nr rej. A/171 z 7.05.1957 i z 3.02.1967[1] | |||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||
widok ogólny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Potok Górny | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego | |||||||||||||||||
50°22′24,1″N 22°34′30,9″E/50,373361 22,575250 |
Kościół św. Jana Chrzciciela – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Tarnogród diecezji zamojsko-lubaczowskiej).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Obecna świątynia w stylu barokowym została wzniesiona w latach 1743−1754, głównie z fundacji ówczesnego proboszcza, księdza Grzegorza S. Jastrzębskiego, Teresy Zamoyskiej i Grabińskich. Budowla została konsekrowana w dniu 11 lipca 1754 roku przez biskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego. Kościół był remontowany w 1922 i 1935 roku. Podczas remontu w latach 1936−1939 został wykonany nowy sufit żelbetonowy, natomiast dach został pokryty blachą. W 1956 roku świątynia została odnowiona we wnętrzu i na zewnątrz (wówczas została zamalowana stara polichromia). W latach 1958–1960 i 1973 ponownie budowla była odnawiana. W latach 1990−1993 świątynia została gruntownie wyremontowana[2].
Wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]Ołtarze
[edytuj | edytuj kod]Ołtarz główny
[edytuj | edytuj kod]Ołtarz główny w stylu barokowym został wykonany w połowie XVIII wieku, jest dwukondygnacyjny, posiada ornamentację regencyjną oraz rzeźby św. Anny, Ignacego Loyoli, Jana Nepomucena i Symeona. W zwieńczeniu jest umieszczony Bóg Ojciec z obrazami: chrztu Pana Jezusa (z dawnej świątyni drewnianej) oraz św. Kazimierza Królewicza z tego samego okresu. Na tabernakulum znajduje się obraz Ostatniej Wieczerzy.
Ołtarze boczne
[edytuj | edytuj kod]Na dwóch ołtarzach bocznych powstałych w połowie XVIII wieku są umieszczone rzeźby w stylu rokokowym proroków, świętych i aniołów oraz obrazy: Matki Boskiej Szkaplerznej namalowany w 1609 roku i św. Michała Archanioła powstały w XVIII wieku. Na dwóch następnych ołtarzach, zapewne z XIX wieku, znajdują się obrazy Wniebowstąpienia, św. Walentego na zasuwie i św. Marii Magdaleny w zwieńczeniu.
Pozostałe
[edytuj | edytuj kod]- Ambona reprezentuje styl regencji i jest ozdobiona rzeźbą Boga Ojca na baldachimie.
- Chrzcielnica w stylu klasycystycznym jest ozdobiona obrazem Chrztu Chrystusa, namalowanym w XVIII wieku. W zwieńczeniu jest umieszczony obraz Boga Ojca powstały w XVIII wieku.
- Pod chórem, na filarze, jest umieszczona tablica ku czci pomordowanych w czasie II wojny światowej.
- Świątynia posiada także rokokowe rzeźby: krucyfiks w stylu barokowym, powstały w XVIII wieku oraz Matka Boska i Chrystus Zmartwychwstały. Ten styl reprezentują również monstrancja i kielich.
- W kościele można również zobaczyć epitafium marmurowe Wincentego Alfonsa Rasciusa i jego małżonki Anieli z Wodzickich[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2020-03-22] .
- ↑ Parafia pw. Świętego Jana Chrzciciela – Potok Górny. diecezja zamojsko-lubaczowska. [dostęp 2020-03-22].
- ↑ Parafie, kościoły i kaplice w powiecie biłgorajskim. Starostwo Powiatowe w Biłgoraju. [dostęp 2020-03-22].