Księżacy łowiccy

Ludowy strój łowicki
Miejsce zamieszkania	Polska (księstwo łowickie)
Język	polski standardowy, dialekt mazowiecki, gwara łowicka
Religia	katolicyzm
Grupa	Mazowszanie

Księżacy łowiccy (Łowiczanie) – grupa etnograficzna ludności polskiej na terenie historycznego księstwa łowickiego, na południowo-zachodnim Mazowszu.

Przez wieki ludność ta zamieszkiwała dobra arcybiskupstwa gnieźnieńskiego, określane jako księstwo łowickie. Jako poddani arcybiskupa Księżacy korzystali z większych swobód, dzięki czemu wykształcili oryginalną kulturę materialną^[1]. Większa zamożność i swoboda Księżaków, a także wcześniejsze uwłaszczenie chłopów niż w pozostałych ziemiach polskich ukształtowały w nich poczucie odrębności, które podkreślają szczególnie barwnym i bogatym strojem ludowym^[2].

Jan Stanisław Bystroń przedstawiał Księżaków łowickich jako najlepszy przykład wielkiego wpływu stosunków społecznych na kształtowanie się odrębności etnograficznych^[1].

• Łowicz