Ten artykuł należy dopracować:

→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ksenofilia (stgr. ξένος ksenós – obcy, gość; φιλία, philia – „przyjaźń” lub „upodobanie”) – bezkrytycznie manifestowana otwartość i sympatia wobec wszystkiego, co odmienne w danej kulturze^[1][2].

Przesadna, przekraczająca granice zdrowego rozsądku tolerancja, w stosunku do cudzoziemców i ich odmiennej kultury prowadzi do przeświadczenia, że wszystko co obce jest lepsze^[3]. Skrajną formą ksenofilii, prowadzącą do odrzucenia wszystkiego co rodzime i kultu cudzoziemszczyzny (inności kulturowej, obcości), jest ksenolatria (przeciwieństwo etnocentryzmu)^[4]. Taka postawa wywołuje konflikty, utrudnia relacje międzykulturowe, a w konsekwencji staje się przyczyną izolacji przedstawicieli innych kultur^[3]. Demonstrowanie takiego nastawienia może być niewymuszone, ale również wynikać z pragnienia zdobycia popularności, czy być przejawem tzw. poprawności politycznej, wyrachowania, albo mody^[1]. Wynikające z przeświadczenia o atrakcyjności, tego co odmienne, stereotypy wykazują wiele sprzeczności, są bowiem formułowane mimo niewielkiego doświadczenia na podstawie różnych źródeł wiedzy, mogą też być inspirowane i nie są jednakowo podzielane przez wszystkich^[1]. Obcy mogą być jednocześnie okrutni i dobrzy, sympatyczni i przerażający, perfidni i przyjacielscy^[1].

Jest też przedmiotem badań psychologii. Jako postawa otwartości kulturowej i poszukiwania kontaktów jest prawdopodobnie powiązana z cechami osobowości^[5].

• altruizm
• ojkofobia

Zobacz hasło ksenofilia w Wikisłowniku