| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.JPG)
Karol Akerman (ur. 24 lutego 1913 w Krakowie, zm. 10 czerwca 1987 w Düsseldorfie) – polski chemik.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako syn Chajema Szyji Ackermana (zegarmistrz w Trzebini, od 1953 pod imieniem Henryk) i Süssel z domu Selinger[1][2]. Ukończył Gimnazjum w Chrzanowie[3]. Odbył studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim[3].
Po II wojnie światowej był pracownikiem Ministerstwa Przemysłu Chemicznego[4], przyczynił się do uruchomienia przemysłu chemicznego w PRL[3]. W 1961 uzyskał stopień doktora na UJ[4]. W 1963 został kierownikiem Katedry Technologii Chemicznej na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[5]. Od 1969 kierował Pracownią Radioizotopową na UMCS[3]. Na tej uczelni był promotorem wielu prac magisterskich[6]. Od 1972 przebywał we Francji, gdzie w Paryżu był wykładowcą na Sorbonie[3].
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera 2C-7-12)[7]. Jego żoną była Celina z domu Milska (1917-1993).
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Formy i znaczenie pomocy radzieckiej dla polskiego przemysłu chemicznego (ok. 1950)
- Gips (1951, wspólnie z Edwardem Zawadą)
- Materialbewegung in Drehöfen für das Krupp-Renn-Verfahren in den Berg- und Hüttenwerken „Sabinów“ (1961)
- Untersuchung des Jodierungsprozesses von Speisesiedesalz mit radioaktiven ¹³¹J = Badania nad procesem jodowania soli jadalnej warzonej z zastosowaniem promieniotwórczego J-131 (1962)
- Estimation of the rate of material transport in rotary kilns used for decomposition of calcium sulfate at the sulfuric acid plant at Wizów, Poland (1960)
- Untersuchung der Materialbewegung in Kalziniertrommeln der Sodaindustrie (1963)
- Materialbewegung in den Rennöfen der Berg- und Hüttenwerken „Sabinów“. Tl. 2, Untersuchungen über die Intensivierung der Eisenluppenerzeugung in den Drehöfen der Berg- und Hüttenwerke „Sabinów“ (1963)
- Gips i anhydryt. Występowanie i zastosowania w przemyśle i w budownictwie (1964)
- A study on industrial rectification process of cadmium by means of radioactive tracers (1964)
- Étude du mécanisme et de la vitesse de passage des matériaux dans les fours rotatifs à l’aide des isotopes radioactifs (1965, współautor)
- German (1967)
- Techniczne zastosowanie metody atomów znaczonych (1970)
Odznaczenia i nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Order Sztandaru Pracy I klasy (1951, za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie przemysłu)[8]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1950, za zasługi w pracy zawodowej i społecznej)[9]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955, na wniosek Ministra Przemysłu Chemicznego)[2]
- Nagroda państwowa: I stopnia (1951), II stopnia (1953)[10]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Akt urodzenia Karla Ackermana.
- ↑ a b M.P. z 1955 r. nr 45, poz. 455.
- ↑ a b c d e Sławni absolwenci. Karol Akerman. 1lo.pl. [dostęp 2018-03-02].
- ↑ a b Andrzej Cichocki. Działalność i osiągnięcia Katedry i Zakładu Technologii Chemicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w latach 1951–1997 oraz związanych z nimi zespołów badawczych. „Analecta”. Nr 10/1 (19), s. 190, 2011.
- ↑ Historia Wydziału. umcs.pl. [dostęp 2018-03-02].
- ↑ System ewidencji prac studenckich – Zakład Technologii Chemicznej UMCS. ztch.umcs.lublin.pl. [dostęp 2018-03-02].
- ↑ Lista pochowanych. Karol Akerman. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
- ↑ M.P. z 1951 r. nr 74, poz. 969.
- ↑ Wskazany jako „Karol Ackerman”. M.P. z 1950 r. nr 91, poz. 1126.
- ↑ Nagrody pracowników. ztch.umcs.lublin.pl. [dostęp 2018-03-02].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karol Akerman. biblionetka.pl. [dostęp 2018-03-02].
- Karol Akerman. google.pl. [dostęp 2018-03-02].
- Karol Akerman. worldcat.org. [dostęp 2018-03-02].
