| |
 pułkownik artylerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1888 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1 stycznia 1938 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1906–1930 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
2 pułk artylerii ciężkiej |
| Stanowiska |
dowódca pułku |
| Główne wojny i bitwy | |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
     
| |
Karol Podonowski (ur. 17 lipca 1888[a] w Radomyślu, zm. po 1 stycznia 1938) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 17 lipca 1888 w Radomyślu, ówczesnym mieście powiatowym guberni kijowskiej, w rodzinie Józefa Mariana, szlachcica, i Urszuli Marii z Rykowskich[1][2][3]. Wychowywał się w domu rodziców. W 1898 został oddany do 3. Korpusu Kadetów w Moskwie[4]. 14 czerwca 1906 wstąpił do Pawłowskiej Szkoły Wojskowej w Petersburgu[5]. 28 czerwca 1908, po ukończeniu szkoły, został mianowany podporucznikiem i wcielony do 18 pułku strzelców w Suwałkach[6].
W sierpniu 1920 został zawieszony w czynnościach służbowych dowódcy 2 pułku artylerii ciężkiej, w związku z wszczęciem dochodzenia sądowego[7].
20 sierpnia 1921 został wyznaczony na stanowisko kierownika Centrum Wyszkolenia Artylerii Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa. 31 stycznia 1922 został mianowany komendantem Szkoły Młodszych Oficerów Artylerii w Toruniu. 24 lutego tego roku został przesunięty na stanowisko kierownika kursów wyszkolenia dowódców artylerii w Szkole Strzelań Artylerii. W styczniu 1923 został przydzielony do Obozu Ćwiczeń Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I na stanowisko dowódcy[8]. W lipcu 1924 został przeniesiony do 1 pułku artylerii górskiej na stanowisko pełniacego obowiązki dowódcy pułku[9]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień pułkownika ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 3. lokatą w korpusie oficerów artylerii[10]. W sierpniu tego roku został przeniesiony do 8 pułku artylerii ciężkiej w Toruniu na stanowisko dowódcy pułku[11]. W styczniu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń na okres sześciu miesięcy celem odbycia praktyki poborowej[12]. Z dniem 5 maja 1928 został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Wieluń na stanowisko komendanta[13]. W styczniu 1930 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[14], a z dniem 31 maja tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15].
5 sierpnia 1930 został zameldowany w Poznaniu przy ul. Wierzbięcice 24b[3]. Później przeprowadził się na ul. Słowackiego 38[2][16]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[17]. Działał w Polskim Związku Krótkofalowców[18] (znak licencjonowany SP1AY)[19]. 26 stycznia 1935 odmówił przyjęcia funkcji prezesa Zarządu Poznańskiego Klubu Krótkofalowców[20]. Był kawalerem, nie miał dzieci[21].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 6773 – 10 maja 1922[22][16][23]
- Krzyż Walecznych[24][18]
- Medal Niepodległości – 29 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[25][2][26]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[18]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[18]
- Odznaka pamiątkowa I Korpusu Polskiego w Rosji nr 1469[18]
- Odznaka Pamiątkowa Frontu Litewsko-Białoruskiego nr 4466[18]
- Medal Zwycięstwa – 4 czerwca 1925[27][18]
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Według kalendarza juliańskiego urodził się 5 lipca 1888[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-14]..
- ↑ a b Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 2023-04-14]., tu podano, że urodził się 18 lipca 1888.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2–4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja cz. 1 ↓, 292.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 17 stycznia 1923, s. 52.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924, s. 367.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 124.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 21 sierpnia 1926, s. 269.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928, s. 25.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928, s. 227.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 21 stycznia 1930, s. 6.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 14 maja 1930, s. 148.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 993.
- ↑ a b c d e f g Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Oficjalna lista nadawców polskich zrzeszonych w klubach P.Z.K.. „Krótkofalowiec Polski”. 2, s. 28, luty 1938. Lwów..
- ↑ Komunikat Poznańskiego Klubu Krótko-Falowców. „Krótkofalowiec Polski”. 3, s. 45, marzec 1935. Lwów..
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, stan na 26 maja 1933.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 22 czerwca 1922, s. 457.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-14]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 23 listopada 1921, s. 1553.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 27, poz. 41.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-14]..
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 4 czerwca 1925, s. 302.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Podonowski Karol. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.41-3124 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-14].
- Edmund Stanisław Knoll-Kownacki. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.260 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-10].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
