męczennicy | |
![]() | |
Data śmierci |
lipiec 1860 |
---|---|
Czczeni przez | |
Beatyfikacja |
10 lipca 1926 |
Kanonizacja |
20 października 2024 |
Emanuel Ruiz i 7 Towarzyszy z Zakonu Braci Mniejszych oraz Franciszek, Abdel Mooti i Rafael Massabki – grupa męczenników zamordowanych za odmowę wyrzeczenia się wiary w lipcu 1860 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W nocy z 9 na 10 lipca 1860 klasztor Kustodii Ziemi Świętej w Bab Touma w Damaszku został zaatakowany przez grupę druzów. Napastnicy zamordowali z nienawiści do chrześcijaństwa ośmiu franciszkanów i trzech rodzonych braci maronitów, którzy szukali schronienia w konwencie[1].
Lista męczenników
[edytuj | edytuj kod]- Emanuel Ruíz – Hiszpan, kapłan zakonny, gwardian, 56 lat
- Karmel Volta – Hiszpan, kapłan zakonny, 57 lat[2]
- Engelbert Kolland – Austriak, kapłan zakonny, 33 lata
- Askaniusz Nicanore – Hiszpan, kapłan zakonny, 46 lat
- Piotr Soler – Hiszpan, kapłan zakonny, 33 lata
- Mikołaj Maria Alberga y Torres – Hiszpan, kapłan zakonny, 30 lat
- Franciszek Pinazo – Hiszpan, brat zakonny, 58 lat
- Jan Jakub Fernández – Hiszpan, brat zakonny, 52 lata
- Franciszek Massabki – maronita
- Abd al-Muti Massabki – maronita
- Rafał Massabki – maronita
Beatyfikacja, kanonizacja i kult
[edytuj | edytuj kod]Beatyfikacji wszystkich męczenników dokonał papież Pius XI w dniu 10 lipca 1926 roku. We własnym kalendarzu liturgicznym Kustodii Ziemi Świętej grupa męczenników damasceńskich czczona jest wspomnieniem obowiązkowym przypadającym w dniu 10 lipca. Wspomnienie posiada własne teksty Liturgii godzin. W Godzinie czytań jako drugie czytanie podany został fragment z Listu bł. Emanuela do Prokuratora Ziemi Świętej[1].
23 maja 2024 Stolica Apostolska ogłosiła o zatwierdzeniu przez papieża Franciszka opini kardynałów i biskupów w celu kanonizacji błogosławionych męczenników[3]. Data ich kanonizacji została ogłoszona na konsystorzu[3], który odbył się 1 lipca 2024[4][5].
20 października 2024, podczas uroczystej mszy św. na placu świętego Piotra, papież Franciszek dokonał kanonizacji bł. męczenników wpisując ich i innych trzech błogosławionych w poczet świętych Kościoła katolickiego[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Stéphane Milovitch (red.): Proprio della Custodia di Terra Santa. Liturgia delle Ore con in appendice i testi per la Liturgia delle Ore nei santuari della Custodia di Terra Santa. Mediolan: Edizioni Terra Santa, 2015, s. 21-24. ISBN 978-88-6240-357-3. (wł.).
- ↑ Beato Carmelo Bolta Bañuls. franciscanos.org. [dostęp 2020-02-11]. (hiszp.).
- ↑ a b Promulgazione di Decreti del Dicastero delle Cause dei Santi, 23.05.2024. press.vatican.va. [dostęp 2024-05-23].
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune Cause di Canonizzazione, 01.07.2024. press.vatican.va. [dostęp 2024-07-01].
- ↑ Papież zapowiedział na 20 października kanonizację 14 świętych, kiedy Carlo Acutis nie poinformowano. vaticannews.va. [dostęp 2024-07-01].
- ↑ Papież: służba jest chrześcijańskim stylem życia - Vatican News [online], www.vaticannews.va, 20 października 2024 [dostęp 2024-10-20] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 321-322. ISBN 978-83-7318-736-8.