Jan Teodor Szczodrowski (ur. 9 listopada 1889 w Pułtusku, zm. 16 września 1962 w Częstochowie) – polski polityk, prezydent Zawiercia w latach 1934–1937, prezydent Częstochowy w latach 1937–1939.

Syn Józefa i Reginy. Uczęszczał do szkoły realnej i gimnazjum w Warszawie. W 1905 roku uczestniczył w strajku szkolnym. W 1907 roku zdał maturę i podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej w St. Gallen.

Następnie został zawodowym żołnierzem. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 15. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział kontroli administracyjnej^[1]. W latach 1923–1924 był szefem Ekspozytury Wojskowej Kontroli Generalnej przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie^[2][3]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III^[4].

W 1920 roku ukończył Szkołę Nauk Politycznych w Warszawie. Był dyrektorem warszawskich przedsiębiorstw: Miejskiej Piekarni Mechanicznej oraz Miejskiego Zakładu Zaopatrzenia m. Warszawy. W 1925 roku podjął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie. W latach 1934–1937 był prezydentem Zawiercia, natomiast w latach 1937–1939 pełnił funkcję prezydenta Częstochowy. W 1945 roku został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, zwolniony rok później.

• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Kazimierz Ciechanowicz: Prezydenci i radni Zawiercia. Zawiercie: Miejski Ośrodek Kultury „CENTRUM”, 2015, s. 79–80. ISBN 978-83-64173-32-5.