Kistowski – kaszubski herb szlachecki. Według Przemysława Pragerta odmiana herbu Drzewica lub Księżyc.
Opis herbu
[edytuj | edytuj kod]Herb występował przynajmniej w trzech wariantach. Opisy z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
Kistowski I (Essen-Kistowski, Essen, Drzewica odmienny, Księżyc odmienny): W polu błękitnym półksiężyc z twarzą srebrny, z gwiazdą złotą nad każdym rogiem. Klejnot: nad hełmem w koronie remię zbrojne z mieczem wzniesione do cięcia. Labry błękitne, podbite srebrem.
Według Uruskiego, herb ten przedstawiał się inaczej[2]:
Drzewica II (Kistowski): W polu błękitnym półksiężyc złoty między dwiema takimiż gwiazdami w słup. Klejnot: nad hełmem w koronie ramię zbrojne z mieczem wsparte na łokciu. Labry błękitne, podbite złotem.
Kistowski II (Essen-Kistowski, Księżyc odmienny): W polu zapewne błękitnym półksiężyc z twarzą srebrny, w lewo między dwiema gwiazdami złotymi w pas i trzecią takąż gwiazdą u dołu. Klejnot: nad hełmem w koronie pół lwa złotego, trzymającego miecz w prawej łapie. Labry błękitne, podbite srebrem.
Kistowski III (Księżyc odmienny): W polu zapewne błękitnym półksiężyc z twarzą złoty, nad którym trzy takież gwiazdy w pas, środkowa nieco wyżej. Klejnotu, hełmu i labrów brak, bezpośrednio nad tarczą korona.
Najwcześniejsze wzmianki
[edytuj | edytuj kod]Wariant podstawowy wymieniany przez Ledebura (Adelslexikon der preussiche Monarchie von...), Nowego Siebmachera, Wincklera (Die nationalitaten Pomerellens) oraz Żernickiego (Der polnische Adel, Die polnischen Stamwappen). Herbu tego używała rodzina Kistowskich służąca w armii pruskiej w wiekach XVIII-XIX. Ma to być herb rodu von Essen, przybyłego do Prus w XIV wieku i w XVII wieku osiadłej w Inflantach. Wariant II wymieniany przez Żernickiego, wariant III przez Żernickiego i Siebmachera. Herb ten pochodzi z pieczęci z 1772.
Rodzina Kistowskich
[edytuj | edytuj kod]Rodzina wywodząca się ze wsi Kistowo. Pierwsza wzmianka z 1608 (Wawrzyniec Kistowski), ale już w 1570 wymieniony został jeden z przydomków rodziny (Wawrzyniec Jarosz). Kolejne wzmianki z 1648 (pan Kistowski), 1662 (dwóch Kistowskich, Jan Kistowski), 1682 (Mikołaj, Mirosław, Jakub, Michał Kistowski), 1772 (Paweł Kistowski). Oprócz gniazdowego Kistowa, w wiekach XVIII i XIX rodzina posiadała też działy we wsiach: Borek, Chośnica, Częstkowo, Gostomie, Łączyno, Mściszewice, Podjazy, Orlik, Czerniewo, Miszewo.
Herbowni
[edytuj | edytuj kod]Kistowski (Kisstowski). Rodzina nosiła w różnych gałęziach przydomki Essen i Jaroch, z tym że Jarochom przyporządkowano herb Drzewica z nieznaną odmianą. Niewykluczone, że chodzi tu po prostu o herb Kistowski I.
Tadeusz Gajl przypisuje Kistowskim herby Drzewica II (za Uruskim) lub Trzy Gwiazdy[2]. Zwraca uwagę podobieństwo godeł herbów Trzy Gwiazdy i Kistowski III. Gajl podaje ponadto jako herbownych Drzewicy II Gostkowskich i Duchnowskich[2]. W przypadku tej pierwszej rodziny jest to przekłamanie, Gostkowscy używali herbu Gostkowski, niemal identycznego, ale jednak odmiennego[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ a b c Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 84,406-536. ISBN 978-83-60597-10-1.
- ↑ Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 3. BiT, 2009, s. 216. ISBN 978-83-927383-6-7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2001, s. 91-93, 250. ISBN 83-919852-6-1, ISBN 978-83-919852-6-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Herb Drzewica II z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla