastał na wrocławskim Sępolnie[5][6]. Ma starszą o trzy lata siostrę Halinę i miał starszego o dwa lata brata Andrzeja[7]. Początkowo planował zostać perkusistą, jak jego ojciec – Michał Borysewicz (zm. 1990[8] w wieku 62 lat wskutek rozległego zawału serca[9]), który amatorsko grał na perkusji w zespole jazzowym[5][10], a ponadto ukończył szkołę teatralną[11]. W wieku 14 lat uczestniczył w perkusyjnych warsztatach muzycznych w Chodzieży, które prowadził Janusz Stefański[5].
Gdy miał 13 lat, jego matka zachorowała na stwardnienie rozsiane[5][10]. W wieku 16 lat podjął pracę zarobkową w charakterze malarza pokojowego, aby wesprzeć rodzinę finansowo[12][13]. Pracował także w drukarni[14].
Grą na gitarze zainteresował go brat Andrzej, który nauczył go akordów utworu „Dom wschodzącego słońca”[15][11]. Naukę gry kontynuował pod okiem Mariana Koniecznego w Domu Kultury na Sępolnie[12]. Jednocześnie trenował boks w Gwardii Wrocław[16].
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Gdy miał 17 lat, podczas jednego występów we wrocławskim domu kultury został dostrzeżony przez Jacka Barana, ówczesnego wokalistę zespołu Nurt, który zaoferował mu dołączenie do grupy[12]. Oficjalnie zadebiutował w formacji w 1972 r., jednorazowo zastępując Aleksandra Mrożka podczas koncertu zespołu, na którym zagrał bez wcześniejszej próby[17]. W tym czasie doskonalił swoją grę pod okiem Jerzego Kaczmarka[18]. Gdy miał 17 lat, wyjechał do NRD, gdzie przez kolejne osiem lub dziewięć miesięcy koncertował z duetem Katia und Roman[18][19]. Po jednym z koncertów został dostrzeżony przez bluesmana Alexisa Kornera, który zaoferował mu 10 występów w Niemczech i Wielkiej Brytanii, jednak Borysewicz odmówił, nie będąc pewnym swoich umiejętności[18][20]. W 1974 został gitarzystą Super Paktu (zespołu powstałego w wyniku przekształcenia grupy big-bitowej Pakt), w którym grał m.in. z Andrzejem Pluszczem[21][22].
W latach 1975–1977 grał w zespole Ireneusza Dudka Apokalipsa[11][23][24]. Po dwóch latach grania w zespole otrzymał propozycję współpracy z Budką Suflera, której został gitarzystą w 1978[11][25]. Z zespołem koncertował po Polsce, a także po Holandii i Niemczech Zachodnich[26], poza tym nagrał trzy albumy studyjne: Na brzegu światła, Ona przyszła prosto z chmur, Za ostatni grosz i skomponował dla grupy utwory: „Nie wierz nigdy kobiecie”[27], „Nie ma końca tej podróży” i „Bez satysfakcji”[28]. Piosenki zwiastowały przyszły styl Lady Pank, którego koncepcja rodziła się podczas ostatnich miesięcy gry Borysewicza w Budce[28]. O ile „Nie wierz nigdy kobiecie” okazał się być jednym z największych przebojów zespołu[27], grupa z rezerwą podeszła do pozostałych kompozycji Borysewicza – umieściła je jedynie na pojedynczych singlach, co stało się zarzewiem konfliktu, po którym Borysewicz opuścił zespół, a wraz z nim Andrzej Mogielnicki, autor tekstów[28]. Jeszcze w okresie współpracy z Budką, w 1979[29] odbył trasę koncertową po ZSRR z Tadeuszem Nalepą i jego zespołem Breakout[25][30]. Zaraz po odejściu z Budki Suflera dostał propozycję grania w zespole Perfect, ale ją odrzucił, bo zamierzał założyć własny zespół[31].
W grudniu 1981 podczas sesji nagraniowej płyty Układy Izabeli Trojanowskiej nagrał piosenkę „Mała Lady Punk”, w którym wykonał m.in. partie wokalne[32]. Utwór stał się przebojem radiowym i sprowokował Borysewicza do uformowania zespołu[33]. W 1982, za namową Mogielnickiego, obsadził Janusza Panasewicza jako wokalistę w formowanej przez siebie kapeli[34]. Pozostałych muzyków sprowadził m.in. z Oddziału Zamkniętego[35], a skład formacji kompletował przez rok[36]. Ostatecznie uformował zespół Lady Pank[32] (nazwę zainspirował tytuł piosenki „Mała Lady Punk”)[33], z którym w 1983 wydał pierwszy album, nazwany tak samo jak zespół. Album osiągnął ogromny sukces komercyjny, a większość umieszczonych na nim utworów zajęła wysokie miejsca na listach przebojów[37][38]. Borysewicz zwyciężył w plebiscycie magazynu „Non Stop” w kategoriach: kompozytor, autor tekstów, wokalista i instrumentalista[39]. W 1984 wraz z Panasewiczem nagrał ścieżkę dźwiękową z własną muzyką do filmu animowanego O dwóch takich, co ukradli księżyc[40]. W nagraniach zagrał na wszystkich instrumentach[40], dlatego album traktuje się jako jego pierwszy, solowy projekt[41]. Z Panasewiczem wystawił także spektakl muzyczny pt. „Jacek i Placek, czyli Lady Pank w poszukiwaniu krainy leniuchów”. W maju 1986 za utwór „Minus Zero” otrzymał nagrodę dla najlepszego kompozytora na Tokyo Music Festivalu[42]. W tym samym roku wziął udział w nagraniach albumów Złe słowa Jacka Skubikowskiego i Obywatel G.C. Grzegorza Ciechowskiego[43]. W 1987 współtworzył projekt Nasz wspólny świat z udziałem m.in. zespołów Lombard, TSA i Kombi[44]. Został uznany kompozytorem roku w plebiscycie tygodnika „Zarzewie” oraz kompozytorem i instrumentalistą roku w rankingu magazynu „Non Stop”[45].
W 1988 rozpoczął solowy projekt muzyczny pod szyldem Jan Bo. Wydał album pt. Królowa ciszy, zawierający jego autorskie utwory świąteczne[46]. Niedługo potem rozpoczął pracę nad muzycznym projektem BO-Session, w którym zamierzał zaprezentować autorskie wykonania kompozycji Milesa Davisa, Johna Coltrane’a oraz Jimiego Hendriksa[47]. Projekt nie został jednak dokończony, a jedynym owocem tej sesji był nigdy niewydany utwór „Ezy Rider” Hendrixa w interpretacji Borysewicza[47]. W 1992 wydał drugą solową płytę pt. Wojna w mieście[48], a w 1995 – album pt. Moja wolność[49]. Również w 1995 brał udział w nagraniach albumu pt. Tribute to Eric Clapton[50]. Był producentem autorskiej składanki Być wolnym (1997), do której nagrania zaprosił przedstawicieli różnych nurtów polskiego rocka[47], w tym zespoły: Perfect, Acid Drinkers, Big Cyc, T.Love i Oddział Zamknięty oraz Pawła Kukiza, Roberta Gawlińskiego i Urszulę[51]. W 1999 na zaproszenie Mieczysława Jureckiego wziął udział w nagraniach albumu pt. 12 sprawiedliwych[52].
W 2002 nagrał z Pawłem Kukizem ścieżkę dźwiękową do filmu E=mc² oraz wystąpił gościnnie z Dariuszem Michalczewskim na koncercie zespołu Scorpions w utworze „Rock You Like a Hurricane”[53]. W 2003 nagrał z Pawłem Kukizem popową płytę pt. Borysewicz & Kukiz, która osiągnęła duży sukces komercyjny, sprzedając się w blisko 100 tys. egzemplarzy[53]. Promowali ją przebojami „Jeśli tylko chcesz” i „Bo tutaj jest, jak jest”[53], a także koncertami w Polsce i USA, gdzie wystąpili dla amerykańskiej Polonii[54]. Oprócz tego wystąpili w duecie jako jurorzy w jednym z odcinków programu Szansa na sukces[54], a w 2004 zostali zakwalifikowani do koncertu „Top” podczas festiwalu TOPtrendy 2004, zajmując piąte miejsce w zestawieniu najchętniej kupowanych albumów w poprzednim roku; nie wystąpili w koncercie, bo jeszcze przed festiwalem zakończyli działalność projektu[55]. W lipcu 2006 dali wspólny koncert w Gdańsku, a kolejne dwa zagrali w 2007[56].
W czerwcu 2004 wystąpił podczas koncertu jubileuszowego Krzysztofa Krawczyka pt. „To co w życiu ważne” odbywającego się w ramach festiwalu piosenki w Sopocie[55]. W 2008 był jednym z jurorów muzycznego talent-show Nowa Generacja[57][58][59]; uchodził za najłagodniejszego wśród jurorów programu[60]. Również w 2008 wziął udział w nagraniach albumów Rock Loves Chopin i Hey Jimi – polskie gitary grają Hendrixa oraz wydał płytę pt. W hołdzie Tadeuszowi Nalepie, do której nagrania zaprosił kilku innych wykonawców[61].
W lutym 2010 pod szyldem projektu Jan Bo wydał album pt. Miya, do którego nagrania zaprosił m.in. Piotra Cugowskiego (wokal w utworze „Masz się bać”) i Urszulę Rembalską (duet wokalny w utworze „Pajacyk”)[62]. Płytę promował singlem „Miłości żar”, do którego zrealizował teledysk[63]. W 2013 zapowiedział drugi album nagrany z Pawłem Kukizem, jednak nigdy nie doszło do jego wydania[64]. 3 czerwca 2013 premierowo zaprezentował utwór „Kryzysowy”, który nagrał z zespołem Video[65]. W 2014 został zaproszony przez Roberta Mączyńskiego do nagrania wspólnego albumu pt. Bal Maturalny. Album był sygnowany szyldem Rozbójnik Alibaba & Jan Borysewicz i osiągnął sukces komercyjny, otrzymując status platynowej płyty[66]. 27 listopada 2015 do sprzedaży trafił debiutancki album duetu Borysewicz & Brzozowski, zawierający 11 utworów oscylujących wokół stylistyki pop-rockowej[67]. Wydawnictwo promował singiel „Słowa na otarcie łez”[68].
23 września 2016 wydał kolejny solowy album spod szyldu Jan Bo – Kawa i dym, do realizacji którego zaprosił wokalistów: Piotra Roguckiego, Igora Herbuta, Piotra Cugowskiego, Damiana Ukeje i Joannę Lazar[69]. 27 maja 2017 wziął udział w otwarciu gali KSW 39 na Stadionie Narodowym w Warszawie, wykonując utwór „Zamki na Piasku” w towarzystwie Damiana Ukeje w roli wokalisty[70].
W 2018 wystartował z projektem Akademia Jana Borysewicza[71], w którym oferuje warsztaty muzyczne połączone z koncertami[72]. 28 października zagrał koncert z okazji 30-lecia koncertów w Radiowej Trójce spod szyldu Jan Borysewicz i Przyjaciele, w którym wystąpili z nim: Maciej Maleńczuk, Małgorzata Ostrowska, Wojciech Cugowski, Piotr Rogucki czy Dariusz Kozakiewicz[73]. 25 grudnia miała miejsce premiera singla zespołu Red Lips „Gdy nie dzwonisz” z gościnnym udziałem Borysewicza, który skomponował tę piosenkę[74].
10 września 2021 wraz z Piotrem Fronczewskim wypuścił nową wersję utworu „Nie wierz nigdy kobiecie”, która zapowiadała kompilację pt. Wszystkie oblicza Jana Borysewicza[75]. Album został wydany z okazji 50-lecia pracy artystycznej muzyka. Drugim singlem z płyty był utwór „Pocztówka”[76]. 4 kwietnia 2022 odbył się solowy koncert Borysewicza z zaproszonymi przez niego gośćmi; zagrali Piotr Cugowski, Anna Wyszkoni i Dawid Karpiuk[77].
28 września 2022 ukazała się książka pt. „Mniej obcy”, pierwsza autoryzowana biografia Jana Borysewicza będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez Marcina Prokopa[78]. W 2023 Borysewicz i Prokop otrzymali nagrodę Best Stream Awards w kategorii Audiobook biografia/autobiografia[79].
28 lipca 2023 w Szczecinku został odsłonięty mały mural z podpisem Jana Borysewicz przedstawiający rozmazaną gitarę autorstwa Agaty Lewandowskiej[80].
16 września 2023 ukazał się singiel zespołu House of Death „Ash Caravan”, w nagraniu którego Borysewicz wziął gościnny udział[81].
Charakterystyka muzyczna i inspiracje
[edytuj | edytuj kod]
W młodości zafascynował się grą Jimiego Hendriksa, Johna Coltrane’a[82], Milesa Davisa[83], a także grup Breakout, Cream, Deep Purple i Led Zeppelin[63][82]. Jego muzycznym idolem był Aleksander Mrożek z zespołu Nurt[12], poza tym cenił sobie twórczość zespołu SBB, a szczególnie umiejętności gitarzysty grupy – Apostolisa Antimosa[18]. Na przełomie lat 70. i 80. zainteresował się grą zespołów The Police i Dire Straits oraz Marka Knopflera[84]. Ceni sobie twórczość grup AC/DC, Aerosmith, Bad Company, Black Sabbath, Bon Jovi, Creedence Clearwater Revival, Rush, Soundgarden, Toto, Van Halen, a także solistów takich jak Eric Clapton, Jeff Beck, Tom Petty[62][85][86]. Jego ulubionym wokalistą jest Paul Rodgers[85], a muzycznym autorytetem był Tadeusz Nalepa[87].
W swojej twórczości nagrywa m.in. utwory pop-rockowe i rockowe ballady, sięgał też po brzmienia nowofalowe, swingowe, ska i bluesowe[88], a także country i pop[89]. Podczas współpracy z Budką Suflera nagrywał swoje pierwsze gitarowe solówki[84], poza tym zadebiutował jako kompozytor, tworząc piosenki „Nie wierz nigdy kobiecie”, „Nie ma końca tej podróży” i „Bez satysfakcji”, do których teksty napisał Andrzej Mogielnicki[27][28]. Komponując te utwory, inspirował się dziełami zespołów The Police, Dire Straits i The Rolling Stones[28]. Inne kompozycje inspirowane twórczością The Police zamieścił również na pierwszych singlach Lady Pank (aranżując utwór „Minus 10 w Rio” inspirował się kompozycją „Walking on the Moon”) oraz na debiutanckiej płycie zespołu. W nagraniach wykorzystał efekt modulacyjny Boss CE-1 (Chorus), którego brzmienie w kolejnych latach stało się jego znakiem rozpoznawczym[90]. Na albumie Obywatel G.C. (1986) Grzegorza Ciechowskiego zaprezentował ostrzejsze i agresywniejsze brzmienia gitarowe niż na albumach Lady Pank oparte na przesterowanych gitarach[43]. Na swoim pierwszym solowym albumie pt. Królowa ciszy (1989) umieścił autorskie kolędy i pastorałki, a w melodiach podkreślił brzmienia klawiszy kosztem gitary[46]. Inspiracją do napisania tej płyty była pielgrzymka na Jasną Górę, na którą udał się w 1986[91].
Na albumie Wojna w mieście (1992) nawiązał częściowo do twórczości Jimiego Hendriksa, nagrał wiele wirtuozerskich solówek, wykorzystał szereg efektów gitarowych, zagrał m.in. slidem i po raz pierwszy ujawnił się jako autor tekstów[92]. Na albumie Borysewicz & Kukiz (2003) wraz z Pawłem Kukizem umieścili utwory popowe i pop-rockowe[53].
Michał Grzesiek na łamach książki biograficznej pt. Lady Pank. Biografia nieautoryzowana określił Borysewicza „pełnokrwistym rockandrollowcem, nieco narcystycznym, ale w swoim narcyzmie szczerym i autentycznym” oraz „żywą legendą rodzimej sceny rockowej”[83]. Dziennikarz Kuba Wojewódzki określił go za to mianem „polskiego Keitha Richardsa”[55], z czym sam muzyk się nie zgadza[93].
Instrumentarium
[edytuj | edytuj kod]
Pierwszą gitarą Jana Borysewicza była gitara elektryczna stylizowana na Fendera Stratocastera wykonana przez wrocławskich lutników[94]. W pierwszych latach grania w Budce Suflera wykorzystywał Ibaneza SG[potrzebny przypis]. W 1979 zakupił od Dariusza Kozakiewicza[potrzebny przypis] oryginalny model gitary Fender Stratocaster z 1978, która przez kolejne dziesięć lat była jego głównym instrumentem. Gitarę wielokrotnie przerabiał. W 1985 zamontował w niej maskownicę przedstawiającą flagę japońskiej marynarki wojennej, a następnie przemalował jej korpus. Kolejnych przeróbek dokonywał w 1988. Podczas występów na żywo i nagrań z Lady Pank używał jej wraz z efektem modulacyjnym Boss CE-1 (Chorus), kompresorem dynamiki Boss CS-1[95], wzmacniaczem Marshall z serii JCM (którego różnych wariacji używał w następnych latach[96]) i kolumną Marshall 4x12. W 1989 gitarę oddał przyjacielowi i zastąpił innym modelem Fendera Statocastera[95].
.png)
W latach 1989–1991 grał na gitarze Steinberger M Series Electric Guitar, z którą wystąpił m.in. w teledysku do utworu „Zawsze tam, gdzie ty”. Równolegle używał Fendera Stratocastera USA jako głównego instrumentu. Od 1991 grał na gitarze Jackson USA Soloist[95]. Wykorzystał ją m.in. przy pracy nad albumem Wojna w mieście obok wielu innych modeli gitar elektrycznych i akustycznych, a także szerokiej gamy efektów gitarowych (m.in. Wah-wah)[92]. Na albumie zagrał również na gitarze rezofonicznej Dobro Original Duolian Model 90 (w utworze „Stavanger”[97]).
Fender Stratocaster w kolejnych latach stał się jego instrumentem wiodącym, którego wielokrotnie wykorzystywał w wielu odmianach (w układach przetworników SSS lub HSS[96]). Posiadał m.in. modele: American Fat Strat Texas Special[98] i Lone Star Red (z odciśniętą dłonią swojej córki Alicji na korpusie gitary, tzw. „Łapka”[99][100]). Obecnie wykorzystuje: Jeff Beck Signature (ze wstawionym humbackerem przy mostku) i Michael Landau Signature[101]. Sporadycznie sięga po gitary Charvel Eddie Van Halen (na koncertach do utworu „Tacy Sami”)[101]. Grał również na gitarach marki Epiphone (modele – Sheraton-II Pro, Supernova[96] i Noel Gallagher Signature[102][95]) oraz Ibanez JEM Steve Vai (na koncertach do utworu „Nana”)[103].
W 2016 podczas wywiadu dla Magazynu Gitarzysta przyznał, że używa efektów Strymon Mobius, Strymon Timeline, Electro-Harmonix Extortion, sterownika G-Lab oraz wzmacniaczy Marshall Joe Satriani Signature, Vox AC30 i Fender Twin Reverb[100].
W 2020 ukazał się materiał wideo pt. Na czym gra Jan Borysewicz? zrealizowany przez magazyn TopGuitar, w którym muzyk zaprezentował swoje instrumentarium. Podczas prezentacji użył wzmacniaczy Fender ’68 Custom Twin Reverb i Laboga Jan Borysewicz Signature (który muzyk opracował wspólnie z Erykiem Labogą[104]). Gamę efektów poszerzył m.in. o przester Electro-Harmonix Glove[101].
Jan Borysewicz jest kolekcjonerem gitar. Posiada ich ponad czterdzieści. We wrześniu 2016 otrzymał wykonaną specjalnie dla niego gitarę w kształcie Stratocastera z wklejonym dolarem w korpusie (tzw. „Dolar”[105]), którą wykonał kalifornijski lutnik Pavel Masloviec[95]. W 2021 dostał w prezencie od firmy Fender gitarę elektroakustyczną Acoustasonic Jazzmaster[95][106].
We wrześniu 2024 wystawił na aukcję 27 gitar ze swojej prywatnej kolekcji w warszawskim domu aukcyjnym Desa Unicum[107]. Podczas aukcji, jego najbardziej charakterystyczna gitara Fender Stratocaster Lone Star Red „Łapka” została zlicytowana za kwotę 250 000 zł[108]. Łączony obrót z aukcji wyniósł 1 944 600 zł[109].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Dwukrotnie żonaty, ma dwoje dzieci. Z pierwszego małżeństwa z Danutą Borysewicz ma córkę, Joannę (ur. 1979)[110]. Drugą żoną została Patrycja Sinkowska (ur. 1973), z którą ma córkę, Alicję (ur. 1997)[111]; dedykował jej utwór „Dla Alicji” z albumu Łowcy głów[112]. W latach 80. przez pięć lat był związany z Honoratą, matką piosenkarki Pati Yang[113][114]. Po drugim rozwodzie związał się z młodszą o ponad 20 lat Magdaleną Glinkowską[115], z którą rozstał się w 2009[116]. Do 2011 był związany z modelką Patrycją[116]. Od 2016 pozostaje w nieformalnym związku z Małgorzatą[117]. Ma dwoje wnuków[118]: Aleksa (ur. jako Sara – na jej cześć skomponował utwór „Mała Lady Sara”[119]) i Nicolę.
Latem 1985 przeszedł zawał serca[120]. W grudniu 2005 przeszedł operację koronarografii po kolejnym ataku serca[9]. W 2014 r. trafił do szpitala z przebitym płucem[121]. Problemy zdrowotne zmusiły go do zmiany trybu życia i odstawienia niektórych używek, m.in. papierosów, alkoholu i narkotyków[9].
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Borysewicz wielokrotnie występował na koncertach w stanie upojenia alkoholowego[122], a czasem z powodu nietrzeźwości nawet nie stawiał się na zapowiedzianych występach Lady Pank[123]. Z tego względu często bywa określany „naczelnym skandalistą polskiego show-biznesu”[124]. 1 czerwca 1986 podczas koncertu z okazji Dnia Dziecka na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu pijany Borysewicz obnażył się na scenie oraz zwyzywał zaczepiające go wulgarnie osoby z publiczności[125]. W związku z incydentem zespół Lady Pank zmuszony był zawiesić działalność do końca roku, ponieważ Ministerstwo Kultury i Sztuki zabroniło im koncertowania oraz występowania w mediach[126]. Borysewicz został skazany na trzy miesiące aresztu, który uchylono w wyniku amnestii[127]. Skierowano go również na obserwację psychiatryczną[128]. Z powodu tego wydarzenia współpracę z zespołem zakończył Andrzej Mogielnicki[126]. Sam Borysewicz tłumaczył swoje naganne zachowanie tym, że został sprowokowany do niego przez grupkę agresywnych uczestników koncertu, zaś Mogielnicki powrócił do współpracy z grupą dopiero w 2002[129].
1 maja 2004 podczas występu z Lady Pank w Sulęcinie na koncercie z okazji przystąpienia Polski do Unii Europejskiej pokłócił się z burmistrzem miasta i zwyzywał ze sceny urzędników obecnych na wydarzeniu[130]. Incydent odnotowały ogólnopolskie media, a sprawa opisana została m.in. w programie Polsatu Interwencja[130]. Włodarz miasta zapowiedział proces sądowy przeciwko Borysewiczowi, od którego domagał się przeprosin oraz zwrotów kosztów organizacji koncertu w wys. 30 tys. zł[131].
Na początku 2010 gościł w audycji Śniadanie mistrzów na antenie radia Eska Rock, a w trakcie rozmowy z Michałem Figurskim wypowiadał wiele wulgaryzmów oraz wyjawił, że spożywa alkohol ze starszą córką, a młodsza zachęca go do porzucenia nałogu; rozmowa wzbudziła obyczajową sensację i zniesmaczyła wielu słuchaczy i media[132][62].
W 2021 w kontrowersyjny sposób odniósł się do poczynań politycznych Pawła Kukiza po wynikach głosowania ws. Lex TVN. Na swoich portalach społecznościowych zamieścił okładkę płyty Borysewicz & Kukiz z wykreślonym nazwiskiem Pawła Kukiza i podpisem: Niestety ja nie jestem tym zaskoczony, bo nawet jak był moim kolegą to i tak nigdy nie można było na niego liczyć… Boję się o moją Polskę[133]. W tym samym roku zapowiedział album Wszystkie oblicza Jana Borysewicza, na którym miały się znaleźć m.in. utwory duetu Borysewicz & Kukiz z usuniętym wokalem Pawła Kukiza[134]. Ostatecznie Borysewicz zrezygnował z tego pomysłu, a na płycie ukazały się pełne wersje utworów bez usuniętych wokali[3].
We wrześniu 2021 doszło do przesłuchania Borysewicza w warszawskiej prokuraturze w sprawie oszustw podatkowych. Muzyk usłyszał zarzuty wyłudzenia podatku VAT i posługiwania się fałszywymi fakturami na około 200 tys. złotych i ok. 50 tys. zł niezapłaconego VAT-u. Sprawa dotyczyła promocji wakacyjnej trasy koncertowej w 2018. Według ustaleń, Borysewicz świadomie posługiwał się fałszywymi fakturami VAT, aby dopuszczać się oszustw podatkowych. W prokuraturze miał spędzić prawie półtorej godziny, odmawiając komentowania sprawy w mediach publicznych[135].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- 1983 – Zwycięzca plebiscytu miesięcznika muzycznego „Non Stop” – najlepszy kompozytor, wokalista i instrumentalista[45]
- 1985 – Nagroda Tokyo Music Festival – najlepszy kompozytor[42]
- 1987 – Zwycięzca rankingu magazynu „Zarzewie” – kompozytor roku[45]
- 2007 – Tablica w Alei Gwiazd w Opolu – za całokształt twórczości (z zespołem Lady Pank)[136]
- 2016 – Bursztynowy Słowik – za całokształt twórczości artystycznej (z zespołem Lady Pank)[137]
- 2018 – Nagroda z okazji jubileuszu 100-lecia Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[138]
- 2018 – Nagroda Top of the Top Sopot Festival z okazji jubileuszu wydania pierwszej płyty zespołu Lady Pank (z zespołem Lady Pank)[139]
- 2019 – Nagroda „Człowieka Ze Złotym Uchem” – za „wybitne dokonania w dziedzinie produkcji i szczególną wrażliwość muzyczną”[140]
- 2023 – Tablica w Alei Gwiazd w Nowej Soli – za całokształt twórczości artystycznej[141]
- 2023 – Nagroda Best Stream Awards – w kategorii Audiobook biografia/autobiografia za książkę „Mniej Obcy”[79]
- 2024 – Nagroda SuperJedynki – w ramach 61. KFPP w Opolu, za całokształt twórczości (z zespołem Lady Pank)[142]
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]| Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Sprzedaż | Certyfikat | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| POL | |||||||||||||||||||
| Borysewicz & Kukiz (oraz Paweł Kukiz) |
|
1[144] |
|
||||||||||||||||
| Bal maturalny (oraz Rozbójnik Alibaba) |
|
4[148] |
|
| |||||||||||||||
| Borysewicz & Brzozowski (oraz Rafał Brzozowski) |
|
– | |||||||||||||||||
| Wszystkie oblicza Jana Borysewicza (kompilacja) |
|
3[152] | |||||||||||||||||
| „–” album nie był notowany. | |||||||||||||||||||
Single
[edytuj | edytuj kod]| Tytuł | Rok | Pozycja na liście | Album | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| LP3 [153] |
SLiP [154] |
30 ton [155] | |||||||||||||||||
| „Stanie się cud” (oraz Marek Piekarczyk i inni)[156] | 1987 | – | – | – | – | ||||||||||||||
| „Choćby nie wiem co” (oraz Robert Gawliński i Janusz Panasewicz)[157] | 1997 | – | – | – | Być wolnym | ||||||||||||||
| „Niby jestem, niby nie” (oraz Paweł Kukiz) | 2002 | – | 47 | – | Borysewicz & Kukiz | ||||||||||||||
| „Bo tutaj jest jak jest” (oraz Paweł Kukiz) | 2003 | 1 | 1 | 3 | |||||||||||||||
| „Jeśli tylko chcesz” (oraz Paweł Kukiz) | 13 | 21 | 4 | ||||||||||||||||
| „Nie gniewaj się Janek” (oraz Paweł Kukiz) | 2004 | – | 12 | 2 | |||||||||||||||
| „Jest taki dzień” (oraz Paweł Kukiz) | 43 | – | 7 | ||||||||||||||||
| „Kryzysowy” (Video, gościnnie: Jan Borysewicz)[158] | 2013 | – | – | X | Doskonale wszystko jedno | ||||||||||||||
| „That Body” (oraz Robert M)[159] | 2014 | – | – | – | |||||||||||||||
| „Uciec stąd” (oraz Rozbójnik Alibaba; gościnnie: Sobota)[160] | – | – | Bal maturalny | ||||||||||||||||
| „Młodość” (oraz Rozbójnik Alibaba; gościnnie: Paweł Kukiz, Pih)[161] | – | – | |||||||||||||||||
| „Gdy nie dzwonisz” (Red Lips, gościnnie: Jan Borysewicz) | 2018 | – | – | – | |||||||||||||||
| „Wakacyjna miłość” (oraz Izabela Trojanowska)[162] | 2019 | – | – | ||||||||||||||||
| „Nie wierz nigdy kobiecie” (oraz Piotr Fronczewski)[75] | 2021 | X | – | Wszystkie oblicza Jana Borysewicza | |||||||||||||||
| „Pocztówka”[163] | – | ||||||||||||||||||
| „–” utwór nie był notowany. „X” lista nie istniała w danym okresie. | |||||||||||||||||||
Inne
[edytuj | edytuj kod]| Album | Rok | Uwagi | Źródło |
|---|---|---|---|
| Budka Suflera – Na brzegu światła | 1979 | gitara (jako członek zespołu) | [164] |
| Budka Suflera – Ona przyszła prosto z chmur | 1980 | gitara (jako członek zespołu) | [165] |
| Izabela Trojanowska – Iza | 1981 | gitara | [166] |
| Budka Suflera – Za ostatni grosz | 1982 | gitara (jako członek zespołu) | [167] |
| Izabela Trojanowska – Układy | gitara, aranżacja;
śpiew i muzyka w utworze „Obejdzie się bez łez” |
[168] | |
| Obywatel G.C. – Obywatel G.C. | 1986 | gitara | [169] |
| Jacek Skubikowski – Złe słowa | gitara | [170] | |
| Krzak – Ostatni koncert | 1987 | gitara | [171] |
| Fotoness – When I Die | 1988 | gitara | [172] |
| Top One – No disco | 1990 | gitara w utworach „Światła wielkich miast”, „Fred Kruger” i „Złudne prawdy” | [173] |
| Jacek Skubikowski – Omen | gitara | [174] | |
| Mona Mur – Warsaw | 1991 | gitara | [175] |
| Edyta Bartosiewicz – Love | 1992 | gitara w utworach „Good Bye to the Roman Candles”, „Emmilou”, „Blues for You” i „Take My Soul with You” |
[176] |
| Małgorzata Rutkowska – Strange Girl | gitara w utworze „It’s Wrong” | [177] | |
| Jacek Skubikowski – Uczciwa bieda | 1993 | gitara w utworach „Uczciwa bieda”, „Nawet nie pytaj”, „Sama”, „Albo nigdy nikt”, „Za każdy dzień za każdy szept”, „Cztery łóżka” |
[178] |
| Chłopcy z Placu Broni – Kocham Cię | gitara w utworze „Jezioro szczęścia” | [179] | |
| Subway – Biegnę i płonę | 1994 | gitara w utworze „A na plaży... (Anna)” oraz „Light My Fire” | [180] |
| Cytadela – Cytadela | gitara w utworach „I Used To Use To” oraz „Stranger 27” | [181] | |
| Majka Jeżowska – A ja wolę moją mamę | 1995 | gitara w utworach „A ja wolę moją mamę” oraz „Kto się przezywa” | [182] |
| Wojtek Pilichowski – Granat | 1996 | gitara w utworze „Marcus” | [183] |
| Urszula – Urszula akustycznie | gitara | [184] | |
| Być wolnym (kompilacja) | 1997 | gitara w utworach „Choćby nie wiem co”, „W milczeniu żyjemy”, „Byś imię miał”, „Zbyszek kieliszek koleżanka szklanka” i „Blustery Nite Tour” |
[185] |
| Andrzej Piaseczny – Piasek | 1998 | gitara w utworze „Wciąż bardziej obcy” | |
| Mieczysław Jurecki – 12 sprawiedliwych | gitara w utworach „Spacer z żółwiem” oraz „Rock and Roll Part Two” | [186] | |
| E=mc² (ścieżka dźwiękowa) | 2002 | utwory „Niby jestem niby nie” oraz „Jeśli tylko chcesz” | [187] |
| Krzysztof Krawczyk – To, co w życiu ważne | 2004 | gitara w utworze „Przytul mnie życie” | [188] |
| Jajco i giganci – Czerwony autobus | 2005 | gitara w utworze „Czerwony autobus” | [189] |
| Homo Twist – Matematyk | 2008 | gitara w utworze „Dwieście złotych” | [190] |
| Rock Loves Chopin (kompilacja) | gitara | [191] | |
| W hołdzie Tadeuszowi Nalepie (kompilacja) | gitara w utworze „Piękno” | [192] | |
| Bracia – Zmienić zdarzeń bieg (reedycja) | 2014 | autor utworu „Niepisane” | [193] |
| Video – Doskonale wszystko jedno (edycja specjalna) | 2016 | autor kompozycji „Wieczór” i „Synowie matki złej” | [194] |
| Izabela Trojanowska – Na skos | muzyka, gitara, gitara basowa | [195] | |
| Anna Wyszkoni – Jestem tu nowa | 2017 | autor kompozycji „Nie chcę cię obchodzić” | [196] |
| Anna Wyszkoni – Nieznośna lekkość hitu | 2019 | autor kompozycji „Księżyc nad Juratą” | [197] |
| Piotr Cugowski – 40 | 2019 | autor kompozycji „Daj mi żyć” | [198] |
| Muchy – Szaroróżowe[199] | 2021 | gitara w utworze „Szaroróżowe” | [200] |
| Gromee x Wac Toja x Sara Chmiel x Jan Borysewicz - Sztuka Latania | 2022 | muzyka, gitara | [201] |
| House of Death – Into The Fire | 2023 | gitara w utworze „Ash Caravan” | [81] |
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Kompozytor
[edytuj | edytuj kod]- 1984–1989 – O dwóch takich, co ukradli księżyc (reż. Leszek Marek Gałysz)
- 1987 – Mniej niż zero (reż. Andrzej Titkow)[202]
- 1988 – Przyjaciele (reż. Roland Rowiński)
- 1989 – Wilki (reż. Krzysztof Szyszka)[203] – utwór „Wilki idą”; wykonanie Lady Pank
- 1991 – Papierowe małżeństwo (reż. Krzysztof Lang) – utwór „Alice’s blues”; wykonanie Jan Borysewicz, Kciuk-Surzyn Band
- 1992 – Jacek i Placek (reż. Leszek Marek Gałysz)
- 1995 – spektakl Teatru Telewizji dla dzieci Legenda o św. Krzysztofie (reż. Krzysztof Zaleski)
- 1995 – spektakl Teatru Telewizji Cisza (reż. Paweł Trzaska) – utwór Młode orły
- 1996 – spektakl Teatru Młodego Widza Legenda o św. Mikołaju (reż. Krzysztof Zaleski)
- 1999 – Ajlawju (reż. Marek Koterski) – utwór Do Moniki L.
- 2002 – E=mc² (reż. Olaf Lubaszenko)
- 2005 – Wiedźmy (reż. Jan Kidawa-Błoński)
- 2009 – Złoty środek (reż. Olaf Lubaszenko)
Przed kamerą
[edytuj | edytuj kod]- 1984 – To tylko Rock (reż. Paweł Karpiński)
- 2005 – Wiedźmy w roli samego siebie
- 2009 – Złoty środek (reż. Olaf Lubaszenko) w roli muzyka punkrockowego
Wykonanie muzyki
[edytuj | edytuj kod]- 1987 – Zero życia (reż. Roland Rowiński, muz. Grzegorz Ciechowski); wykonanie muzyki: Jan Borysewicz, Grzegorz Ciechowski, Rafał Paczkowski i Krzysztof Ścierański (utwory: „Udajesz że nie żyjesz” i „Kłam... kłam”)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Borysewicz. filmpolski.pl. [dostęp 2014-11-15]. (pol.).
- ↑ Oficjalna strona zespołu LADY PANK » HISTORIA [online], Oficjalna strona zespołu LADY PANK [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ a b Akademia Jana Borysewicza – pierwsza edycja warsztatów za nami [online], Muzyk.net, 21 stycznia 2019 [dostęp 2019-10-22] (pol.).
- ↑ Jan Borysewicz – strona oficjalna – Fundacja Akademia Jana Borysewicza [online], Jan Borysewicz – strona oficjalna [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 10–11.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 13.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 14, 26–27.
- ↑ Borysewicz Michał [online] [dostęp 2021-09-11] (pol.).
- ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 409–411.
- ↑ a b Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 14.
- ↑ a b c d Robert Migdał, Janek z Sępolna najpierw grał na perkusji. Czy gwiazdor wróci do Wrocławia? [online], Gazeta Wrocławska, 8 marca 2015 [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 12–13.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 89.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 30.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 14–15.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 26.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 25–26.
- ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 14–15.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 43, 55.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 59.
- ↑ Biografia Grupa PAKT [online], Last.fm [dostęp 2023-10-24] (pol.).
- ↑ Bigbeatowiec, Polski bigbit i nie tylko: Pakt [online], Polski bigbit i nie tylko, 18 grudnia 2011 [dostęp 2023-10-24].
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 59–62.
- ↑ Apokalipsa (2) [online], Discogs [dostęp 2020-05-10] (ang.).
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 16–17.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 81, 88.
- ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 21.
- ↑ a b c d e Grzesiek 2013 ↓, s. 22–23.
- ↑ Skład Breakout [online], blues.pl [dostęp 2023-10-24].
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 47, 97.
- ↑ Dzień dobry TVN, Kowalska, Markowski i Lady Pank! [online], dziendobry.tvn.pl, 16 czerwca 2018 (pol.).
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 24–25.
- ↑ a b Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 126.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 30, 34, 40.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 42–43.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 76.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 72.
- ↑ LP3 – Statystyki dla wykonawcy Lady Pank. lp3.pl. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-05)]. (pol.).
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 89.
- ↑ a b Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 272.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 228.
- ↑ a b Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 262.
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 218.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 247–250.
- ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 254.
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 277.
- ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 339.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 294.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 326.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 327.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 340.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 366.
- ↑ a b c d Grzesiek 2013 ↓, s. 384–387.
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 388.
- ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 402.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 414, 431–432.
- ↑ Utalentowane zespoły pokażą się w Czwórce [online], tvpolsat.info (pol.).
- ↑ GSMONLINE.PL, Era sponsoruje nowy program muzyczny w TV4 [online].
- ↑ Finał „Nowej Generacji” w TV4 [online], Media2.pl (pol.).
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 435.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 446.
- ↑ a b c Grzesiek 2013 ↓, s. 454–455.
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 456–457.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 485–487.
- ↑ Kryzysowy – Video i Jan Borysewicz. Posłuchaj najnowszej piosenki Jana Borysewicza z Lady Pank i Video [AUDIO] [online] [dostęp 2018-10-21].
- ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia – Wyróżnienia – Platynowe płyty CD – Archiwum [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2018-10-21].
- ↑ INTERIA.PL, Jan Borysewicz: Rafał Brzozowski zamiast Pawła Kukiza [online] [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ Borysewicz Brzozowski – Slowa Na Otarcie Lez. [dostęp 2018-10-21].
- ↑ Kawa i dym [online], empik.com [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ Teraz Rock, KSW 39: Tak Borysewicz i Ukeje otworzyli galę! „Zamki na piasku” na PGE Narodowym – Teraz Muzyka [online], terazmuzyka.pl [dostęp 2018-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-08] (pol.).
- ↑ Warsztaty gitarowe „Akademia Jana Borysewicza” – Muzyk.net, „Muzyk.net”, 25 września 2018 [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ Mirosław Dragon, Jan Borysewicz zagra w Namysłowie. Zapisz się na warsztaty muzyczne z gitarzystą Lady Pank, „nto.pl” [dostęp 2018-10-21] (pol.).
- ↑ 30 lat koncertów w radiowej Trójce. Jan Borysewicz na finał, „PolskieRadio.pl” [dostęp 2018-11-07].
- ↑ RED LIPS feat. JAN BORYSEWICZ – „Gdy nie dzwonisz”. Red Lips TV [dostęp 2019-02-01].
- ↑ a b Jan Borysewicz i Piotr Fronczewski razem. Kiedy premiera teledysku „Nie wierz nigdy kobiecie”? [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2021-09-09] (pol.).
- ↑ Jan Borysewicz – premiera płyty "Wszystkie oblicza Jana Borysewicza" [online], Rock Kompas, 11 października 2021 [dostęp 2022-06-22] (pol.).
- ↑ ‘Jan Borysewicz + goście (Piotr Cugowski, Ania Wyszkoni, Dawid Karpiuk) „SłuchAM powered by Croma”‘ [online], eWejściówki.pl [dostęp 2022-06-22].
- ↑ Książka „Mniej obcy” – pierwsza autoryzowana biografia Jana Borysewicza [online], Wroclaw.pl [dostęp 2023-05-15] (pol.).
- ↑ a b Lista laureatów [online], Best Stream Awards, lipiec 2023 [dostęp 2023-07-31].
- ↑ Rozmazana gitara na ścianie. Za to z podpisem legendy polskiego rocka [online], Temat Szczecinek.com, 28 lipca 2023 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ a b Wyspa.fm, Wyspa.fm - Jan Borysewicz gościnnie na nowym singlu House Of Death! [online], wyspa.fm [dostęp 2023-09-16] (pol.).
- ↑ a b Jan Borysewicz: więcej do tej książki nie zajrzę [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-09-30] (pol.).
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 5.
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 18–19.
- ↑ a b Klasyczna 10 Jana Borysewicza! [online], gazetapl [dostęp 2021-10-22] (pol.).
- ↑ Gorzów – Jan Borysewicz: dziękuję Bogu za każdy dzień – informacje, ogłoszenia, praca [online], gorzow.com [dostęp 2021-10-22].
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 418.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 7.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 281.
- ↑ Maciej Warda | TopGuitar, Sprzęt Jana Borysewicza [online], TopGuitar.pl, 23 czerwca 2020 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 246, 279.
- ↑ a b Płyta, której nie można (nie) znać – Jan Bo, “Wojna w mieście” [online], Stacja-alienacja, 14 lutego 2013 [dostęp 2023-05-09] (ang.).
- ↑ Czy lider Lady Pank lubi Taco Hemingwaya? Jan Borysewicz o współczesnej muzyce, miłości i porównaniach do Keitha Richardsa [online], Dzień Dobry TVN [dostęp 2021-10-22] (pol.).
- ↑ Redakcja, Jan Borysewicz: Dzięki Ci, Boże, za dar grania i gitarę [online], Gazeta Krakowska, 25 czerwca 2015 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
- ↑ a b c d e f Jan Borysewicz | Equipboard [online], equipboard.com [dostęp 2023-05-09].
- ↑ a b c Redakcja | TopGuitar, Zabrzmij jak Jan Borysewicz [online], TopGuitar.pl, 24 lipca 2018 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
- ↑ Dobro Original Duolian Model 90, Stany Zjednoczone, 1996, Rezofoniczna gitara akustyczna | DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2024-09-14].
- ↑ Seksowna pięćdziesiątka [online], Przegląd, 18 kwietnia 2004 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
- ↑ a b Fender Lone Star Stratocaster (“Łapka”), Stany Zjednoczone, 1997, Gitara elektryczna typu Solid-Body | DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2024-09-14].
- ↑ a b Jan Borysewicz o płycie "Miłość i Władza", wywiad dla Magazynu Gitarzysta [online], magazyngitarzysta.pl, 2016 [dostęp 2023-05-15] (pol.).
- ↑ a b c Maciej Warda | TopGuitar, Sprzęt Jana Borysewicza [online], TopGuitar.pl, 23 czerwca 2020 [dostęp 2023-05-09] (pol.).
- ↑ Epiphone Noel Gallagher Signature Supernova, Korea Południowa, 2003, Gitara elektryczna typu semi-hollow body | DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2024-09-14].
- ↑ Ibanez JEM20TH Steve Vai Signature 20th Anniversary, Japonia, 2007, Gitara elektryczna typu Solid-Body | DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2024-09-14].
- ↑ Laboga JB20DS combo [online], LABOGA [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ Pavel Maslowiec Custom Stratocaster “Dolar”, Stany Zjednoczone, 2016, Gitara elektryczna typu Solid-Body | DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2024-09-14].
- ↑ Fender American Acoustasonic Jazzmaster, Stany Zjednoczone, 2021 [online], Desa Unicum [dostęp 2024-09-14] (pol.).
- ↑ 27 gitar z kolekcji Jana Borysewicza, lidera Lady Pank, na aukcji w Desa Unicum [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-09-04] (pol.).
- ↑ Jan Borysewicz. Kolekcja Gitar - DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2024-09-22].
- ↑ Wyniki aukcji dzieł sztuki w DESA Unicum - DESA Unicum [online], desa.pl [dostęp 2024-09-22].
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 37.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 317.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 357.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 215.
- ↑ INTERIA.PL, Jan Borysewicz: Dorosnąć musiał w dzieciństwie [online] [dostęp 2018-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-07].
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 426.
- ↑ a b Wirtualna Polska Media S.A, Dziewczyna rzuciła Borysewicza! [online], gwiazdy.wp.pl, 2 lutego 2011 [dostęp 2021-08-30] (pol.).
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 279–280.
- ↑ Borysewicz i Prokop 2022 ↓, s. 324.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 315.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 175.
- ↑ Jan Borysewicz z poważnymi obrażeniami trafił do szpitala [online], Teraz Muzyka [dostęp 2022-01-03].
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 360, 392, 404, 413, 430, 432, 463, 478–479, 485.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 450, 452–453, 459, 480, 486.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 430.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 200–201.
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 208–29.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 211.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 205.
- ↑ Jan Borysewicz i najgłośniejszy skandal muzyczny PRL [online], gazetapl [dostęp 2019-10-22] (pol.).
- ↑ a b Grzesiek 2013 ↓, s. 392.
- ↑ Grzesiek 2013 ↓, s. 394.
- ↑ Borysewicz wciąga nosem! [online], fakt.pl [dostęp 2021-08-21] (pol.).
- ↑ Jan Borysewicz nagrał z Pawłem Kukizem płytę. Teraz komentuje: Niestety, ja nie jestem tym zaskoczony [online], gazetapl [dostęp 2021-09-09] (pol.).
- ↑ Jan Borysewicz usuwa wokal Pawła Kukiza z ich wspólnego przeboju – Polska Płyta / Polska Muzyka [online], 25 września 2021 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ Znany muzyk Jan B. usłyszał zarzuty. Chodzi o promocję trasy koncertowej [online], kultura.onet.pl [dostęp 2021-09-09].
- ↑ Lady Pank | Miasto Opole [online], opole.pl [dostęp 2023-07-31] (niem.).
- ↑ Lady Pank z Bursztynowym Słowikiem w Sopocie [online], trojmiasto.pl, 28 maja 2016 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ Nagrody na 100-lecie ZAiKS [online], Press.pl [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ Archiwum 2018 – Top Of The Top [online] [dostęp 2023-11-08] (pol.).
- ↑ Jan Borysewicz – Soundedit [online] [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ Święto Solan 2023. Na zakończenie koncert Lady Pank i odsłonięcie gwiazdy Jana Borysewicza [online], Nowa Sól Nasze Miasto, 19 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ Wyniki Festiwalu w Opolu - dla kogo Debiut, Premiera i SuperJedynka? [online], naEKRANIE.pl, 1 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-10] (pol.).
- ↑ Płyta Borysewicz & Kukiz – Borysewicz & Kukiz. muzyka.onet.pl. [dostęp 2017-10-09]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 13.04.2004 – 18.04.2004. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-09-04]. (pol.).
- ↑ Zasady przyznawania złotych, platynowych i diamentowych płyt [online], ZPAV, 1 maja 2002 [dostęp 2022-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2003-03-11].
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2003 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-11-06].
- ↑ Bal Maturalny Rozbójnik Alibaba & Jan Borysewicz. itunes.apple.com. [dostęp 2017-10-09]. (ang.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 10.11.2014 – 16.11.2014. olis.onyx.pl. [dostęp 2017-10-09]. (pol.).
- ↑ Regulamin przyznawania wyróżnień [online], ZPAV, 8 listopada 2017 [dostęp 2022-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-11].
- ↑ Platynowe płyty CD przyznane w 2017 roku [online], ZPAV [dostęp 2022-06-06].
- ↑ Borysewicz & Brzozowski. universalmusic.pl. [dostęp 2015-11-28]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 08.10.2021 – 14.10.2021. olis.onyx.pl. [dostęp 2021-10-21]. (pol.).
- ↑ LP3 – Statystyki dla wykonawcy Borysewicz & Kukiz. lp3.pl. [dostęp 2012-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)]. (pol.).
- ↑ SLiP – Statystyki dla wykonawcy Kukiz. radioszczecin.pl. [dostęp 2017-10-09]. (pol.).
- ↑ 30 ton – lista, lista przebojów. rmfpoplista.phorum.pl. [dostęp 2012-09-04]. (pol.).
- ↑ Stanie Się Cud. discogs.com. [dostęp 2014-10-28]. (ang.).
- ↑ R. Gawliński / J. Panasewicz / J. Borysewicz – Choćby Nie Wiem Co. discogs.com. [dostęp 2014-10-28]. (ang.).
- ↑ Video feat. Jan Borysewicz – Kryzysowy [online], youtube.com.
- ↑ That Body – Single by Robert M & Jan Borysewicz. itunes.apple.com. [dostęp 2014-05-25]. (ang.).
- ↑ Uciec Stąd (feat. Sobota & Jan Borysewicz) – Single Rozbójnik Alibaba. itunes.apple.com. [dostęp 2017-10-09]. (ang.).
- ↑ Rozbójnik Alibaba & Jan Borysewicz ft. Pih & Paweł Kukiz – Młodość. Step Records [dostęp 2019-02-01].
- ↑ Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, 56. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu [online], Stowarzyszenie Autorów ZAiKS [dostęp 2020-08-27].
- ↑ Jan Borysewicz z premierowym utworem „Pocztówka”. W klipie pojawił się Olaf Lubaszenko [WIDEO] [online], msn.com [dostęp 2021-10-22].
- ↑ Budka Suflera – Na Brzegu Światła. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Budka Suflera – Ona Przyszła Prosto Z Chmur. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Izabela Trojanowska – Iza. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-08)]. (pol.).
- ↑ Budka Suflera – Za Ostatni Grosz. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Izabela Trojanowska – Układy. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-22)]. (pol.).
- ↑ Obywatel G. C. – Obywatel G. C.. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-30)]. (pol.).
- ↑ Jacek Skubikowski – Złe Słowa. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Ryszard Skibiński Krzak – Ostatni koncert. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-23)]. (pol.).
- ↑ Fotoness, The – When I Die. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Top One – „No Disco” No 1. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Jacek Skubikowski – Omen. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ https://www.discogs.com/release/1151307-Mona-Mur-Warsaw
- ↑ Edyta Bartosiewicz – Love. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)]. (pol.).
- ↑ Małgorzata Rutkowska – Strange Girl. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
- ↑ Jacek Skubikowski – Uczciwa Bieda. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Chłopcy z placu broni – Kocham Cię. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
- ↑ Subway – Biegnę i płonę. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
- ↑ Cytadela – Cytadela. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
- ↑ Majka Jeżowska – A Ja Wolę Moją Mamę. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
- ↑ Wojtek Pilichowski – Granat. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Urszula – Akustycznie. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-27)]. (pol.).
- ↑ Być wolnym. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Mietek „Mechanik” Jurecki – 12 sprawiedliwych. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-22)]. (pol.).
- ↑ Various – E=MC2 (Soundtrack). discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Krawczyk – To, co w życiu ważne. discogs.com. [dostęp 2014-11-15]. (ang.).
- ↑ Jajco I Giganci – Czerwony Autobus. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
- ↑ Homo Twist – Matematyk. archiwumrocka.art.pl. [dostęp 2014-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
- ↑ Płyta Rock Loves Chopin – Różni Wykonawcy. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-08-28]. (pol.).
- ↑ różni wykonawcy, W Hołdzie Tadeuszowi Nalepie. muzyka.interia.pl. [dostęp 2014-12-24]. (pol.).
- ↑ Bracia – Niepisane. Singiel promujący reedycję krążka Zmienić Zdarzeń Bieg. Połsuchaj na EskaROCK.pl!. eskarock.pl. [dostęp 2016-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-11)]. (pol.).
- ↑ Wszystko Jedno – Video – Deezer. deezer.com. [dostęp 2016-05-13]. (pol.).
- ↑ Izabela Trojanowska – Na Skos. discogs.com. [dostęp 2016-12-04]. (ang.).
- ↑ „Nie chcę cię obchodzić”: Premiera nowej piosenki Ani Wyszkoni dziś w RMF FM! [online], RMF FM [dostęp 2019-02-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Eurozet Sp, Anna Wyszkoni i nowy singiel Księżyc nad Juratą. W klipie Tomasz Barański – Radio ZET, radiozet.pl [zarchiwizowane 2023-04-30] (pol.).
- ↑ Piotr Cugowski udostępnił nowy singiel ‘Daj mi żyć’ [POSŁUCHAJ] [online], Złote Przeboje [dostęp 2019-10-22] (pol.).
- ↑ Muchy – Szaroróżowe. 2021. [dostęp 2023-07-31].
- ↑ Muchy powracają z utworem “Szaroróżowe”. Gościnnie Bela Komoszyńska i Jan Borysewicz – Polska Płyta / Polska Muzyka [online], 7 maja 2021 [dostęp 2023-07-31] (pol.).
- ↑ Gromee, Wac Toja, Sara Chmiel i Jan Borysewicz w nowej wersji Sztuki Latania! [online], newsroom.sonymusic.pl [dostęp 2024-01-19] (pol.).
- ↑ Mniej niż zero | Andrzej Titkow, ninateka.pl [dostęp 2018-11-07] [zarchiwizowane 2017-04-12] (pol.).
- ↑ Wilki. [dostęp 2018-11-07].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wolański R., Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej, Agencja Wydawnicza MOREX, Warszawa 1995, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Borysewicz Jan, s. 22.
- Michał Grzesiek: Lady Pank. Biografia nieautoryzowana. Wrocław: Bukowy Las, 2013. ISBN 978-83-63431-52-5.
- Jan Borysewicz w bazie Discogs
- Jan Borysewicz, Marcin Prokop, Mniej obcy, Wydawnictwo Agora, 2022.
