 Widok z południowego zachodu | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Adres |
Kaplansbacken 1, 112 24 Stockholm | ||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia |
Västermalms[1] | ||||||||||||||
| Imię | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie regionu Sztokholm  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Szwecji  | |||||||||||||||
 59°19′44″N 18°02′56″E/59,328889 18,048889
| |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Kościół Ulryki Eleonory (szw. Ulrika Eleonora kyrka), zwany Kungsholms kyrka – luterańska świątynia znajdująca się w Sztokholmie, w dzielnicy Kungsholmen. Należy do parafii Västermalms.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Do 1671 roku teren, na którym znajduje się świątynia należał do parafii św. Klary. 21 marca 1671 roku otrzymano pozwolenie na budowę kościoła, do czasu jego wzniesienia nabożeństwa odprawiano w prywatnym budynku pełniącym funkcję mieszkania, warsztatu i magazynu[2]. Fundamenty pod budowę świątyni położono w 1673 roku, projekt sporządził Mathias Spieler[3]. Prace jednak wkrótce przerwano z powodów finansowych. W 1679 roku prowizoryczna świątynia została doszczętnie zniszczona przez pożar. Budowę wznowiono w 1685 i ukończono w 1688 roku. 2 grudnia 1688 roku kościół konsekrowano w obecności króla Karola XI, jego żony Ulryki Eleonory i królowy-wdowy Jadwigi Eleonory[2]. W 1810 roku wzniesiono kopułę z latarnią. W latach 2017–2018 świątynię odrestaurowano[3].
Architektura i wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]Kościół jednonawowy, z transeptem. Ołtarz główny, ze sceną Zmartwychwstania Pańskiego, wykonał Fredrik Westin, a cynowy krucyfiks – Ture Jerkman. Ambonę w stylu empire wybudował w 1820 roku Carl Christoffer Gjörwell. Chrzcielnicę, autorstwa Caspara Schrödera, zdobią wizerunki ewangelistów z atrybutami oraz figura Chrystusa w otoczeniu dzieci[3].
34-głosowe, elektropneumatyczne organy wykonano w 1898 roku w zakładzie Åkerman & Lund Orgelbyggeri. W 1956 roku warsztat Hammarbergs Orgelbyggeri AB rozbudował instrument do 47 głosów i wykonał drugie, mniejsze organy, o mechanicznej trakturze gry[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Widok z lotu ptaka -
Północna elewacja -
Latarnia -
Wnętrze -
Ołtarz -
Ambona -
Epitafium Zachariasa Hallingsa -
Organy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kontakt och öppettider [online], www.svenskakyrkan.se, 15 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-27] (szw.).
- ↑ a b Kungsholmen [online], web.archive.org, 3 kwietnia 2015 [dostęp 2024-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-03].
- ↑ a b c Kungsholms kyrka [online], www.svenskakyrkan.se, 18 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-27] (szw.).
- ↑ Kungsholmskyrkan [online], www.orgelanders.se [dostęp 2024-07-27].
