Jan de Jong

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	12 września 1935
Konsekrator	Pieter Adriaan Willem Hopmans
Współkonsekratorzy	Arnold Frans Diepen; Johannes Olav Smit
Konsekrowani biskupi
Willem Pieter Adriaan Maria Mutsaerts	1942

Jan de Jong
	Kardynał prezbiter
	Dominus mihi adjutor
Kraj działania	Holandia
Data i miejsce urodzenia	10 września 1885 ; Nes
Data i miejsce śmierci	8 września 1955 ; Amersfoort
Miejsce pochówku	Katedra św. Katarzyny w Utrechcie
	Arcybiskup Utrecht
Okres sprawowania	1936–1955
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	15 sierpnia 1908
Nominacja biskupia	3 sierpnia 1935
Sakra biskupia	12 września 1935
Kreacja kardynalska	18 lutego 1946; Pius XII
Kościół tytularny	San Clemente
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan de Jong (ur. 10 września 1885 w Nes w archidiecezji Utrecht, zm. 8 września 1955 w Amersfoort) – holenderski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Utrechtu.

Życiorys

Studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie i na Papieskiej Akademii Św. Tomasza z Akwinu w Rzymie i tam uzyskał doktorat z filozofii i teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 15 sierpnia 1908 roku w Rzymie. Po święcenia kapłańskich zajął się pracą duszpasterską Amersfoort. Został wykładowcą seminarium duchownego w Rijsenburg a później rektorem tego seminarium. W 1933 roku został kanonikiem kapituły katedralnej w Utrechcie. 3 sierpnia 1935 roku Pius XI mianował go arcybiskupem tytularnym Rusio i biskupem koadiutorem z prawem następstwa archidiecezji Utrecht. Sakrę biskupia otrzymał 12 września 1935 roku w archikatedrze metropolitalnej Utrechtu z rąk Pieter Adriaan Willem Hopmans biskupa Bredy. 6 lutego 1936 roku przejął obowiązki arcybiskupa metropolity Utrechtu. Na konsystorzu 18 lutego 1946 roku Pius XII wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Clemente. Zmarł w Amersfoort.

Został odznaczony m.in. Orderem Lwa Niderlandzkiego.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirand. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-03)].
Sylwetka na stronie Davida M Cheneya

Biskupi utrechccy (695–1595)	Wilibrord (695–739) Bonifacy (739–754) Gregorius (754–775) Alberyk I (ok. 776–784) Theodard (ok. 784-ok. 790) Hamacar (ok. 790–806) Ricfried (806–815/816) Frederik I (815/816–835/837) Alberyk II (838–844) Ludger (ok. 848-ok. 854) Hunger (ok. 854–866) Adelbold I (867/879–898) Egilbert (899) Radboud (899–917) Balderik (918–975) Folcmar (976–990) Boudewijn I (990–995) Ansfried (995–1010 (?)) Adelbold II (1010–1026) Bernold (1027–1054) Willem I van Gelre (1054–1076) Koenraad (1076–1099) Burchard (1100–1112) Godebald (1114–1127) Andries van Cuijk (1128–1139) Hartbert van Bierum (1139–1150) Herman z Horn (1150–1156) Godfried van Rhenen (1156–1178) Boudewijn II (van Holland) (1178–1196) Arnold I (1196–1197) Dirk I (1196–1197) Dirk II van Are (1197–1212) Otto I z Geldrii (1212–1215) Otto II z Lippe (1216–1227) Wilbrand van Oldenburg (1227–1233) Otto III z Holandii (1233–1249) Gozewijn van Randerath (1249–1250) Henryk I van Viande (1249–1267) Jan I z Nassau (1268–1290) Jan II van Sierck (1291–1296) Willem II Berthout (1296–1301) Gwidon z Avesnes (1301–1317) Frederik II van Sierck (1317–1322) Jacob van Oudshoorn (1322) Jan III van Diest (1322–1340) Nicolaas Capocci (1341) Jan IV van Arkel (1342–1364) Jan V van Virneburg (1364–1371) Arnold II van Horne (1371–1378) Reinoud van Vianen (1378–1380) Floris van Wevelinkhoven (1378–1393) Frederik III van Blankenheim (1393–1423) Zweder van Culemborg (1423–1432) Rudolf z Diepholz (1423–1455) Walraven van Meurs (1434–1448) Gijsbrecht van Brederode (1455–1456) David van Bourgondië (1456–1496) Fryderyk IV z Badenii (1496–1516) Filips van Bourgondië (1517–1524) Henryk II z Bawarii (1524–1529) Willem III van Enckenvoirt (1529–1534) George van Egmond (1534–1559)
Arcybiskupi utrechccy (1559–1600)	Frederik V Schenck van Toutenburg (1561–1580)
Wikariusze Apostolscy Batawii (1601–1727)	Sasbout Vosmeer (1602–1614) Philippus Rovenius (1614–1651) Jacobus de la Torre (1651–1661) Boudewijn Catz (1662–1663) Johannes van Neercassel (1663–1686) Petrus Codde (1688–1702) Theodorus de Kock (1702–1704) Gerhard Potcamp (1705) Adam Daemen (1707–1717) Johannes van Bijlevelt (1717–1727)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w Brukseli (1727–1828)	Joseph Spinelli (1727–1731) Vincentius Montalto (1731–1732) Silvester Valenti Gonzaga (1732–1736) Franciscus Goddard (1736–1737) Lucas Melchior Tempi (1737–1743) Petrus Paulus Testa (1744) Ignatius Crivelli (1744–1755) Carolus Molinari (1755–1763) Bartholomeus Soffredmi (1763) Thomas Maria Ghilini (1763–1775) Joannes Antonius Maggiora (1775–1776) Ignatius Busca (1776–1785) Michael Causati (1785–1786) Antonius Felix Zondadari (1786–1790) Caesar di Brancadoro (1792–1794) Ludovicus Ciamberlani (1794–1828)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w 's-Gravenhage (1829–1853)	Franciscus Capaccini (1829–1831) Antonius Antonucci (1831–1841) Innocentius Ferrieri (1841–1847) Joannes Zwijsen (1847–1848) Carolus Belgrado (1848–1853)
Arcybiskupi utrechccy (od 1853), prymasi Holandii	Joannes Zwijsen (1853–1868) Andreas Ignatius Schaepman (1868–1882) Petrus Matthias Snickers (1883–1895) Henricus van de Wetering (1895–1929) Joannes Henricus Gerardus Jansen (1930–1936) Johannes de Jong (1936–1955) Bernardus Johannes Alfrink (1955–1975) Johannes Willebrands (1975–1983) Adrianus Simonis (1983–2007) Willem Jacobus Eijk (od 2008)

Zmarli kardynałowie	Adriaan Florenszoon Boeyens (1517) Willem van Enckevoirt (1523) Willem Marinus van Rossum (1911) Jan de Jong (1946) Bernardus Alfrink (1960) Johannes Willebrands (1969) Adrianus Simonis (1985)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Wim Eijk (2012)