Liczba pojedyncza

Liczba pojedyncza, lp – wartość kategorii liczby sygnalizująca brak wielości desygnatów^[1]. Liczba mnoga oznacza pojedynczość przedmiotu, osoby itp. bez względu na to, czy jest to rzeczywiście jednostka (np. pol. mały chłopiec biegnie), gatunek (np. pies szczeka) czy też zbiorowość (np. armia walczy)^[2]. Nieliczne rzeczowniki mają tylko formy liczby pojedynczej (singulare tantum)^[3]^[4]. Są to niektóre nazwy własne (np. Wisła, Bałtyk), większość rzeczowników będących nazwami materiałów (np. miedź), wiele rzeczowników oznaczających pojęcia oderwane (np. dobroć, radość) oraz rzeczowniki zbiorowe (np. szlachta, sitowie).

Zobacz też

Przypisy

↑ KazimierzK. Polański KazimierzK. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, s. 337, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .
↑ JozefJ. Mistrík JozefJ. i inni, Encyklopédia jazykovedy, Bratislava: Obzor, 1993, s. 226, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
↑ AlenaA. Fiedlerová AlenaA., Nástin vývoje pomnožných jmen v češtině, „Slovo a slovesnost”, 36 (4), 1975 (cz.).
↑ KláraK. Osolsobě KláraK., Singulare tantum, [w:] PetrP. Karlík, MarekM. Nekula, JanaJ. Pleskalová (red.), Nový encyklopedický slovník češtiny, 2017 (cz.).

[encykl1999-1] KazimierzK. Polański KazimierzK. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, s. 337, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897 .

[encykl1993-2] JozefJ. Mistrík JozefJ. i inni, Encyklopédia jazykovedy, Bratislava: Obzor, 1993, s. 226, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).

[Fiedlerová1975-3] AlenaA. Fiedlerová AlenaA., Nástin vývoje pomnožných jmen v češtině, „Slovo a slovesnost”, 36 (4), 1975 (cz.).

[Osolsobě2017-4] KláraK. Osolsobě KláraK., Singulare tantum, [w:] PetrP. Karlík, MarekM. Nekula, JanaJ. Pleskalová (red.), Nový encyklopedický slovník češtiny, 2017 (cz.).

[1]

[2]

[3]

[4]