| Smicrornis brevirostris[1] | |||
| (Gould, 1838) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
krótkodziobek | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Krótkodziobek[5] (Smicrornis brevirostris) – gatunek bardzo małego ptaka z rodziny buszówkowatych (Acanthizidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Smicrornis[5][6]. Występuje w całej Australii, z wyjątkiem wschodniego centrum i kawałka na północnym zachodzie. Nie jest zagrożony[4].
Podgatunki i zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Wyróżnia się kilka podgatunków S. brevirostris[6][3]:
- krótkodziobek żółtawy (S. brevirostris flavescens) – północna, północno-środkowa Australia
- krótkodziobek brązowawy (S. brevirostris brevirostris) – wschodnia Australia
- S. brevirostris occidentalis – Australia południowo-zachodnia do południowo-środkowej
- S. brevirostris ochrogaster – zachodnio-środkowa Australia
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Wygląd
- O około centymetr mniejszy od mysikrólika. Brak dymorfizmu płciowego. Ma bardzo krótki, stożkowaty dziób. Jasnoszary wierzch ciała z ciemniejszymi, lekko zielonkawymi skrzydłami. Piaskowa pierś, brzuch jaśniejszy z jasnożółtymi bokami. Szare nogi i ciemnoszary ogon.
- Wymiary
- długość ciała: 8 cm
- masa ciała: 5 g
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]- Biotop
- Suche lasy i skrub.
- Zachowanie
- Żeruje z innymi ptakami w wielogatunkowych stadach, wydaje krótki gwizd. Pożywia się w koronach drzew. Bardzo aktywny. Jest w większości ptakiem osiadłym, ale może od czasu do czasu podejmować krótkie wędrówki.
- Pożywienie
- Głównie owady.
- Lęgi
- Okres lęgowy trwa od lipca do lutego. Buduje kopulaste gniazdo z traw, puchu roślinnego i liści; jest starannie wykonane. U góry jest umieszczony wąski otwór wejściowy. Samica składa 2 lub 3 brązowo plamkowane jaja.
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje krótkodziobka za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten często bywa pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Smicrornis brevirostris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Smicrornis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2012-05-15] (ang.).
- ↑ a b Weebill (Smicrornis brevirostris). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
- ↑ a b c BirdLife International, Smicrornis brevirostris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2020-2 [dostęp 2020-12-09] (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Acanthizinae Bonaparte, 1854 - buszówki (wersja: 2018-05-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-09].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Bristlebirds, pardalotes, Australasian warblers. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Encyklopedia Ptaki. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa, 2009 ISBN 978-83-01-15733-3.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
