Sztafetę 4 × 100 metrów kobiet podczas XVIII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio rozegrano 20 (eliminacje) i 21 października 1964 (finał) na Stadionie Olimpijskim w Tokio. Zwycięzcą została sztafeta Polski, która biegła w składzie: Teresa Ciepły, Irena Kirszenstein, Halina Górecka i Ewa Kłobukowska. Ustanowiła ona w finale rekord świata wynikiem 43,6 s. Jednak później, gdy Ewa Kłobukowska została pozbawiona prawa startu w konkurencjach kobiecych wskutek nietypowej konfiguracji chromosomów (zarzut niesłuszny z punktu widzenia współczesnej medycyny i test nie stosowany od wczesnych lat 1990.), IAAF usunęła rekord polskiej sztafety i uznała za rekordzistki świata srebrne medalistki – sztafetę Stanów Zjednoczonych, która uzyskała wynik 43,9 s[1].
– rekord świata | – rekord krajowy | – rekord życiowy | = – wyrównany rekord życiowy | – najlepszy wynik w sezonie | = – wyrównany najlepszy wynik w sezonie | – rekord olimpijski
Fn – falstart | DNF – nie ukończyła | DNS – nie wystartowała | DSQ – zdyskwalifikowana
↑Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 363. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 365. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 361. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
↑Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 366. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).